دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) بارخدايا تو مرا يارى دادى بر ختم كتابت كه آن را بصورت روشنائى و نور فروفرستادى، و آنرا بر هر كتاب ديگر كه نازل فرمودى گواه قرار دادى، و بر هر سخنى كه فرموده‌اى برترى بخشيدى.

(2) و جدا كننده‌اى كه بين حلالت و حرامت تميز دهد گردانيدى، و قرآنى كه به آن راههاى احكامت را فصيح بيان فرمودى، و كتابى كه آن را براى بندگانت به تفصيل شرح داده‌اى، و وحيى كه آن را بر پيامبرت محمد كه درود تو بر او و آلش باد نازل فرمودى.

(3) و آن را نورى قرار دادى كه ما به پيروى آن از تاريكى‌هاى گمراهى و جهالت هدايت يابيم، و شفايى بر آنكه به درك و تأييد براى گوش سپردن به آن خاموش گشته، و ترازوى عدلى كه زبانه‌اش از حق برنگردد، و نور هدايتى كه برهانش از گواهان خاموشى نگيرد، و پرچم نجاتى كه هر كس آهنگ آئينش كند گمراه نگردد، و آنكه به دستاويز عصمتش آويزد دستان تباهى‌ها به او نرسد.

(4) بارالها چون ما را بر خواندن قرآن يارى عنايت كردى، و سختى زبان‌هاى ما به نيكويى عبارت آن آسان ساختى، پس ما را از كسانى دار كه آن را چنانكه شايسته‌ى آنست رعايت مى‌كنند، و به باور تسليم در برابر آيات محكمش تو را اطاعت مى‌كنند، و به اعتراف به متشابه آن و دلايل روشنش پناه مى‌برند.

(5) بارخدايا در حقيقت تو آن را بر پيغمبرت حضرت محمد (كه درود فرستاد خدا بر او و آلش) بطور اجمال و سربسته نازل فرمودى، و دانش عجائب آن به تمامى الهام آن حضرت فرمودى، و دانش آن با تفسير و توضيح به ما ميراث دادى، و ما را بر كسى كه دانش آن نمى‌داند برترى دادى، ما را بر درك آن توانايى دادى تا بر كسى كه طاقت دريافت آن ندارد برترى بخشى.

(6) بارخدايا چنانكه دلهاى ما را حاملان آن قرار دادى و به رحمتت شرف و برترى آن را به ما شناساندى، پس درود فرست بر محمد كه به آن خطبه مى‌خواند و پند مى‌داد و بر آل او كه نگهدارندگان قرآنند، و ما را از كسانى قرار داده كه اقرار دارند اين قرآن از جانب توست، تا در تأييد آن شك و ترديد درگيرمان نشود، و از راه راستش لغزش انحراف ما را بيرون نكشد.

(7) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و از كسانى قرارمان ده كه به ريسمان آن چنگ مى‌زنند، و در چيزهايى كه متشابه‌اند به پناهگاه استوارش پناه مى‌برند، و در سايه‌ى بالش منزل مى‌كنند، و به روشنى صبحش هدايت مى‌شوند، و به درخشش روشنى‌اش اقتدا مى‌كنند، و به چراغ آن چراغ مى‌افروزند، و هدايت را در غير آن نمى‌جويند.

(8) بارخدايا و چنانكه به قرآن حضرت محمد (ص) را نشانه‌ى راهنمايى بر خويشى واداشتى، و به آل او راههاى خوشنودى خويش روشن داشتى، پس درود فرست بر محمد و آلش، و قرآن را وسيله‌ى ما قرار ده به سوى گرامى‌ترين منازل كرامت، و نردبان عروج ما به جايگاه سلامت، و سبب پاداش ديدن ما به نجات در عرصه‌ى قيامت، و وسيله‌ى ورود ما بر نعمت فراوان سراى ابدى اقامت.

(9) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و به قرآن گرانى گناهان از ما بينداز، و نيكويى طبع و خوى نيكان به ما عنايت فرما، و ما را در دنباله و پيرو نشانه‌هاى كسانى قرار ده كه براى تو در دل شب و اطراف روز (صبح و شام) به پا مى‌خواستند، تا ما را به تطهير آن از هر آلودگى پاك سازى، و ما را به دنبال آثار آنانكه به نور قرآن روشنايى جستند روانه سازى، و آرزو آنان را از عمل بازنداشت كه به فريب مكرهايش آنان را از راه بيندازد.

(10) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و قرآن را مونس ما در تاريكى‌هاى شب قرار ده، و نگهبان ما از القاءات شيطان و از خطور افكار بد و وسوسه انگيز، و بازدارنده‌ى گامهاى ما از حركت به سمت گناهان، و لال كننده‌ى زبانهاى ما از فرورفتن در باطل نه از روى بيمارى، و نگاهدارنده‌ى اعضاى ما از انجام گناهان، و گشاينده‌ى آنچه غفلت از ما درهم كرده از انديشه در پند آموزى تا آنجا كه درك شگفتى‌هاى آن و مثالهاى بازدارنده‌ى آن كه كوههاى استوار با همه‌ى صلابت از تحمل آن ناتوانند به دلهاى ما راه دهى.

