دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه محمود صلواتی

(1) بار خدايا، بر تلاوت كتابت از آغاز تا انجام ياريم دادى: كتابى كه آن را نور فرستادى، و بر هر كتابى كه فرو فرستادى گواه گرداندى، و آن را بر هر سخنى كه گفته‌اى برترى بخشيدى.

(2) فرقانى كه بدان حلال و حرامت را از هم جدا كردى، قرآنى كه بدان شرايع و احكامت را آشكارا ساختى، نوشته‌اى كه در آن هر چيز را براى بندگانت شرح داده‌اى، وحييى كه بر پيامبرت محمد- كه درود خدا بر او و خاندانش باد- فرو فرستادى.

(3) بار خدايا، قرآن را نورى قرار دادى كه بدان از تاريكى‌هاى گمراهى هدايت يابيم، و از نادانى رهايى جوييم، شفايى است براى كسى كه از سر تصديق بدان گوش جان سپرد، ترازوى دادى است كه زبانه‌اش از حق منحرف نشود، چراغ هدايتى است كه فروغ برهانش به خاموشى نگرايد، پرچم نجاتى است كه هر كه جهتش را پيروى كند گمراه نمى‌گردد، و به دستاويز عصمتش هر كه چنگ آويزد به هلاكت نمى‌رسد.

(4) بار خدايا، آن سان كه بر تلاوت قرآن ياريمان دادى، و لكنت زبانمان را به خوشى عباراتش روان ساختى، اينك از كسانى قرارمان ده كه در نگهداشت آن تلاش مى‌كنند، و با اعتقاد و تسليم در برابر محكمات آياتش به پرستشت مى‌پردازند، و با اقرار به متشابهات و دلايل آشكارش از تو امان مى‌خواهند.

(5) بار خدايا تو اين قرآن را بر پيامبرت محمد- كه درود خدا بر او و خاندانش باد- بدون هيچ شرح و تفصيلى فرستادى، و دانش شگفتيهايش را بى كم و كاست به وى الهام فرمودى، و دانش تفسيرش را براى ما به ميراث نهادى، و ما را بر آن كس كه از دانش آن بى بهره است برترى بخشيدى، و ما را به شناخت آن توانايى دادى، تا بر كسانى كه ياراى حملش را ندارند برترى دهى.

(6) بار خدايا اينك كه دلهاى ما را حاملان قرآن ساختى، و به رحمتت شرف و فضليت آن را به ما شناساندى، پس بر محمد- كه باز گوينده‌ى قرآن است- و خاندانش- كه گنجينه‌هاى دانش قرآنند- درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه آن را از سوى تو مى‌دانند، تا هيچ ترديدى با تصديق ما معارضه نكند، و هيچ شبهه‌اى از پيمودن راهش ما را نلغزاند.

(7) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ مى‌زنند، و در شناخت حق از باطل به دژ استوارش پناه مى‌جويند، و در سايه سار بالهايش مى‌آرمند، و در پرتو بامداد درخشانش راه مى‌يابند، و به سوى مشعل فروزانش راه مى‌پويند، و از چراغش چراغ معرفت مى‌افروزند، و رستگارى را جز در آن نمى‌جويند.

(8) بار خدايا، همچنان كه محمد را با قرآن، پرچمى براى راهنمايى مردم برافراشتى، و با خاندان محمد راههاى خشنوديت را آشكارا ساختى، پس، بر محمد و خاندانش درود فرست و براى ما قرآن را وسيله‌اى ساز كه بدان بر شريف‌ترين جايگاههاى كرامت فرا رويم، و نردبانى كه بدان به پايگاه سلامت عروج كنيم، و سببى كه بدان رهايى در عرصه رستاخيز را پاداش يابيم، و دست افزارى كه بدان از نعمت‌هاى سراى ماندگار بهره‌ور گرديم.

(9) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به يمن قرآن بار سنگين گناهان از شانه‌هايمان بردار، و خصال نيكان ارزانيمان دار، ما را به راه كسانى بر كه شب هنگام و دو سوى روز قرآن مى‌خوانند، و آن را به كار مى‌بندند، تا به آب زلالش ما را از هرگونه پليدى پاك گردانى، و پيش پايمان راه كسانى را كه از نوازش روشنايى جستند گذارى، راه كسانى كه به آرزو از كارشان باز نايستادند، كه به دام فريبش گرفتار آيند.

(10) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و قرآن را در شب‌هاى تار مونسمان گردان، و بدان از وسوسه‌هاى شيطان و خواهشهاى وسوسه انگيز وارهانمان، و چنان كن كه قرآن از پيمودن راه گناه پاهايمان را نگه دارد، و از گفتن سخن باطل زبانمان را- بى آنكه بدان آفتى رسيده باشد- لال گرداند، و انداممان را از ارتكاب گناه بگرداند، و طومار عبرتها را كه به فراموشى سپرده شده، فرارويمان بگشايد، تا فهم شگفتى‌هاى قرآن و مثل‌ها و داستانهاى هشدار دهنده‌اش- كه كوههاى استوار تحملش را نتواند- راه به دلهايمانت يابد.

