دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی

(1) خداوندا تو مرا بر ختم قرآن كه به عنوان نور نازل كرده‌اى يارى فرمودى. كتابى كه آن را بر همه‌ى كتابهاى ديگرى كه فرو فرستاده‌اى، سيطره بخشيدى و بر هر سخن ديگرى كه حكايت نموده‌اى برترى دادى.

(2) كتابى كه آن را جداكننده‌ى بين حلال و حرام قرار داده‌اى و قرآنى كه با آن از احكام و شرايع خود سخن مى‌گويى، و كتابى كه آن را براى بندگانت به تفصيل بيان كرده‌اى و وحيى كه آن را بر پيامبرت حضرت محمد صلى الله عليه و آله (كه درود تو بر او و آل او باد) نازل كرده‌اى.

(3) و آن را همچون نورى فرا راه ما قرار دادى كه با تبعيت از آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى نجات يابيم و شفا قرار دادى براى كسى كه از سر فهم و اذعان به آن گوش فرا دهد. كتابى كه ميزان عدالت است و زبانش هرگز از حق باز نمى‌ايستد و نور هدايتى است كه برهانش براى آنها كه در آن بنگرند هرگز محو نمى‌شود. پرچم نجاتى است كه اگر كسى قصد پيروى از آن را داشته باشد هرگز گمراه نمى‌شود. و هر كس كه به ريسمان محكم آن چنگ بزند هرگز گرفتار هلاكت و بدبختى نخواهد شد.

(4) خدايا، پس اينك كه ما را يارى نمودى تا آن را تلاوت كنيم و عبارات نيكوى آن را به زبان ما روان ساختى، ما را از آنان قرار ده كه حق رعايت قرآن را بجا مى‌آورند و با اعتقاد و تسليم نسبت به آيات محكم آن، متدين به دين تو هستند و نسبت به متشابهات و آيات روشن قرآن، اقرار دارند.

(5) خداوندا تو قرآن را به صورت مجمل بر پيامبرت محمد (كه درود خدا بر او و آل او باد) نازل كردى و علم به شگفتيهاى آن را به نحو كامل به او الهام فرمودى و براى ما علم تفسير شده آن را به ارث گذاشتى و ما را بر كسى كه به قرآن جاهل است برترى دادى. و ما را نسبت به او قدرت بخشيدى تا مقام ما را رفيعتر از كسى گردانى كه طاقت حمل قرآن را ندارد.

(6) خداوندا همانگونه كه قلبهاى ما را حامل قرآن قرار دادى و به رحمت خود ما را نسبت به شرافت و فضيلت قرآن واقف گردانيدى، پس بر محمد صلى الله عليه و آله كه با قرآن سخن مى‌گويد و بر آل پيامبر كه خزانه‌دار قرآنند درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه اعتراف مى‌كنند قرآن از جانب توست تا اينكه شك در تصديق به آن بر ما عارض نشود و دلتنگيى نسبت به پيمودن راه قرآن در قلب ما پديد نيايد.

(7) خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان او چنگ زده‌اند و در متشابهات، به پايگاه او پناه آورده‌اند و در سايه‌ى او مسكن گزيده‌اند و در پرتو طلوع او هدايت شده‌اند و به فروغ و روشنى او اقتدا كرده‌اند و از مشعل او، نور گرفته‌اند و از غير او هدايت نمى‌طلبند.

(8) خدايا همانگونه كه به وسيله‌ى قرآن، حضرت محمد صلى الله عليه و آله را نشانه‌اى براى راهيابى به سوى خودت نصب فرمودى و عترت طاهرينش را شاهراه رضايت خودت قرار دادى، پس بر او و خاندانش درود فرست و قرآن را براى ما همچون وسيله‌اى قرار ده كه به شريفترين مراتب كرامت نايل آييم و آن را نردبانى ساز كه با آن به جايگاه سلامت دست يابيم و وسيله‌اى قرارش ده كه با آن در عرصه‌ى قيامت نجات يابيم و آن را راهى قرار ده كه با گام نهادن در آن به نعمتهاى دار جاويد دست يابيم.

(9) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و به وسيله‌ى قرآن، سنگينى بار گناه را از دوش ما كم كن و به ما خوبيهاى صفات نيكان را عطا فرما و ما را از پيرو كسانى گردان كه در راه رضاى تو نيمه‌هاى شب و در ساعات روز به تلاوت قرآن مشغول‌اند. تا از اين طريق در پرتو طهارت قرآن ما را از هر پليدى پاك گردانى و ما را دنباله‌رو كسانى سازى كه از پرتو قرآن، نور گرفته‌اند و آرزوها آنان را از عمل صالح باز نداشته‌اند و گرفتار غرور و فريبشان نساخته است.

(10) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و در تاريكيهاى شب قرآن را مونس ما و حافظ ما از فريبها و وسوسه‌هاى شيطان قرار ده و به وسيله‌ى قرآن گامهاى ما را از رفتن به سوى معاصى بازبدار و زبانهاى ما را از فرو غلطيدن در سخنان باطل- بدون تحمل ضرر و آفت- لال كن. و قرآن را وسيله‌اى براى بازداشتن اعضاء ما از فرورفتن در گناهان قرار بده و با آن پرده‌هاى غفلت دل ما را براى عبرت‌گيرى باز كن، تا اينكه فهم شگفتيهاى قرآن و پندگيرى از حكمتها و مثالهاى آن را بر دلهاى ما عنايت فرمائى، مثالها و حكمتهايى كه كوههاى سخت و استوار از تحمل بار آنها عاجزاند.

