دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه غلامعلی صفايی

(1) اى آن كه به دستش گره‌هاى ناملايمت گشوده گردد، و به قدرتش تيغ مشكلات شكسته باشد و اى كه راه رهايى به آسايش و گشايش از وى خواسته شود.

(2) به قدرتت شدايدى هموار و به لطفت اسباب و وسايل تأثير گذار بود. به نيرويت حكم و قضا برقرار است. و بر طبق اراده‌ات هر چيز در كار.

(3) پس همگى به خواست تو فرمان برند بى آن كه امرى به ميان آرى و خود را نگه دارند بى آن كه بازشان دارى.

(4) در دشوارى‌ها تو قبله حاجاتى، و در گرفتارى‌ها تنها تو پناهى هيچ بلايى از ما دور نشود جز آن كه تو بردارى و هيچ گرفتارى از سر ما نرود مگر تواش بزدايى.

(5) پروردگارا، بر من بلايى فرود آمده كه پشتم شكسته و بار گرانش به زانويم درآورده.

(6) خدايا، مى‌دانم كه به قدرتت آن را به سرم آورده‌اى و به عظمتت به سويم روانه‌اش كرده‌اى.

(7) آنچه تو پيش آرى كس توان بازپس زدن ندارد و آنچه تو گسيل دارى كس نتواند كه بازش دارد، آنچه فروبندى كس نگشايد، و آنچه بگشايى بستن آن را كس نتواند، نه كسى است كه آسان كند آنچه تو دشوار كرده‌اى و نه ياورى براى آن كه تو خوارش نموده‌اى.

(8) پس بر محمد و خاندانش درود فرست و به كرامت اى خداى در آسايش به رويم بگشاى و با نيرويت چيرگى اندوه را بر جانم بزداى، به شكوه‌ام نظر لطف و محبتى نماى. و يا اجابت دعايم كامم شيرين فرماى. از پيشگاهت رحمت و آسايشى گوارا در كفم نه، و از درگاهت گشايشى برق آسا بهره‌ام ده.

(9) و با اندوه و دل مشغولى به گرفتارى‌هايم از به جاى آوردن فرمانت و گزاردن آيينت بازم مدار.

(10) خدايا، حوادث جانگداز طاقتم به تنگ آورده، و از وقايع ناگوار جانم مالامال غم گشته، تنها تويى كه بر زدودن آنچه بدان دچارم يارايى. و به دفع آنچه گرفتار گشته‌ام توانايى. پس حاجتم روا نما هر چند هرگز سزاوارش نبوده‌ام. اى صاحب عرش سترگ، و اى داراى احسان بزرگ، تنها تويى پر توان اى مهربان‌ترين مهربانان. اجابت نما اى پروردگار جهانيان.