دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محمود صلواتی

(1) اى خدايى كه گره‌هاى اندوه به دستت گشوده مى‌گردد، اى آنكه دشواريها با يادت آسان مى‌شود، اى آنكه رهايى از گرفتارى را از تو مى‌خواهند.

(2) به نيرويت كارهاى دشوار هموار مى‌گردد، به لطفت اسباب كراها فراهم مى‌آيد، و به قدرتت فضا روان مى‌شود.همه چيز بر وفق اراده‌ات پديد آمده است.

(3) هر چيز به اراده‌ات پديدار است بى آنكه بگويى، به خواستت نافرجام است بى آنكه باز دارى.

(4) تويى كه در دشواريها فراخوانده مى‌شوى، تويى كه در سختيها پناهگاهى، هيچ بلايى نرود چز آنكه تواش رانى و هيچ اندوهى برنخيزد جز آنكه تو بردارى.

(5) پروردگارا! بر من حادثه‌اى رسيده كه سنگينى‌اش مرا از پاى در آورده و به رنجى گرفتار شده‌ام كه مرا درمانده گردانده.

(6) و آن را تو به قدرت بر من روان كرده و به سلطه‌ات به من رسانده‌اى.

(7) و آنچه را رسانده‌اى كس بازگرداندن نتواند؛ و آنچه را روان داشته‌اى، كس منصرف كردن نتواند؛ گرهى را كه تو بسته‌اى، كس گشادن نتواند و درى را كه تو گشوده‌اى، كس بستن نتواند؛ آنچه را تو دشوار كرده‌اى آسان كننده‌اش نمى‌باشد، و كسى را كه خوار كرده‌اى كس عزيز نگرداند.

(8) پس بر محمد و خاندانش درود فرست، اى پروردگار من، و به فضلت در آسايش بر من بگشا، و به ياريت سلطه اندوه از من بزداى، در آنچه زبان به شكايت گشوده‌ام، به نگاهى خوش بنگر و در آنچه در خواست كرده‌ام، به كامم شيرينى اجابت آور، رحمت و گشايشى خوشگوار از سوى خويس ارزانيم دار، و برايم راه رهايى را نما هموار.

(9) پروردگارا، چنان مكن كه بخاطر محنت و اندوه، از انجام واجبات و مستحباتت فرو مانم.

(10) كه من در برابر اين حادثه ناگوار سخت ناتوانم و از آنچه بر من فرود آمده بسيار غمبارم، بار خدايا، تنها تويى كه مى‌توانى اين اندوه را از ميان بردارى، و رنجى را كه بدان گرفتار آمده‌ام بر طرف سازى، پس مرا از اين اندوه- گرچه شايسته آن نمى‌باشم-برهان، اى عرش شكوهمند را خدايگان.