فارسی
دعای 48 ( دعا برای روز عید قربان و جمعه ) ترجمه محمد علی مجاهدی
دعای 47
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَوْمَ الْأَضْحَي وَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ
دعاى امام در روز عيد قربان و روز جمعه
دعاى امام در روز عيد قربان و روز جمعه
﴿1﴾
اللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ ، وَ الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ ، يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ وَ الطَّالِبُ وَ الرَّاغِبُ وَ الرَّاهِبُ وَ أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ ، فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ هَوَانِ مَا سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(1) بارالها! امروز، روز مبارك و فرخنده‌اى است، و امروز مسلمانان در نقاط مختلف گستره‌ى زمين به صورت دسته جمعى رو به سوى تو مى‌آورند در حالى كه جوياى (آمرزش) و خواستار (نعمت) و در طلب (پاداش) تواند و از (عذاب) تو هراسان، همه در محضر تو حاضرند و تو از نياز آنان آگاهى. تو بخشنده‌اى و كريم كه بر آوردن نياز من براى تو آسان است، پس بر محمد و خاندان او درود فرست.
﴿2﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ ، وَ لَكَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ ، أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ بِهِ إِلَيْكَ ، أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً ، أَوْ تُعْطِيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي وَ نَصِيبِي مِنْهُ .
(2) اى خدا و اى پروردگار ما! سلطنت و پادشاهى از آن توست و سپاس سزاوار (كبرياى) تو، جز تو خداى نيست، (خداى) بردبار و كريم و مهربان بخشنده و دارنده‌ى شكوه و جلال و پديد آورنده‌ى آسمان‌ها و زمين از (پيشگاه) تو درخواست مى‌كنم به هنگامى كه در ميان بندگان با ايمان خود خير و عافيت و بركت و هدايت و توفيق بندگى را قسمت مى‌كنى، يا با اعطاى هر احسانى كه بر آنان منت مى‌گذارى و (به راه مستقيم) هدايتشان مى‌كنى، و مقام منزلشان را بلند و خير دنيا و آخرتند را به آنان عطا مى‌كنى، بهره‌ى مرا نيز (از عطاياى كه بر شمردم) زياد گردان.
﴿3﴾
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ الْحَمْدَ ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلَاةً لَا يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلَّا أَنْتَ ، وَ أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ ، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ ، وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ .
(3) بارالها! از آن جا كه سلطنت و سپاس از آن تو شايسته‌ى (كبرياى) توست، بر محمد- بنده و رسول و حبيب و برگزيده و سرآمد خلق خود- و بر خاندان او- كه از نيكان و پاكان و نيكوكاران (امت)اند- درود فرست، درودى كه شماره‌ى بندگان باايمان خود ما را سهيم سازى، اى پروردگار جهانيان! و نيز ما و آنان را بيامرزى كه تو بر انجام هر كارى توانايى.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي ، وَ بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي وَ مَسْكَنَتِي ، وَ إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي ، وَ لَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا ، وَ تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ ، وَ بِفَقْرِي إِلَيْكَ ، وَ غِنَاكَ عَنِّي ، فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلَّا مِنْكَ ، وَ لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ ، وَ لَا أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ سِوَاكَ .
(4) بارالها! در حال نيازمندى به سوى تو آمدم، و بينوايى و تهيدستى بيچارگى خود را در پيشگاه تو عرضه كردم، (چرا كه) اميد من به آمرزش و بخشايش تو از اميدى كه به كردار خود دارم بيشتر است، آمرزش و رحمت تو از گناهان من افزون، پس بر محمد و آل درود فرست و حاجت مرا بر آور كه انجام آن براى خداوند قادرى چون تو آسان است. من نيازمند (رحمت و آمرزش) توام ولى تو را به من نيازى نيست، (و بر اين باورم كه) هيچ خيرى به من نمى‌رسد مگر از جانب تو و هيچ كس شرى را از من دور نمى‌سازد مگر تو، و براى امر دنيا و آخرت جز تو به كس ديگرى اميد ندارم.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ من تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوَفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ ، فَإِلَيْكَ يَا مَوْلَايَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ .
