دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه صدرالدین بلاغی

(1) اى كسى كه گره‌هاى سختيها به وسيله‌ى تو گشوده مى‌شود، و اى كسى كه تندى و سورت شدائد به تو مى‌شكند، و اى كسى كه بيرون شدن از تنگى به راحتى فرج از تو طلبيده مى‌شود.

(2) دشوارى‌ها به قدرت تو هموار شده، و سلسله‌ى اسباب به لطف تو برقرار گشته، و قضا به قدرت تو جريان يافته، و اشياء بر وفق اراده‌ى تو روان شده‌اند،

(3) پس همه چيز به مجرد خواست تو- بى گفتنت- فرمان پذيرند، و به محض اراده‌ى تو، بدون نهى كردنت، بازداشته شده‌اند.

(4) تويى خوانده شده براى حل مشكلات، و تويى پناه در بليات. جز بلايى كه تواش دفع كنى بلايى دفع نمى‌شود، و غير از آنچه تواش برطرف سازى برطرف نمى‌گردد.

(5) هم اكنون- اى پروردگار من- بلايى بر من فرود آمده كه سنگينيش مرا به زانو درافكنده، و گرفتاريى به من رو آورده كه تحملش مرا از پا درآورده.

(6) و آن را تو به قدرت خود وارد آورده‌اى، و به اقتدار خود بر من متوجه ساخته‌اى.

(7) پس براى آنچه تو وارد كرده‌اى برگرداننده‌اى، و براى آنچه تو پيش آورده‌اى تغيير دهنده‌اى، و براى آنچه تو فروبسته‌اى گشاينده‌اى، و براى آنچه تو بگشوده‌اى فراز كننده‌اى، و براى آنچه تو مشكل ساخته‌اى آسان كننده‌اى، و براى آنكه تو خوار كرده‌اى، يارى دهنده‌اى نيست.

(8) پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و به رحمت خود آسايش را- اى پروردگار من- به رويم بگشاى، و به قوت خود سلطان غم را از هجوم بر من منهزم ساز، و مرا در شكوايم به توجه كامل نائل فرمائى و در آنچه مسئلت كرده‌ام شيرينى احسان خود را به من بچشان، و از نزد خود رحمت و گشايش آسان ارزانى دار، و از لطف خود نجات و خلاصى سريع مقرر ساز،

(9) و مرا به سبب غلبه‌ى غم از رعايت واجبات و به كار بستن مستحبات خود بازمدار

(10) زيرا كه- اى پروردگار من- به علت آنچه بر سرم آمده، بيتاب و توان شده‌ام، و قلبم از تحمل آنچه بر من رخ داده لبريز از غم شده است. و تو بر رفع گرفتارى من و دفع آنچه در آن افتاده‌ام قادرى. پس قدرتت را درباره‌ى من به كار بر، اگر چه از جانب تو سزاوار آن نباشم. اى صاحب عرش عظيم!