(11) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و در پرتو قرآن، صلاح ظاهر ما را هميشگى كن و با قرآن، خطر وسوسه‌هاى شيطانى را از باطن سالم ما به دور دار و زنگارهاى قلوب و دلبستگيهاى گناهان ما را با قرآن بشوى. و نابسامانيهاى زندگى ما را با قرآن سامان بخش و در روز محشر و عرضه‌ى اعمال تشنگى دلهاى ما را با قرآن سيراب كن و در روز سختى بزرگ (قيامت) در پناه قرآن بر ما لباس امنيت بپوشان.

(12) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و كاستى و فقر ما را با قرآن جبران كن كه تنگدستى بر ما غلبه نكند و اسباب خوشى و آسايش در معيشت و وسعت در رزق را براى ما فراهم ساز و ما را به وسيله‌ى قرآن از صفات نكوهيده و اخلاق ناپسند باز بدار و از فروافتادن در سياه‌چال كفر و نفاق محفوظ بدار تا اينكه قرآن در مسير رضوان و بهشت تو در قيامت ما را راهنما باشد و در اين دنيا نيز ما را از برانگيختن خشم خود و تعدى از مقررات باز بدارد و در نزد خودت شاهد باشد كه ما حلال تو را حلال مى‌دانيم و حرام تو را حرام مى‌شماريم.

(13) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و با قرآن در هنگام مرگ، سختى ارتحال و مشقت ناله و فريادهاى پى در پى را آسان فرما: آن هنگام كه جان به گلو رسد و گفته شود چه كسى است كه روح را بالا برد؟ آن هنگام كه ملك الموت براى قبض روح انسان از پرده‌ى غيب درآيد و جان را از كمان مرگ با تيرهاى وحشت فراق، نشانه رود و كاسه‌اى زهرآلود از شربت مرگ به ما بنوشاند و با ندايى و حركتى ما را به سراى ديگر نزديك كند، و اعمال و رفتارمان قلاده‌ى گردنمان شوند و قبرها تا روز حشر و ديدار، جايگاه ما گردند.

(14) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و ورود ما را به خانه‌ى قبر و طول اقامتمان در زير طبقات زمين را مبارك گردان و پس از مفارقت از دنيا، قبرها را بهترين منازل ما قرار ده. و با رحمت خود، تنگى لحد را به فراخى و وسعت مبدل فرما و ما را در عرصه‌ى قيامت به خاطر آثار زشت گناهانمان رسوا مكن.

(15) و به حق قرآن، در آن هنگام كه اعمال بر تو عرضه مى‌شود بر ذلت و پستى ما ترحم فرما. و در آن زمان كه پل دوزخ هنگام عبور لرزان مى‌شود، قدمهاى ما را محكم گردان، و به حق قرآن ما را از سختيهاى روز قيامت و از شدت هراسهاى آن روز نجات بخش‌

(16) و در آن روز كه هنگام حسرت و پشيمانى ظالمان و ستمكاران است و روزى است كه چهره‌ى آنان سياه مى‌گردد، صورت ما را سفيد گردان. و در قلب مومنين نسبت به ما محبت و دوستى قرار ده و زندگى را بر ما سخت و ناگوار مساز.

(17) خدايا: بر محمد كه بنده و فرستاده‌ى توست درود فرست، چنانكه او به خوبى تبليغ رسالت تو نمود و با نداى رسا امر تو را به مردم رسانيد و بندگانت را نصيحت فرمود.

(18) خدايا، جايگاه پيامبر ما را- كه درود تو بر او و آل او باد- در روز قيامت، نزديكتر به خودت از ساير انبياء قرار ده و شفاعت او را از شفاعت سايرين، ممكن‌تر ساز و ارزش او را در نزد خودت بالاتر از آنان قرار ده و منزلت او را رفيعتر گردان.

(19) خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و اساس كار او را شرافت بخش و برهان او را بزرگ بدار و ميزان اعمالش را سنگين گردان و شفاعتش را قبول فرما و او را وسيله‌اى نزديك به خودت قرار ده (تا به حضرتش توسل جوييم) و صورتش را سفيد و نورش را تام گردان و درجه‌اش را رفيع فرما.

(20) و ما را بر سنت او زنده بدار و بر دين او بميران و در آيين و طريقت او راهبرمان باش. ما را از پيروان او قرار ده و در زمره‌ى ياران او محشور فرما و ما را به حوض كوثر او وارد ساز و با جام او سيرابمان گردان.

(21) و خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست، درودى كه با آن او را به بهترين آنچه آرزو دارد از خير و فضل و كرامت نايل گردانى، زيرا تو داراى رحمت واسعه و فضل كريمانه‌اى.

(22) خدايا به خاطر اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله، رسالات تو را ابلاغ فرمود و آيات تو را به مردم رسانيد و بندگانت را موعظه فرمود و در راه تو جهاد كرد، بهتر از جزايى كه به احدى از فرشتگان مقرب و يا به پيامبران برگزيده‌ات داده‌اى به او عطا فرما. و سلام و رحمت و بركات خدا بر او و بر عترت پاك و مطهر او باد.