دعای 48 ( دعا برای روز عید قربان و جمعه ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) بار الها، اين روزى مبارك و با ميمنت است و مسلمين در اطراف زمين تو در اين روز مجتمعند، مسئلت‌كننده و خواهنده و اميدوار و ترسنده‌ى ايشان، (همه در يكجا براى نماز) حاضر مى‌شوند. و ناظر در حوائج ايشان توئى. پس تو را- به جود و كرمت و آسانى مسئلتم پيش تو، سوال مى‌كنم كه بر محمد و آلش رحمت فرستى،

(2) و اى بار خداى، اى پروردگار ما، به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش تو راست و جز تو معبودى نيست و بردبار و بزرگوار و مهربان و نعمت بخش و صاحب جلال و اكرام پديدآورنده‌ى آسمانها و زمينى از تو مى‌خواهم كه بهره و نصيب مرا سرشار سازى، از هر نيكى يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق طاعت يا خيرى كه بر محمد (ص) و آلش انعام مى‌كنى. و به وسيله‌ى آن به سوى خود هدايتشان مى‌نمائى. يا درجه‌اى پيش خود برايشان بلند مى‌سازى يا به وسيله‌ى آن بهره‌اى از دنيا و آخرت مى‌بخشى.

(3) اى بار خداى، به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش تو را است و معبودى جز تو نيست، از تو مسئلت مى‌كنم كه رحمت فرستى بر محمد (ص) بنده و فرستاده و دوست و برگزيده است و مختار از آفريدگانت و بر آل محمد (ص) كه نيكوكاران و پاكان و خيرخواهانند چنان رحمتى كه كسى جز تو شمردن آن را نتواند و (از تو مسئلت مى‌كنم كه) ما را در دعاى شايسته‌ى هر يك از بندگان مومنت كه در اين روز تو را مى‌خواند شريك سازى، اى پروردگار جهانيان، و اينكه ما و ايشان را بيامرزى زيرا تو به هر چيز قدرت بى‌پايان دارى.

(4) بار الها، حاجتم را به سوى تو آورده‌ام و بار فقر و فاقه و مسكنتم را در اين روز بر در خانه‌ى تو فرونهاده‌ام، و من به آمرزش و رحمت تو مطمئن‌ترم تا به عمل خود و آمرزش و رحمت تو وسيعتر از گناهان من است. پس رحمت فرست بر محمد (ص) و آلش، و برآوردن هر حاجتى را كه دارم- به قدرتت بر آن، و آسان بودنش بر تو، و احتياج من به تو و بى‌نيازى تو از من- تو خود بر عهده گير. زيرا كه من هرگز به خيرى نرسيده‌ام مگر از (جانب تو) و هرگز كسى بديئى را از من برنگردانده است مگر تو، و در كار آخرت و دنياى خود به كسى غير از تو اميد ندارم‌

(5) بار الها، هر كس براى كوچ كردن به سوى مخلوقى- به اميد صله و عطاياى او و طلب بخشش و جايزه‌ى او- آماده و مهيا و معد و مستعد شود. پس مهيا شدن و ساز و برگ ساختن و آماده كردن و آماده شدن من، امروز، به اميد عفو و صله‌ى تو و طلب بخشش و جايزه‌ى توست.

(6) بار الها، پس بر محمد (ص) و آل محمد رحمت فرست. و امروز آن اميدم را مبدل به نوميدى مكن- اى كسى كه (خواهش) خواهنده‌اى او را (از عطا) بازنمى‌دارد، و (بخشيدن) عطائى از (توانگريش) نمى‌كاهد- زيرا كه من از جهت اطمينانم به كردار شايسته‌اى كه از خود پيش فرستاده باشم، به سوى تو نيامده‌ام، مگر به اميد شفاعت محمد (ص) و اهل‌بيت او، كه صلوات و سلامت بر او و بر ايشان باد.

(7) به سوى تو آمده‌ام، در حالى كه به گناه و بدى درباره‌ى خود اقرار دارم. به سوى تو آمده‌ام، در حالى كه همان عفو بزرگ را چشم دارم كه به وسيله‌ى آن از خطاكاران درگذشته‌اى، پس طول توقفشان بر گناه بزرگ تو را از آن باز نداشته كه دوباره رحمت و آمرزش را به ايشان عطا كنى‌

(8) پس، اى كسى كه رحمتت پهناور و عفوت عظيمست، اى عظيم! اى عظيم! اى كريم! اى كريم! بر محمد (ص) و آل محمد رحمت فرست، و به رحمت خود بر من تفضل فرماى و به فضل خود بر من شفقت كن و به آمرزشت بر من گشايش ده.

(9) بار الها، اين مقام (خواندن خطبه و گزاردن نماز) مخصوص خلفاى تو و برگزيدگان توست، و (غاصبين)، مقامات امناى تو را، در پايگاه بلندى كه ايشان را به آن اختصاص داده‌اى، ربوده‌اند، و تقديركننده‌ى آن توئى- فرمان تو مغلوب نمى‌گردد، و از تدبير قطعيت، هر طور بخواهى و هر زمان كه بخواهى تجاوز نمى‌شود، و به سبب امرى كه تو آن را بهتر مى‌دانى، چنين تقدير فرموده‌اى، و تو در آفرينش و اراده‌ى خود، متهم نيستى، تا آنجا كه در اثر ربودن آن حقوق برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور و مسلوب الحق شدند حكم تو را تبديل يافته و كتاب تو را دور افتاده و واجباتت را از طريقه‌هاى تو تحريف شده و سنتهاى پيغمبرت را متروك مى‌بينند.