(5) بارالها! اگر كسى امروز براى انجام حاجت و طلب بخشش و دريافت هديه و جايزه، از ديگرى خود را آماده مى‌سازد (و رو به سوى بنده‌اى از بندگان تو مى‌آورد)، امروز من- اى مولاى من!- خود را آماده‌ى عطاى تو ساخته‌ام و به آستانه‌ى تو رو نهاده‌ام، و چشم به عفو و عطا و بخشش و پاداش تو دوخته‌ام.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ مِنْ رَجَائِي ، يَا مَنْ لَا يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لَا يَنْقُصُهُ نَائِلٌ ، فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ ، وَ لَا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلَّا شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ سَلَامُكَ .
(6) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا از درگاه (عفو و رحمت) خويش نااميد باز مگردان، اى خداوند (مهربانى) كه عرض نياز هيچ نيازمندى تو را رنجه نمى‌سازد، و هيچ بخشش و عطايى از (گنجينه‌ى ثروت) تو نمى‌كاهد، اگر من به درگاه تو روى آورده‌ام به خاطر كردار شايسته‌ام نيست (كه از تهيدستى خود آگاهم و بر بينواى خود واقف)، و به شفاعت هيچ شفاعتگرى دل نبسته‌ام
مگر شفاعت محمد و خاندان او- كه بر او و آل او درود باد-
﴿7﴾
أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي ، أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِينَ ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ .
(7) اينك با اعتراف به گناه و اقرار به كردار زشت و ناپسند خود به درگاه تو آمده‌ام و به عفو عظيم و بى‌منتهاى تو اميد بسته‌ام كه از خطاى خطاورزان در مى‌گذرى، و (بر اين باورم كه) پافشارى آنان به ارتكاب گناهان بزرگ، مانع آن نمى‌شود كه از سر بخشايش و آمرزش به آنان نظر كنى.
﴿8﴾
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ ، وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ ، يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ ، يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ .
(8) بنابراين اى خدايى كه (درياى) رحمت تو بيكرانه و (گستره‌ى) عفو تو بزرگ و (نامتناهى) است! اى خداوند بزرگ و اى خداوند بزرگ!، اى خداوند كريم و اى خداوند كريم! بر محمد و آل او درود فرست و از سر رحمت به من (و احوال زارم) بنگر و به (خاطر) بزرگوارى (ذاتى خود) در حق من مهربانى كن و با آمرزش من عنايت خود را افزون فرما.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا ، وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ ، لَا يُغَالَبُ أَمْرُكَ ، وَ لَا يُجَاوَزُ الَْمحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ ، وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لَا لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ ، يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلًا ، وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً ، وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ ، وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً .
(9) بارالها! اين مقام جانشينان و جايگاه برگزيدگان و امناى توست، و اى مرتبه‌ى والايى است كه به آنان اختصاص داده‌اى و اينك مورد غضب و دستبرد (راهزنان) قرار گرفته (و اهريمن به جاى سليمان تكيه زده است)، و اين امرى است كه خود مقدر فرموده‌اى و كسى را بر فرمان تو چيرگى نيست، و اين (همان) تدبير قطعى و حتمى توست كه از آن نمى‌توان در گذشت، تو هرگونه كه پسندى و هر نوع كه خواهى همان خواهد شد (و لاغير)، چرا كه به (حكمت) آن چه مقدر ساخته (و تدبرى كرده‌اى) داناترى (و انديشه را در بارگاه حكمت تو بار نيست)، و تويى (آن خداوند توانايى) كه در آفرينش و مشيت خود (مختارى و مورد سؤال قرار نمى‌گيرى و) اتهامى متوجه تو نيست، (و پس از غصب خلافت، سرانجام) برگزيدگان و جانشينان تو (از غاصبان به ظاهر) شكست خوردند و مورد قهر و خشم آنان قرار گرفتند، و حق (مسلم) آنان از دست رفت (و به چشم خود) مى‌بينند كه حكم تو را تغيير داده و كتاب تو (قرآن) را ترك كرده‌اند، و (مسير) واجبات تو را از راه‌هاى شريعت منحرف ساخته و سنت‌هاى رسول تو را رها كرده‌اند.
﴿10﴾
اللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الآْخِرِينَ ، وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ .
(10) بارالها! بر دشمنان آنان-از پيشينيان تا آيندگان- و تمامى كسانى كه به كردار (غاصبانه‌ى) آنان راضى‌اند، و بر پيروان و يارانشان لعنت فرست.
﴿11﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ، كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ ، وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ الَّتمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ .
