دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محمد تقی خلجی

(1) اى كسى كه گره‌هاى فروبسته‌ى كارهاى ناخوشايند به دست او گشايش مى‌يابند؛ و اى كسى كه تندى امواج بلاها و سختى‌ها، به او شكسته مى‌شوند؛ و اى كسى كه گذر از تنگناهاى زندگى و ورود به عرصه‌ى آسايش و فراخى از او طلب مى‌شود.

(2) ناهموارى‌ها به قدرت تو هموار، و سببها براى انجام گرفتن كارها به توفيق تو فراهم مى‌گردد. قلم فضا و سرنوشت (هر موجودى) به قدرت تو جارى است.

(3) و هر چيز، طبق اراده و خواست تو پديد مى‌آيد، و همه چيز، بى‌گفتن تو و به اراده‌ات فرمانبردار، و به خواست تو، بى‌آن كه نهى كنى، باز مى‌ايستد.

(4) آن تويى كه در دشوارى‌ها و گرفتارى‌ها خوانده مى‌شوى و در پيشامدهاى ناگوار، پناهى، جز تو برطرف كننده‌ى بلايى نيست، و جز تو گره‌گشايى، نه!

(5) (و اى پروردگار من!) حادثه‌اى گران‌بار و طاقت‌فرسا بر دوشم نشسته كه سنگينى آن، مرا درهم شكسته، و بلايى بر من روى آورده كه تاب تحمل را از من ربوده است.

(6) خدايا! آن بار سنگين طاقت‌سوز را تو به قدرت خويش بر دوشم نهادى و به فرمان خود، به سوى من روانش ساختى.

(7) بنابراين، آنچه را كه تو بر من نهادى، بردارنده‌اى، و آنچه را كه تو بر من روانش ساختى، برگرداننده‌اى نيست. خدايا! هر درى را كه به رويم فروبندى، گشاينده‌اى نيست، و اگر بگشايى، هيچ‌كس را ياراى بستن آن نيست، و بر آنچه كه تو مشكل ساختى، آسان‌كننده‌اى، و آن كس را كه خوار كردى، يارى‌دهنده‌اى نيست.

(8) پس بر محمد و دودمانش درود فرست، و اى پروردگار من! به فضل و احسانت در گشايش را به رويم بگشاى و به قوت خود، يورش سلطان غم را بشكن و بنياد اندوه را برانداز، و با نگاه محبت و نيكى خويش، در شكوايم نظر كن، و بدانچه از تو تقاضا كردم، كام جانم را شيرين ساز، و از جانب خويش، رحمت و فراخى بى‌رنج و زحمت، ارزانى بدار، و از سوى خود، راه رهايى از اين سختى‌ها را به رويم بگشا.

(9) و مرا به سبب چيرگى غم و اندوه، از رعايت تكاليف بندگى و انجام دادن واجبها و به كار بستن مستحب‌هاى خود، باز مدار.

(10) چرا كه اى پروردگار من! از آنچه بر من وارد گشته، در تنگنا، و به آنچه بر سرم آمده است، غمگين و اندوهناكم و تو به برطرف كردن آنچه بدان گرفتارم و به پس راندن آنچه با آن دست به گريبانم، توانايى پس آن گرفتارى را از من بران، اگر چه سزاوار آن نيستم، اى دارنده‌ى عرش عظيم!