(10) بار الها، دشمنان ايشان را از اولين و آخرين و هر كه را به اعمال ايشان خشنود شده و شيعيان و پيروانشان را لعنت كن.

(11) بار الها، بر محمد و آل محمد رحمت فرست. زيرا كه توئى ستوده‌ى بزرگوار- از آنكه رحمتها و بركتها و درودها كه بر برگزيدگانت: ابراهيم و آل ابراهيم فرستاده‌اى- و در گشايش و آسايش و نصرت و تمكين و تاييد ايشان تعجيل فرماى.

(12) بار الها، مرا از اهل توحيد و ايمان به خود و تصديق به پيغمبر خود و امامانى كه طاعتشان را واجب ساخته‌اى قرار ده از آنگونه امام كه آن (توحيد و ايمان و تصديق) به وسيله‌ى او و به دستهاى او اجرا شود- دعايم را مستجاب كن اى پروردگار جهانيان‌

(13) بار الها، خشم تو را جز حلمت باز نمى‌گرداند و شدت غضبت را جز عفوت رد نمى‌كند و غير از رحمتت، از عقابت زنهار نمى‌دهد و مرا جز تضرع به تو و در برابر تو نجات نمى‌بخشد. پس بر محمد و آل محمد رحمت فرست و ما را اى خداى من از جانب خود با آن قدرت كه به نيروى آن مردگان بندگان را زنده مى‌سازى، و سرزمينهاى مرده را زندگى مى‌بخشى- گشايشى ببخش-

(14) و مرا- اى خداى من از اندوه هلاك مساز تا دعايم را مستجاب كنى و اجابت دعايم را بر من اعلام كنى و تا پايان زندگيم طعم عافيت را به من بچشان و دشمن را بر من شاد منماى و او را بر گردنم اى خداى من، سوار مكن و بر من مسلط مساز،

(15) اى خداى من، اگر تو مرا بلند گردانى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر تو مرا پست كنى، پس كيست كه مرا بلندم گرداند، و اگر تو مرا گرامى دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر تو مرا خوار دارى، پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر تو مرا عذاب كنى پس كيست كه بر من رحم كند؟ و اگر تو مرا تسليم هلاك كنى، پس كيست كه درباره‌ى بنده‌ات اعتراض نمايد؟ يا تو را از كارش سوال كند؟ و من دانسته‌ام كه در حكم تو ستمى و در عقوبتت شتابى نيست و جز اين نيست كه آن كس شتاب مى‌كند كه از فوت شدن (فرصت) بترسد و جز اين نيست كه شخص ناتوان محتاج به ستم است، و تو- اى خداى من- از آن صفات) بسيار برترى‌

(16) بار الها، رحمت فرست بر محمد و آل محمد و مرا هدف بلا و نشانه‌ى عقوبت مساز و مرا مهلت ده و اندوهم را بزداى، و از لغزشم درگذر، و به بلائى دنبال بلائى مبتلايم مكن. زيرا تو، ناتوانى و بيچارگى مرا نزد خود مى‌بينى.

(17) خدايا در اين روز از خشم تو به تو پناه مى‌برم، پس بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست و مرا پناه ده‌

(18) و در اين روز از خشم تو از تو زينهار مى‌طلبم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست. و مرا زينهار ده‌

(19) و ايمنى از عذابت را از تو مسئلت مى‌كنم پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا ايمن ساز

(20) و از تو هدايت مى‌جويم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا رهبرى كن‌

(21) و از تو يارى مى‌خواهم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا يارى كن‌

(22) و از تو رحمت مى‌طلبم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و بر من رحمت آور،

(23) و از تو بى‌نيازى مى‌جويم پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا بى‌نياز كن‌

(24) و از تو طلب روزى مى‌كنم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا روزى ده‌

(25) و از تو كمك مى‌طلبم. پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا اعانت كن،

(26) و براى گناهان پيشينيم از تو آمرزش مى‌خواهم، پس بر محمد (ص) و آلش رحمت فرست و مرا بيامرز

(27) و از تو طلب نگهدارى مى‌كنم پس بر محمد و آلش رحمت فرست و مرا نگهدار، زيرا كه اگر مشيت تو تعلق گيرد من هرگز به كارى كه تو آن را از من ناپسند دارى باز نخواهم گشت،

(28) اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى مهربان! اى بخشنده‌ى نعمتها، اى صاحب جلال و اكرام، بر محمد و آلش رحمت فرست و همه‌ى آنچه را كه از تو مسئلت كرده‌ام و از تو طلب كرده‌ام و براى آن روى دل به سوى تو آورده‌ام، برايم به اجابت برسان، و آن را بخواه و مقدر كن و بر آن حكم فرماى، و آن را بگذران و در آنچه بر من حكم مى‌كنى خير مرا قرار ده و مرا در آن بركت بخش و به وسيله‌ى آن درباره‌ام تفضل فرماى و مرا به آنچه كه از آن عطا مى‌كنى نيكبخت ساز و از فضل خود و از خيرات پهناورى كه نزد توست بيفزاى زيرا كه تو توانگر و كريمى و آن را به خير و نعمت آن جهان پيوسته ساز، اى مهربانتر مهربانان (سپس هر چه مى‌خواهى بخواه، و هزار بار بر محمد و آلش صلوات فرست كه حضرت سجاد (ع) اين چنين مى‌كرد.