دعای 48 ( دعا برای روز عید قربان و جمعه ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)

(1) بار خدايا اين روز (اضحى و جمعه) با بركت و نيكو و با يمن است، و مسلمانان در اطراف زمين تو در آن (براى بندگى) اجتماع نموده‌اند، و درخواست‌كننده‌ى (آمرزش) و طلب‌كننده‌ى (نعمت) و خواهنده‌ى (پاداش) و ترسنده‌ى ايشان (از عذاب) حاضر مى‌شوند و بيناى در حاجتهاى آنان توئى پس به سبب بخشش و نيكيت و آسان بودن بر تو آنچه را مى‌خواهم از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل او درود فرستى،

(2) و از تو درخواست مى‌نمايم بار خدايا پروردگارا كه تو را است تسلط و پادشاهى و تو را است سپاس، معبود بحقى جز تو نيست، خداى بردبار بزرگوار مهربان بسيار نعمت دهنده داراى عظمت و احسان، پديد آورنده‌ى آسمانها و زمين، كه هرگاه ميان بندگان خود كه با ايمان هستند، خير و نيكى يا تندرستى يا بركت و فراوانى يا هدايت و رستگارى يا عمل به طاعت و فرمانبرى از خويش، يا خيرى كه به آن بر ايشان منت مى‌نهى و آنان را به سوى خود راهنمائى مى‌كنى، يا براى آنها در درگاهت درجه و پايه‌اى بلند مى‌گردانى، يا به وسيله‌ى آن نيكئى از نيكى دنيا و آخرت به اينان عطا مى‌نمائى قسمت و نصيب و بهره‌ى مرا از آن بسيار گردانى‌

(3) از تو درخواست مى‌نمايم بار خدايا تو را است پادشاهى و سپاس، و پرستش شده‌ى بحقى جز تو نيست، كه درود فرستى بر محمد و آل محمد بنده و فرستاده و دوست و اختيار شده (از ميان مردم) و برگزيده‌ى خود از آفريدگانت، و بر آل محمد كه نيكوكاران و پاكان (از گناه) و خوبانند، درودى كه كسى جز تو بر شمردن آن توانائى نداشته باشد، و اينكه ما را در دعاء و درخواست شايسته‌ى هر كه از بندگان با ايمانت كه در اين روز تو را مى‌خواند شريك گردانى، اى پروردگار جهانيان، و ما و ايشان را بيامرزى، زيرا تو بر هر چيز توانائى،

(4) بار خدايا حاجت و خواسته‌ام را به سوى تو قصد نمودم، و درويشى و نيازمندى و بى‌چيزيم را به درگاه تو فرود آوردم، در حاليكه اطمينانم به آمرزش و رحمت و مهربانيت از عمل و كردارم بيشتر است، و همانا آمرزش و رحمتت از گناهانم وسيع‌تر است، پس بر محمد و آل محمد درود فرست، و روا كردن هر حاجت و درخواستى را كه دارم به سبب توانائيت بر آن، و آسان بودنش بر تو، و نيازمندى من به سوى تو، و بى‌نيازى تو از من تو خود متكفل شود و بپذير، زيرا من هرگز جز از جانب تو به خير نرسيده‌ام، و هرگز جز تو بدى را از من برنگردانده است، و براى كار آخرت و دنيايم جز تو را اميدوار نيستم،

(5) بار خدايا هر كس براى رفتن به سوى مخلوق و آفريده‌اى به اميد صله و درخواست احسان و بخشش او مهيا و آماده شود، پس اى مولى و آقاى من مهيا و آماده شدن من امروز به اميد عفو و گذشت و درخواست احسان و بخششت به سوى تو است،

(6) بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و امروز آن اميد مرا نوميد مگردان، اى كسى كه درخواست‌كننده‌اى او را به رنج نمى‌اندازد، و عطا و بخششى (توانگرى) او را كم نمى‌گرداند، زيرا من از روى اعتماد داشتنم به كردار شايسته‌اى كه آن را پيش فرستاده، و به شفاعت مخلوق و آفريده‌اى كه به او اميد داشته باشم جز شفاعت (حضرت) محمد و اهل‌بيت و خويشان او (حضرت زهرا و ائمه (ع)) كه بر او و ايشان درود تو باد به سوى تو نيامده‌ام