(11) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و به قرآن آراستگى ظاهر ما پايدار ساز، و به آن خطورهاى افكار وسوسه انگيز را از سلامت ضميرهاى ما بازدار، و آلودگى قلب‌هايمان و وابستگى به گناهانمان را بشوى، و پراكندگى امورمان جمع كن، و در جايگاه عرضه بر تو در قيامت تشنگى گرماى ما فرونشان، و روز ترس بزرگ در زنده شدن دوباره‌مان حله‌هاى امنيت بپوشان.

(12) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و به قرآن تهيدستى ما به عدم نياز جبران كن، و به آن گشايش زندگى و بسيارى فراخى روزيها به سوى ما سوق ده، و ما را از خوهاى نكوهيده و بديهاى اخلاق دورى ده، و از فضاى كفر و انگيزه‌هاى نفاق محفوظ دار، تا قرآن در قيامت به سوى خشنودى تو و بهشت‌هايت راه برنده‌مان باشد. و در دنيا از خشم تو و تجاوز از حدودت بازدارنده‌مان باشد، و نزد تو به حلال شمردن حلالش و به حرام داشتن حرامش شاهدمان باشد.

(13) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و به سبب قرآن در هنگام مرگ اندوه جان دادن، و سختى ناله كردن، و به شماره افتادن نفسها بر ما آسان كن هنگامى كه جانها به گلوگاه رسد، و ندا آيد كيست بهبود دهنده؟ و فرشته مرگ براى گرفتن جان از پرده‌ى پنهانى‌ها به ظهور آيد، و از كمان اجل‌ها آن را با تيرهاى وحشت از جدايى بزند، و جامى كه چشيدنش مسموم كند براى آن از زهر مرگ پر كند، و كوچ و سير ما به سوى آخرت نزديكمان شد، و كردارها چون طوقهايى بر گردنها گشت، و قبرها تا وعده‌گاه روز تلاقى آرامگاه باشد.

(14) بارالها درود و رحمت فرست بر محمد و آلش، و در ورود به سراى پوسيدن، و درازى اقامت ميان لايه‌هاى خاك بركت و نيكويى‌مان بخش، و گورها را بعد از جدايى دنيا بهترين منزلمان دار، و به رحمتت در تنگى لحدهايمان وسعت آر. و در ميان حاضران قيامت به گناهان تباه كننده‌ى ما رسوايمان مدار.

(15) و به بركت قرآن در جايگاهى كه اعمال بر تو نشان دهند به خوارى مرتبه‌ى ما رحم كن، و به قرآن تزلزل گامهاى ما هنگام لرزيدن پل جهنم روزى كه بر آن بايد گذشت ثابت دار، و پيش از برانگيختن تاريكى قبرهامان به قرآن روشن ساز، و روز قيامت از هر چه اندوه و دشوارى ترس‌هاى روز سختى است به بركت آن نجاتمان ده.

(16) و روى ما سفيد گردان روزى كه صورتهاى ستمگران سياه مى‌گردانى و آن روز روز حسرت و پشيمانى است، و براى ما در سينه‌هاى اهل ايمان دوستى و محبت بگذار، و زندگى را بر ما سخت مدار.

(17) بارخدايا درود فرست بر بنده‌ات محمد و فرستاده‌ات چنانكه پيامت رسانيد، و فرمانت آشكار بيان كرد، و بندگانت پند و اندرز داد.

(18) بارالها پيامبر ما را كه درود تو بر او و بر آلش باد در روز قيامت مرتبه‌ى نزديك‌ترين پيامبران به خود، و تواناترين آنها در شفاعت نزد خود، و والاترينشان در قدر و منزلت و آبرومندترينشان در جاه و جلال نزد خود قرار ده.

(19) بارخدايا درود فرست بر محمد و آل محمد، و بناى دينش بلند كن، و برهان كتابش بزرگ كن، و ترازوى حسناتش گران كن، و شفاعت مجرمانش بپذير، و وسيله‌اش به خود نزديك، و رويش سفيد گردان، و نورش كامل و درجه‌اش بلند ساز.

(20) و ما را بر سنتش زنده بدار، و بر آئينش بميران، و ما را در راه روشن او بران، و به راه و روش او سير ده، و ما را از اهل پيروى او گردان، و در زمره‌ى او محشور كن، و ما را بر حوض كوثرش وارد كن، و به جامش سيرابمان ساز.

(21) و درود فرست اى خدا بر محمد و آلش، درودى كه به سبب آن او را به بهتر از آنچه آرزومند است از خير و احسان و بزرگواريت برسانى، به درستى كه تو صاحب رحمتى گسترده، و احسان بزرگى.

(22) بارالها به انچه از پيامهايت كه رسانيد، و از آياتت كه آگاه كرد، و بندگانت را نصيحت نمود، و در راهت جهاد كرد پاداشش ده بهتر از آنچه به هر يك از فرشتگان مقربت، و پيامبران فرستاده‌ى برگزيده‌ات جزا دادى، و سلام بر او و خاندان طيب و طاهرش باد، و رحمت و بركات خدا بر آنان باد.