دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محمد علی مجاهدی

(1) اى خدايى كه گره دشوارى ناگوار به دست تو گشوده مى‌شود! و اى خدايى كه شدت هر سختى به (لطف و مرحمت) تو نرم و شكسته مى‌شود! و اى خدايى كه راه بيرون شدن از تنگى (تنگناها) و راه (اصول) راحت و آسايش را از تو بايد خواست.

(2) (راه ناهموار) دشوارى‌ها به قدرت و آسان و هموار مى‌شود و در (سايه‌ى) رحمت توست كه اسباب امور فراهم مى‌آيد، (اى خدايى كه) قضا به قدرت (لايزال) تو جريان پيدا مى‌كند و (حركت) هر چيزى بر اراده‌ى تو استوار است.

(3) همه‌ى چيزها- بدون آنكه فرمان تو به گفتار آيد- از تو فرمان برند و نهى تو را- بى‌آنكه اظهار شود- از كار باز مى‌مانند.

(4) تويى كه در پيشامده‌اى ناگوار مى‌خوانندت، در گرفتاريها به تو پناه مى‌برند، هيچ بلايى بر طرف نمى‌شود مگر بلايى كه تو دفع كنى و هيچ گرهى گشوده نمى‌شود مگر گرهى كه تو بگشايى.

(5) بارالها! بلايى بر من فرود آمده كه سنگينى آن (كمر) مرا درهم شكسته است و پيشامد ناگوارى بر من تاختن آورده كه ستوه مرا برانگيخته است.

(6) (مى‌دانم كه) تو آن بلا و گرفتارى) را به قدرت خود بر من روا داشته‌اى و با توانائى خود آن (پيشامد ناگوار) را به جانب من رهسپار ساخته‌اى.

(7) (بارالها!) آن را كه تو آورده‌اى ديگرى (هرگز) نبرد و آن را كه تو فرستاده‌اى، ديگرى نيارد كه باز گرداند، بسته‌ى تو را هيچ كس نگشايد گشوده‌ى تو را هيچ كس نبندد، دشوارتر تو را هيچ كس آسان نكند، و زبون ساخته‌ى تو را يار و ياورى نباشد.

(8) يا الهى! بر محمد و آل او درود فرست و به (دست) خود در آسايش و گشايش را بر روز من بگشاى و (سرپنجه‌ى) غم را به (بازوى) قدرت و قوت خود بشكن، و از (دست) آنچه به تو شكوه آورده‌ام به حسن عنايت بنگر و كام مرا شيرينى اجابت بچشان، و از جانب خود رحمت و گشايشى در خور نصيبم كن و وسيله‌ى رهايى از گرفتارى‌ها را برايم به زودى فراهم فرما؛

(9) و به خاطر گرفتارى درچنگال غم از (فيض انجام) واجبات و مستحبات خود بازم مدار؛

(10) زيرا به خاطر اين گرفتاريها و مصيبتها، ناتوانم و قلب من به خاطر تحملى كه كردام سرشار از اندوه و ماتم است و تويى (تو اى خدا!) كه به رفع آنچه گرفتار آن شده‌ام توانايى و به دفع بلا از وجود من قادر. پس قدرت خويش را در مورد (رفع گرفتارى‌هاى) من به كار گير هر چند از نظر تو شايسته‌ى (اين همه محبت) نباشم اى صاحب تخت عظيم پادشاهى!