(7) به درگاه تو آمده‌ام در حاليكه به گناه و بد كردن به خود اعتراف دارم، به درگاه تو آمده‌ام در حاليكه عفو و گذشت بزرگت را اميدوارم كه به سبب آن از خطاكاران گذشتى، سپس طول و بسيارى ايستادگيشان بر گناه بزرگ تو را بازنداشته از اينكه بر ايشان رحمت و آمرزش احسان نمائى‌

(8) پس اى كسى كه رحمت و مهربانى او فراخ، و عفو و گذشتش بزرگ است، اى عظيم و بزرگوار اى كريم و بخشنده، بر محمد و آل محمد درود فرست، و به رحمت و مهربانيت بر من احسان فرما و به فضل و نيكيت بر من مهربان باش، و به آمرزشت بر من گشايش ده،

(9) بار خدايا اين مقام و جايگاه (نماز عيد و جمعه) براى جانشينان و برگزيدگان تو است، و (خلفاء جور) جاهاى امناء و درستكاران تو را در درجه و پايه‌ى بلندى كه ايشان را به آن اختصاص و برترى داده‌اى ربودند و (براى آزمايش بندگانت) توئى تقديركننده براى آن (غضب خلافت) در حاليكه فرمان تو مغلوب نمى‌شود و از تدبير (قضا و قدر) قطعى تو هرگونه خواسته باشى و هر زمان و روزگار كه بخواهى درنمى‌گذرد، و توئى تقديركننده براى آنچه (حكمت اقتضا مى‌كند و) تو به آن (از ديگران) داناترى در آفرينش و اراده‌ات متهم نيستى، تا اينكه (بر اثر غصب خلافت) برگزيدگان و جانشينان تو شكست خوردند و حقشان از دست رفت، حكم تو را تبديل گشته، و كتاب تو (قرآن) را دور انداخته، و واجبات را از مقاصد و راههاى روشن تو تغيير يافته، و روشهاى پيغمبرت (مستحبات) را ترك شده مى‌بينند،

(10) بار خدايا دشمنان ايشان را از پيشينيان و پيسينيان (تا روز قيامت) و هر كه را به اعمال و كردار آنان راضى مى‌شود و دوستان و پيروانشان را لعنت كن،

(11) بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، زيرا تو (در همه‌ى كارهايت) ستوده شده‌ى بزرگوارى، مانند رحمتها و نيكيها و درودهاى تو و تحيات تو به برگزيدگانت: ابراهيم و آل ابراهيم، و به گشايش و دور شدن غم و آسايش و يارى كردن و تسلط دادن و كمك كردن ايشان شتاب فرما،

(12) بار خدايا مرا از اهل توحيد و از اهل ايمان و گروندگان به خود و از اهل تصديق و باوردارندگان به پيغمبرت و پيشوايانى كه طاعت و پيروى از ايشان را واجب كرده‌اى قرار ده از كسانى كه آن توحيد و ايمان به وسيله‌ى ايشان و به دستهاى آنها واقع مى‌گردد، و دعايم را روا كن اى پروردگار جهانيان،

(13) بار خدايا خشم تو را (اراده‌ى انتقام ترا) جز حلم و بردباريت، و سختى خشمت را جز عفو و گذشتت بازنمى‌گرداند، و جز رحمت و مهربانيت از عذابت زنهار نمى‌دهد، و مرا از (عقاب) تو جز تضرع و زارى به درگاهت و در برابرت نمى‌رهاند، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را اى خداى من از جانب خود به وسيله‌ى قدرت و توانائى كه با آن مردگان بندگانت را زنده مى‌گردانى، و شهرهاى مرده (بى‌آب و علف) را زندگى مى‌بخشى گشايشى ببخش،

