دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه داریوش شاهین

(1) آفريدگارا، اى كه گره مشكلات و معضلات به اراده تو گشوده شود، و پشت سختيهاى بسيار سخت، به امر تو مى‌شكند. و اى آنكه رهائى از رنج و سختى و عزيمت به سوى آرامش و آسايش را از تو مى‌جوئيم و مى‌طلبيم.

(2) اى كه همه مشكل، سهل شود به دست تو، و سبب سهل شدن دشواريها به قدرت و به لطف تو است، و هر چيزى به اراده و خواست تو، به كارى آمد.

(3) اى كه آنچه در عالم امكان وجود دارد، به اراده تو باشد- بى‌آنكه تكلم كنى- سر به فرمان تو دارند، و آن كنند كه تو خواهى و سر از امر تو نپيچند.

(4) حاجت پذيرا، اى كه مشكل‌گشاى تمام مشكلاتى، و در تمام سختيها تنها پناهگاهى، و از ما رنج و سختى و مصيبت و بدبختى دور نشود مگر كه تو بخواهى، و هيچ كس ذلت و دشوارى را دور نسازد اگر تو نخواهى.

(5) پناه پذيرا، من به بلاى مشكلى مبتلا شده‌ام كه تحملش بر من گران است و زير سنگينى بار اين رنج و سختى و گرفتارى و بدبختى، وامانده‌ام.

(6) رحمانا، مى‌دانم كه اين رنج از تو به من رسيده، و از قلمرو قدرتت به سوى من آمده و مرا چنين به عجز نشانده.

(7) مهربانا، اين درد و رنج و مشكل و گرفتارى را جز تو هيچ كس نيست تا بازگرداند، و گرفتارى آمده را دور كند و درهاى بسته را بگشايد، و حتى آنچه را بگشوده‌اى برهم بندد، و مشكل را سهل سازد، و افتاده را يارى دهد.

(8) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. بنده پرورا، روزنه آرامش و آسايش را به فضل خويش، به روى من بگشاى و ابليس اندوه و غم و رنج و الم را در من نابود ساز و وجودش را متلاشى بساز. آمرزگارا، در شكوه و شكايتى كه گاهى از من شنيده‌اى، به خطاپوشى و اغماض نظر فرما و اگر دست نياز و حاجتى به سويت بلند كردم، تو از خزائن شهدين كرمت كام نياز مرا شيرين كن، و از سوى خويش مرا رحمت و گشايش بى‌رنج ببخشاى، و چنان كن كه هر چه زودتر از بند اندوه و غم، و مشكل و درد به لطف تو رها شوم.

(9) پاك آفرينا، مخواه كه با وجود غم و دردى كه در من است، از شكر و اطاعت و اجراى عبادت تو لحظه‌اى باز مانم.

(10) معبودا، من توان تحمل چنين اندوهى را كه به من رسيده ندارم. اين كه به من رسيد، مرا لبريز از غم و اندوه كرده. مى‌دانم كه اين غم را جز تو چاره سازى و اين گرفتارى را جز تو درمان‌سازى نيست و تنها تو به دور كردن آن توانائى. اى عرش آشيان و بس بزرگ و ارجمند، تو چنان غم از پرده پاك دلم بزداى كه از سوى تو، من شايسته چنين لطف مهرآميز تو باشم.