(11) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست- كه تويى ستوده و بزرگوار- همانند درودها و بكرات و سلام‌هايى كه به برگزيدگان خود- (حضرت) ابراهيم و خاندان او- فرستاده‌اى، و در گشايش و آسايش و پيروزى و توانايى و تأييد رسول اكرم صلى الله عليه و آله و خاندان او شتاب كن.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ ، وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ ، وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
(12) بارالها! مرا از زمره‌ى خداپرستان و دينداران و كسانى كه (حضرت) رسول و امامان- عليهم السلام- را تصديق كرده (و راه و روش آنان را پذيرفته‌اند) قرار ده، همان كسانى كه اطاعتشان را (بر همگان) واجب ساخته‌اى، و نيز مرا در شمار كسانى در آور كه امر توحيد و ايمان و تصديق (راه و روش) معصومان- عليهم السلام- به آنان سامان يابد. دعاى مرا مستجاب كن اى پروردگار عالميان!
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلَّا حِلْمُكَ ، وَ لَا يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلَّا عَفْوُكَ ، وَ لَا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلَّا رَحْمَتُكَ ، وَ لَا يُنْجِينِي مِنْكَ إِلَّا التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ هَبْ لَنَا يَا إِلَهِي مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ ، وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلَادِ .
(13) بارالها! آتش خشم تو را جز (باران) حلمت فرود ننشاند، و قهر تو را جز گذشت تو از ميان برندارد، و از عذاب تو جز درگاه و رحمت و لطفت پناهگاهى نيست، و جز زارى و بينوايى از كيفرت بازم نمى‌دارد، پس بر محمد و آل او درود فرست و به آن قدرتى كه مردگان را زنده مى‌كنى و زمين‌هاى مرده و بى‌آب و علف بر جان (دوباره) مى‌بخشى، در كار من گشايش به وجود آور.
﴿14﴾
وَ لَا تُهْلِكْنِي يَا إِلَهِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي ، وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي ، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي ، وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي ، وَ لَا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي ، وَ لَا تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ
(14) اى خداى من! مرا در حالت حسرت و غمناكى نميران پيش از آن كه دعاى مرا متسجاب كنى و مزه‌ى استجابت دعا را به من بچشانى، و مرا دشمن شاد مكن و دشمن را بر من چيره مساز.
﴿15﴾
إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي ، وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي ، وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي ، وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي ، وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي ، وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ ، أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ ، وَ لَا فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَي الظُّلْمِ الضَّعِيفُ ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ يَا إِلَهِي عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً .
(15) خداى من! اگر تو مرا بلند كنى، كه مى‌تواند كه زبونم كند؟! واگر تو مرا خوار و زبون كنى كه مى‌تواند بلند مرتبه‌ام سازد؟! و اگر تو مرا عزيز و گرامى دارى كه مى‌تواند ذليل و خوارم كند؟! و اگر تو مرا ذليل و خوار پسندى كه مى‌تواند عزيز و گراميم سازد؟! و اگر به كيفر من برخيزى چه كسى بر حال من رحمت آورد؟!
و اگر تو به نابوديم كوشى كه را ياراى آن كه تو را از اين كار باز دارد و يا لب به اعتراض بگشايد و يا تو را مورد سؤال قرار دهد؟!، و من بر اين باورم كه در داورى تو ستم راه ندارد و در كيفر گناه (بندگان خويش) شتاب نمى‌كنى، چرا كه كسى در امر كيفر شتاب مى‌ورزد كه از زوال قدرت خود بيمناك باشد و يا فرصت را از دست بدهد، و كسى ستم روا دارد كه زبون و ناتوان باشد، و تو اى خداى من! بزرگ‌تر از آنى كه به اين امور روى آورى.
﴿16﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي لِلْبَلَاءِ غَرَضاً ، وَ لَا لِنَقِمَتِكَ نَصَباً ، وَ مَهِّلْنِي ، وَ نَفِّسْنِي ، وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِبَلَاءٍ عَلَى أَثَرِ بَلَاءٍ ، فَقَدْ تَرَى ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْكَ .
(16) بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و مرا نشانه‌ى تير بلا و آماج (ضربه‌هاى) انتقام خود قرار مده و به من مهلتى ده (تا به سوى تو باز گردم) و از غم و اندوهم وارهان، و از اشتباهم درگذر، و (باران) بلا را پى در پى بر سر من مبار، كه از ناتوانى من خبر دارى و خوار و زارى مرا به درگاهت مى‌نگرى.
﴿17﴾
أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِذْنِي .
