دعای 48 ( دعا برای روز عید قربان و جمعه ) ترجمه صدرالدین بلاغی

(1) خدايا اين، روزى مبارك و با ميمنت است، و مسلمين در اطراف زمين تو در اين روز مجتمعند مسئلت كننده و خواهنده و اميدوار و ترسنده‌ى ايشان، همه در يكجا براى نماز حاضر مى‌شوند، و ناظر در حوائج ايشان تويى. پس تو را به وجود و كرمت و آسانى مسئلتم پيش تو، سوال مى‌كنم كه بر محمد و آلش رحمت فرستى.

(2) و اى بار خداى، اى پروردگار ما، به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش توراست، و جز تو معبودى نيست، و تو بردبار و بزرگوار و مهربان و نعمت بخش و صاحب جلال و اكرام و پديدآورنده‌ى آسمانها و زمينى، از تو مى‌خواهم كه بهره و نصيب مرا سرشار سازى: از هر نيكى يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق طاعت يا خيرى كه بر محمد و آلش انعام مى‌كنى، و به وسيله‌ى آن به سوى خود هدايتشان مى‌نمايى، يا درجه‌اى كه پيش خود براى ايشان بلند مى‌سازى، يا به وسيله‌ى آن بهره‌اى از دنيا و آخرت به ايشان همى بخشى.

(3) خدايا به عنوان آنكه پادشاهى و ستايش توراست و معبودى جز تو نيست، از تو مسئلت مى‌كنم كه رحمت فرستى بر محمد. بنده و فرستاده و دوست و برگزيده‌ات، و مختار از آفريدگانت، و بر آل محمد كه نيكوكاران، و پاكان و خيرخواهانند چنان رحمتى كه كسى جز تو شمردن آن را نتواند، و از تو مسئلت مى‌كنم كه ما را در دعاى شايسته‌ى هر يك از بندگان مومنت كه در اين روز تو را بخواند شريك سازى. اى پروردگار جهانيان، و اينكه ما و ايشان را بيامرزى زيرا تو به هر چيز قدرت بى‌پايان دارى.

(4) خدايا حاجتم را به سوى تو آورده‌ام، و بار فقر و فاقه و مسكنتم را در اين روز بر در خانه‌ى تو فرونهاده‌ام، و من به آمرزش و رحمت تو مطمئن‌ترم تا به عمل خود و آمرزش و رحمت تو وسيعتر از گناهان من است. پس رحمت فرست بر محمد و آلش، و برآوردن هر حاجتى را كه دارم. به قدرتت بر آن، و آسان بودنش بر تو، و به سبب احتياج من به تو و بى‌نيازى تو از من- تو خود بر عهده گيرد. زيرا كه من هرگز به خيرى نرسيده‌ام، مگر از جانب تو. و هرگز كسى بدى‌اى را از من برنگردانده است مگر تو. و در كار آخرت و دنياى خود به كسى اميد ندارم غير از تو.

(5) خدايا هر كس براى كوچ كردن به سوى مخلوقى- به اميد صله و عطاياى او و طلب بخشش و جايزه‌ى او- آماده و مهيا و معد و مستعد شود، پس مهيا شدن و ساز و برگ ساختن و آماده كردن و آماده شدن من، امروز، به اميد عفو و صله‌ى تو، و طلب بخشش و جايزه توست.

(6) خدايا پس بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و در اين روز آن اميد مرا مبدل به نوميدى مكن، اى كسى كه خواهش خواهنده‌اى او را از عطا باز نمى‌دارد، و بخشيدن عطايى از توانگريش نمى‌كاهد. زيرا كه من از جهت اطمينانم به كردار شايسته‌اى كه از خود پيش فرستاده باشم به سوى تو نيامده‌ام، مگر به اميد شفاعت محمد و اهل بيت او، كه صلوات و سلامت بر او و بر ايشان باد.

(7) من اكنون به سوى تو آمده‌ام در حالى كه به گناه و بدى درباره‌ى خود اقرار دارم. به سوى تو آمده‌ام در حالى كه همان عفو بزرگ را چشم همى‌دارم كه به وسيله‌ى آن از خطاكاران در گذشته‌اى، از اين روى طول توقفشان بر گناه بزرگ، تو را از آن بازنداشته كه دوباره رحمت و آمرزش را به ايشان عطا كنى.

(8) پس، اى كسى كه رحمتت پهناور و عفوت عظيم است. اى عظيم! اى عظيم! اى كريم! اى كريم! بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و به رحمت خود بر من تفضل فرماى و به فضل خود بر من شفقت كن، و به آمرزشت بر من گشايش بخش.

(9) خدايا اين مقام (خلافت و القاء خطبه و اقامه نماز عيد) مخصوص خلفاى تو و برگزيدگان تو، و اين پايگاههاى مخصوص امناء تو- در درجه‌ى رفيعى كه ايشان را بدان اختصاص داده‌اى- از طرف غاصبين دستخوش سلب و نهب گشته است، و تقدير كننده‌ى آن تويى. فرمان تو مغلوب نمى‌گردد، و از تدبير قطعيت هر طور بخواهى و هر زمان كه بخواهى تجاوز نمى‌شود. و به سبب امرى كه تو آن را بهتر مى‌دانى چنين تقدير فرموده‌اى، و تو در آفرينش و اراده‌ى خود متهم نيستى، و كار اين سلب و نهب تا آنجا گسترش يافته كه برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور و مسلوب الحق شده‌اند، در حالتى كه حكم تو را تبديل يافته و كتاب تو را دور افتاده و واجباتت را از طريقه‌هاى تو تحريف شده و سنتهاى پيغمبرت را متروك مى‌بينند.

