دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) اى كه گره هر دشوارى به دست تو مى‌گشايد، و اى كه تندى هر سختى به لطف تو مى‌شكند و راه بيرونشو به سوى آسايش و گشادگى از تو درخواست مى‌گردد

(2) دشواريها به توان تو آسان شود و سببها به لطف تو فراهم آيد. قضا به قدرت تو جريان يابد و همه چيز به اراده‌ى تو گذرد

(3) پس همه‌ى چيزها به مجرد خواست تو، ناگفته، فرمان برند و به محض اراده‌ى تو، اظهار ناكرده، از كار باز ايستند

(4) در كارهاى دشوار تو را مى‌خوانند و در ناگواريها به تو پناه مى‌جويند، بلايى نگردد مگر تو آن را بگردانى و برطرف نشود مگر تو آن را برطرف سازى و گرهى نگشايد مگر تواش بگشايى و آسيبى نابود نشود مگر تو آن را نابود سازى‌

(5) پروردگارا، بلايى بر من فرود آمده است كه همانا گرانى آن مرا درهم شكسته است و گرفتاريهايى بر من تاخته است كه تحمل آن بر من گران است‌

(6) و آن را تو از سر قدرت خود بر من چيره ساخته‌اى و به توانايى خود رو بروى من بر پا داشته‌اى

(7) پس چيزى را كه تو آورى ديگرى نبرد و آنچه تو فرستى ديگرى باز نگرداند و چيزى را كه تو بگشايى ديگرى نبندد و بسته‌ى تو را ديگرى نگشايد و چيزى را كه تو دشوار كرده باشى ديگرى آسان نگرداند و آن را كه تو خوار كنى يارى دهنده‌اى نباشد

(8) پس بر محمد و خاندان او درود فرست و پروردگارا به فضل خود در آسايش بر من بگشاى و به قوت خود دست چيرگى اندوه را بر من بشكن و مرا در مورد چيزى كه از آن شكايت دارم به كمال اعتنا و مزيد احسان خود كامياب فرما در ناخرسندى من نيك بنگر و درخواست مرا شيرينى اجابت بچشان و به كرم خود رحمت و گشايشى دلخواه نصيبم كن و از لطف خود مرا راه بيرونشو بنماى‌

(9) و به علت پريشان دلى از رعايت واجبات و پيروى سنت خود بازم مدار

(10) چه، پروردگارا، از آنچه بر من فرود آمده است دلى تنگ دارم و از كشيدن بار محنتى كه مرا روى داده است از اندوه لبريزم. حال آنكه تو مى‌توانى بلايى را كه به آن گرفتارم باز گردانى و آن گرفتارى كه در آن فروافتاده‌ام برطرف كنى. پس با من چنين كن، اگر چه از سوى تو شايسته‌ى آن نيستم. اى داراى عرش عظيم!