(17) بارالها! امروز از قهر و غضب تو به (آستانه‌ى رحمت) تو پناه مى‌برم، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا (در آستانه‌ى خود) پناه ده.
﴿18﴾
وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَجِرْنِي
(18) (بارالها!) امروز از خشم تو امان مى‌طلبم و از تو زينهار مى‌جويم، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا (در آستانه‌ى خود) پناه ده.
﴿19﴾
وَ أَسْأَلُكَ أَمْناً مِنْ عَذَابِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ آمِنِّي .
(19) (بارالها)! از تو مى‌خواهم كه از عذاب خويش امانم دهى، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا به لطف خويش ايمن گردان؛
﴿20﴾
وَ أَسْتَهْدِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اهْدِنِي
(20) و (بارالها)! طلب هدايت مى‌كنم (هدايت به راه مستقيم) پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا هدايت كن؛
﴿21﴾
وَ أَسْتَنْصِرُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ انْصُرْنِي .
(21) و (بارالها!) از تو يارى مى‌طلبم، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا نصرت فرما؛
﴿22﴾
وَ أَسْتَرْحِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْحَمْنِي
(22) و (بارالها!) از تو رحمت مى‌جويم، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر (حال) من رحمت آور؛
﴿23﴾
وَ أَسْتَكْفِيكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنِي
(23) و (بارالها!) از درگاه تو طلب بى‌نيازى مى‌كنم پس بر محمد و آل او درود فرست و امور مرا كفايت كن؛
﴿24﴾
وَ أَسْتَرْزِقُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ ارْزُقْنِي
(24) و (بارالها!) از تو طلب روزى مى‌كنم، پس بر محمد و آل او درود فرست و روزى مرا مقرر فرما؛
﴿25﴾
وَ أَسْتَعِينُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي .
(25) و (بارالها!) از تو يارى مى‌طلبم، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا يارى كن؛
﴿26﴾
وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي .
(26) و (بارالها!) از گناهان گذشته‌ى خود آمرزش مى‌طلبم، پس بر محمد وآل او درود فرست و مرا بيامرز؛
﴿27﴾
وَ أَسْتَعْصِمُكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اعْصِمْنِي ، فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْ‌ءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ .
(27) و (بارالها!) از (درگاه) تو درخواست مى‌كنم كه مرا از معصيت باز دارى، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا از آلوده شدن به گناهان نگاه دار، كه اگر تو مرا حفظ كنى به آن چه تو از آن كراهت درى روى نخواهم آورد
﴿28﴾
يَا رَبِّ يَا رَبِّ ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ ، يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ ، وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ ، وَ خِرْ لِي فِيما تَقْضِي مِنْهُ ، وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ ، وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ ، وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ ، وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ ، فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ، وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الآْخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ ، وَ تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ).
(ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ ، وَ تُصَلِّي عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلَامُ).
(28) اى پرودرگار من! اى پروردگار من! اى بسيار مهربان! اى بسيار بخشنده! اى داراى عظمت و اكرام! بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از (درگاه) تو طلبيده و به زارى در خواست كرده‌ام، مستجاب كن (همان درخواست‌هايى كه) به اميد اجابت آن به سوى تو آمدم و اشتياق مرا به تو برانگيخت، (بارالها! اجابت خواسته‌هاى مشروع مرا) اراده كن و انجام آن را مقدر فرما، و حكم كن تا برآورده شود و به پايان برسد و در فرمان خويش خود مرا منظور دار و آن را براى من مبارك و فرخنده ساز) و با (اجابت آن درخواست) در حق من بزرگى كن و اسباب سعادت‌مندى مرا با عطاى خويش فراهم ساز و بهره‌ى مرا از (خوان) فضل و آنچه در (خزانه‌ى خدايى) توست افزون فرما، كه تو كريمى و در كرم دستى گشاده دارى و همه اين خيرات را به حسنه‌ى آخرت و نعمت‌هاى اخروى متصل كن، اى مهربان‌ترين مهربانان!
يادآورى:
پس از خواندن اين دعا، آنچه مى‌خواهى از خداى خويش بخواه و بر محمد و آل محمد- صلوات الله عليهم اجمعين- هزار مرتبه درود فرست. يعنى: هزار مرتبه بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد.
برچسب:
دعای چهل و هشتم صحیفه سجادیه
-دعای چهل و هشت صحیفه سجادیه
-دعای 48 صحیفه سجادیه
-دعای ۴۸ صحیفه سجادیه
-چهل و هشتمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