(11) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و آراستگى ظاهر ما را به قرآن پايدار بدار، و خواهشهاى وسوسه انگيز را از صفاى ضمايرمان دور دار، آلودگى دلهايمان را بدان شستشو بده، دلهايمان را بدان از گناه بدار پيراسته، پريشانى‌هايمان را بدان سامان ده، و در گرماى جانسوز عرض اعمال كه در پيشگاهت بپا مى‌ايستيم، گرفتارى‌هايمان را بدان تسكين ده، و به هنگام آن وحشت بزرگ، پيكرمان را با پوششهاى ايمنى‌اش پوشش ده.

(12) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به قرآن بينوايى ما را با بى‌نيازى جبران نما، و زندگانى خوش، فراوانى نعمت، و گستردگى روزى عطايمان فرما، ما را بدان از صفات رذيله، و خصال نكوهيده، دور دار، و از فرو غلتيدن به سياه چال كفر و آنچه موجب نفاق است نگهدار، تا در روز رستاخيز راهنماى ما به سوى بهشت و خشنوديت باشد، و در دنيا ما را از خشم و تجاوز از حدودت نگهدارد و گواه بر حلال و حرامت باشد.

(13) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به بركت قرآن هنگام مرگ، اندوه جان كندن، رنج ناليدن و نفس به شماره افتادن را بر ما آسان كن، رنج هنگامى كه: جانها به گلو رسد، و كسى گويد: اينك چه كس شفا دهد؟ و فرشته‌ى مرگ براى گرفتن جان از پرده‌هاى غيب برون آيد، و از كمان مرگ تيرهاى وحشت فراق به سوى محتضر گشايد، و برايش جامى از زهر مرگبار بياميزد، و زمان رفتن و كوچ به سراى واپسين فرا رسد، و اعمال چون گردنبند بر گردنها فرو افتد، و از آن پس تا روز رستاخيز گورها آرامگاه ما گردد.

(14) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ورود ما به خانه‌ى نمناك، و درنگ درازمان در لايه‌هاى خاك را بر ما مبارك كن، و پس از جدايى از دنيا گورهايمان را بهترين آرامگاهمان گردان، به رحمتت بر تنگى لحدهامان گشايش نه، و در صحراى عرصات كه همه گرد مى‌آيند كارنامه رسوايمان را به اين و آن نشان مده.

(15) بار خدايا، آنگاه كه در پيشگاهت صف كشيده‌ام، به قرآن بر بيچارگيمان رحم آور، و بدان گامهايمان را بر پل لرزان دوزخ، استوارى بخش روزگذر، و گاه حساب و هول و هراسهاى روز رستاخيز با قرآن بر سرمان ايمنى گستر.

(16) بار خدايا، در آن روز افسوس و پشيمانى كه ستمكاران سيه رويند، سپيد رويمان گردان، دوستى ما را افكن در دلهاى مؤمنان، و زندگانى ما را به رنج آميخته مگردان.

(17) بار خدايا، بر محمد- بنده‌ى خود و پيامبرت- درود فرست، به پاس آنكه پيامت را به خلق رسانيد، و فرمانت را با صداى رسا آشكار گردانيد، و به گوش بندگانت اندرزهاى نيكو كشيد.

(18) بار خدايا، چنان كن كه مقام پيامبر ما- كه درودت بر او و خاندانش باد- در روز رستاخيز از همه‌ى پيامبران به تو نزديكتر، و شفاعتش از همه پذيرفته‌تر، منزلتش نزد تو از همه فراتر، و جاه و جلالش از همه فزون تر باشد.

(19) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و بناى دين اش را بر افراشته‌تر، برهانش قرآن را عظيم‌تر، ترازوى حسناتش را گرانسنگ‌تر گردان. شفاعتش بپذير، به نزديك خويشش برگير، روسپيدش كن و نورش را به كمال رسان. مرتبه‌اش را متعالى كن.

(20) ما را بر دينش زنده بدار، و به آيينش بميران، به راه آشكارش وادار، و بر طريقه‌اش روانه دار، از پيروانش قرار ده، و در گروهش سامان ده، به حوضش واردمان ساز، و با جامش بگردانمان دمساز.

(21) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، درودى كه وى را بدان به نيكوترين نيكى و بخشش و كرامت كه اميد مى‌دارد رسانى، كه تو رحمت گسترده‌اى دارى، و بزرگوارانه مى‌بخشى.

(22) بار خدايا، محمد را به پاس رساندن پيامهايت، ابلاغ آياتت، اندرز بندگانت و پيكار در راهت، پاداش ده؛ نيكوترين پاداشى كه به هر يك از فرشتگان مقرب، و پيامبران برگزيده‌ات دادى. درود بر او و بر خاندان پاكيزه و پاكش باد، رحمت و بركات خدا بر او و بر خاندانش باد.