دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه سید علیرضا جعفری

(1) اى كسى كه گره‌هاى سختى‌ها به دست او باز مى‌شود! و اى كسى كه تندى و شدت ناملايمات و شدائد به عنايت او درهم مى‌شكند! و اى كسى كه از او راه خروج از تنگى و ورود به آسايش خواسته مى‌شود.

(2) دشوارى‌ها به قدرت تو آسان مى‌شود، و اسباب و وسايل به لطف توست كه سبب و وسيله مى‌گردند. و قضا (سرنوشت) به قدرت تو اجرا مى‌گردد. و همه چيز به اراده‌ى تو محقق مى‌يابد

(3) پس تمام اشياء بى آنكه بگويى و تنها به صرف اراده‌ات فرمان مى‌برند و همه چيزها به محض اراده‌ات بى آنكه نهى كنى بازمى‌ايستند.

(4) تويى كه در دشوارى‌ها او را مى‌خوانند و در گرفتارى‌ها به او پناه مى‌برند، غير از آن بلايى كه تو دفع كنى نمى‌گردد، و غير از آن گرهى كه تو بگشايى گرهى گشوده نمى‌شود.

(5) اى خدا! بلايى بر من نازل شده كه سختى آن مرا در هم شكسته و گرفتارى‌ها و مصائبى بر من هجوم آورده كه تحمل آن برايم سخت است.

(6) و تو به قدرت خويش آن را بر من وارد آوردى و به اقتدار خويش آن را به سوى من روان ساختى.

(7) پس چيزى را كه تو وارد آوردى، كسى را توان بردن نيست و آنچه را تو روان ساختى، كسى را توان بازگرداندن نيست. و آن درى را كه تو بستى كسى را ياراى باز كردن نيست و درى را كه تو گشوده باشى كسى را توان بستن آن نيست. و آنچه را تو مشكل سازى، آسان كننده‌اى ندارد و آن را كه تو ذليل نموده باشى، ياورى نخواهد داشت.

(8) پس بر محمد و آل او درود فرست و به رحمت خويش- اى خدا!- باب فرج و در گشايش را به رويم باز كن و به قدرت خويش سلطان غم واندوه را بر من بشكن و مرا در شكوه‌هايم به حسن نظر خويش كامياب نما و در خواست‌هايم شيرينى اجابت را به من بچشان و از جانب خويش رحمت و گشايشى گوارا و بى زحمت نصيبم كن و براى من از نزد خويش راه رهايى و خلاصى سريع از گرفتارى‌ها قرار ده.

(9) و مرا به سبب چيرگى غم، از رعايت و انجام دادن واجبات و به كار بستن سنت‌ها و مستحبات خويش باز مدار.

(10) كه من به خاطر آنچه بر سرم آمده،- اى خدا !- غمگين و بى تاب شده‌ام و قلبم از تحمل آنچه در زندگى من روى داده، اى اندوه لبريز گشته و تو به برطرف كردن گرفتارى‌هايم قادرى و نسبت به دفع آنچه در آن افتاده‌ام توانايى، پس چنين كن، هر چند من مستحق نباشم اى صاحب عرش وسيع و بزرگ.