(10) خدايا دشمنان ايشان را، از اولين و آخرين، و هر كه را به اعمال ايشان خشنود شده و اشياع و اتباعشان را به دست عذاب بسيار، و از رحمت خود محروم بدار.

(11) خدايا بر محمد و آل او رحمت فرست- زيرا كه تويى ستوده‌ى بزرگوار- از آنگونه رحمتها و بركتها و درودها كه به برگزيدگانت: ابراهيم و آل ابراهيم فرستاده‌اى، و در گشايش آسايش و نصرت و تمكين و تاييد ايشان تعجيل فرماى.

(12) خدايا مرا از اهل توحيد و ايمان به خود و تصديق به پيغمبر خود و امامانى كه طاعتشان را واجب ساخته‌اى قرار ده: همان امامان كه برنامه‌ى توحيد و ايمان و تصديق به وسيله‌ى و به دستهاى ايشان اجرا مى‌شود. دعايم را مستجاب كن اى پروردگار جهانيان.

(13) خدايا خشم تو را جز حلمت، شدت غضبت را جز عفوت باز نمى‌گرداند، و غير از رحمتت از عقابت زنهار نمى‌دهد، و مرا جز تضرع به تو و در برابر تو نجات نمى‌بخشد. پس بر محمد و آل محمد رحمت فرست، و ما را- اى معبود من- از جانب خود با آن قدرت كه به وسيله‌ى آن مردگان بندگان را زنده مى‌سازى، و سرزمينهاى مرده را زندگى مى‌بخشى، گشايش ببخش.

(14) و مرا- اى معبود من- از اندوه هلاك مساز تا دعايم را مستجاب كنى، و اجابت دعايم را بر من اعلام كنى. و تا پايان زندگيم طعم عافيت را به من بچشان، و دشمن را بر من شاد منماى، و او را بر گردنم- اى خداى من- سوار مكن، و بر من مسلط مساز.

(15) اى معبود من، اگر تو مرا بلند گردانى پس كيست كه پستم كند؟ و اگر تو مرا پست كنى پس كيست كه مرا بلند گرداند؟ و اگر تو مرا گرامى دارى، پس كيست كه خوارم كند؟ و اگر تو مرا خوار دارى، پس كيست كه گراميم دارد؟ و اگر تو مرا عذاب كنى پس كيست كه بر من رحم آورد؟ و اگر تو مرا تسليم هلاك كنى، پس كيست كه درباره‌ى بنده‌ات اعتراض نمايد؟ يا تو را از كارش سوال كند؟ و من دانسته‌ام كه در حكم تو ستمى و در عقوبتت شتابى نيست، و جز اين نيست كه آن كس شتاب مى‌كند كه از فوت شدن فرصت بترسد، و جز اين نيست كه نيازمند به ستم كسى كه ناتوان باشد. و تو- اى معبود من- از آن صفات بسيار برترى.

(16) خدايا، رحمت فرست بر محمد و آل محمد، و مرا آماج بلا و نشانه‌ى عقوبت مساز و مرا مهلت ده، و اندوهم را بزداى، و از لغزشم درگذر، و به بلائى مبتلايم مكن، زيرا تو ناتوانى و بيچارگى و زارى مرا در پيشگاه خود مى‌بينى.

(17) خدايا، در اين روز از خشم تو به تو پناه مى‌برم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا پناه ده،

(18) و در اين روز از خشم تو از تو زينهار مى‌طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا زينهار بخش‌

(19) و من ايمنى از عذابت را از تو مسئلت مى‌كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا ايمن ساز،

(20) و از تو هدايت همى‌جويم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا رهبرى كن،

(21) و از تو يارى مى‌خواهم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا يارى فرماى،

(22) و از تو رحمت مى‌طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و بر من رحمت آور،

(23) و مرا بى‌نياز كن،

(24) و از تو طلب روزى مى‌كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا روزى ببخش‌

(25) و از تو كمك مى‌طلبم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا اعانت كن،

(26) و براى گناهان پيشينم از تو آمرزش مى‌خواهم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا بيامرز،

(27) و از تو طلب نگهدارى مى‌كنم، پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا نگهدار. زيرا كه اگر مشيت تو تعلق گيرد من هرگز به كارى كه تو آن را از من ناپسند دارى بازنخواهم گشت.

(28) اى پروردگار من، اى پروردگار من، اى مهربان! اى بخشنده‌ى نعمتها، اى صاحب جلال و اكرام، بر محمد و آلش رحمت فرست، و همه‌ى آنچه را كه از تو مسئلت كرده‌ام، و از تو طلبيده‌ام و براى آن روى دل به سوى تو آورده‌ام، برايم به اجابت برسان و آن را بخواه، و مقدر كن، و به مقتضاى آن فرمان بران، و آن را بگذران و در آنچه بر من حكم مى‌كنى خير مرا قرار ده، و مرا در آن بركت بخش، و به وسيله‌ى آن درباره‌ام تفضل فرماى، و مرا به آنچه كه از آن عطا مى‌كنى نيكبخت بساز، و از فضل خود و از خيرت پهناورى كه نزد توست بر من بيافزاى، زيرا تو توانگر و كريمى، و آن را بخير و نعمت آن جهان پيوسته ساز، اى مهربانترين مهربانان. سپس: هر چه مى‌خواهى بخواه و هزاربار بر محمد و آلش صلوات فرست، كه حضرت سجاد عليه‌السلام چنين مى‌كرد.