(14) و مرا اى خداى من اندوهناك نميران تا دعايم را مستجاب فرمائى، و از اجابت و روا كردن دعايم آگاهم سازى و مزه‌ى عافيت و تندرستى را تا پايان زندگيم به من بچشان، و دشمنم را بر من شاد مگردان و او را بر من متمكن و توانا مكن و او را بر من مسلط منما،

(15) اى خداى من اگر تو مرا بلندمرتبه گردانى پس كيست آنكه مرا پست نمايد، و اگر مرا پست كنى پس كيست آنكه بلندم گرداند و اگر مرا گرامى دارى پس كيست آنكه خوارم گرداند، و اگر مرا خوار كنى پس كيست آنكه گراميم دارد، و اگر مرا عذاب نمائى پس كيست آنكه بر من مهربانى كند، و اگر مرا هلاك سازى پس كيست آنكه درباره‌ى بنده‌ات براى تو مانع و جلوگير شود، يا در كار او از تو مسئلت نمايد و من به راستى دانسته‌ام كه در حكم و فرمانت ستمى و در انتقام گيريت شتابى نيست و جز اين نيست كه كسى عجله كند كه از فوت شدن و وقت كار گذشتن بترسد، و ضعيف و ناتوان به ستم نيازمند است، و تو اى خداى من- برترى از اينكه ستم يا شتاب كنى برترى بزرگ‌

(16) بار خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و مرا هدف بلا و گرفتارى و نشانه‌ى انتقام و به كيفر رساندنت مگردان و مرا مهلت ده، و اندوهم را ببر، و از لغزشم درگذر و به گرفتارى پس از گرفتارى دچارم مكن، زيرا ناتوانى و بيچارگى و تضرع و زاريم را به سوى خود مى‌بينى،

(17) بار خدايا امروز از خشمت به تو پناه مى‌برم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا پناه ده،

(18) و امروز از خشم سخت تو از تو زنهار مى‌جويم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا زنهار ده‌

(19) و ايمنى از عذاب و كيفرت را از تو درخواست مى‌نمايم، پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا ايمن گردان،

(20) و از تو راهنمائى مى‌طلبم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا راهنمائى نما،

(21) و از تو يارى مى‌خواهم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا يارى فرما،

(22) و از تو رحمت مى‌خواهم پس بر محمد و آل او درود فرست و بر من رحم كن،

(23) و از تو بى‌نيازى مى‌طلبم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا بى‌نياز كن،

(24) و از تو روزى مى‌خواهم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا روزى ده،

(25) و از تو كمك طلب مى‌كنم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا كمك نما،

(26) و از گناهان گذشته‌ام آمرزش مى‌طلبم پس بر محمد و آل او درود فرست و مرا بيامرز،

(27) و از تو مى‌خواهم كه مرا (از گناه) بازدارى پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا بازدار، زيرا اگر تو بخواهى من هرگز به چيزى كه آن را از من نپسنديده‌اى برنمى‌گردم،

(28) اى پروردگار من اى پروردگار من، اى بسيار مهربان اى بسيار بخشنده اى داراى عظمت و احسان بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از درگاهت طلبيده و خواسته‌ام و در آن به درگاه تو تضرع و زارى نمودم برايم مستجاب فرما، و آن را بخواه و مقدر و حكم كن و امضاء كن و بگذران، و در آنچه كه حكم مى‌كنى براى من خير ده، و در آن خواسته‌ها برايم بركت ده و به وسيله‌ى آن بر من احسان نما، و مرا به آنچه از آن عطا كنى نيكبخت ساز و از فضل و بخشش خود و فراخى آنچه نزد تو است به من بيافزا، زيرا تو توانگر بخشنده‌اى و آن را به خير و نيكى آخرت و نعمت فراوان آن سرا پيوسته فرما اى مهربانترين مهربانان سپس دعا كن به آنچه برايت آشكار گردد و بر محمد و آل او هزار بار صلوات فرست (بگو: اللهم صل على محمد و آل محمد) امام (ع) اين چنين مى‌كرده