دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) خداوندگارا منم عذرخواه مرا درپذير و بياور به راه يكى زانكه ديدم فرا روى من ستم ديده و آمده سوى من به يارى او تيز نشتافتم ورا ديدم و روى برتافتم دگر زانكه نيكيش بر من رسيد و ليكن سپاس مرا او نديد دگر زانكه مردانه از كبر كاست بدى كرد اما ز من عذر خواست و ليكن نگشتم در اين دار و گير پذيرنده‌ى عذر و منت‌پذير دگر زانكه او خود ز روى نياز به من كرد دست محبت دراز و ليكن نكردم نيازش روا فراتر نديدم نياز ورا دگر زانكه بر من شدش حق درست كمر برنبستم به پرداخت چست دگر زانكه شد عيب او آشكار نكردم ز پوشش به گردش حصار و از هر گناهى كه آمد به پيش نكردم از آن چاره‌ى كار خويش

(2) خداوندگارا منم عذرخواه مرا درپذير و بياور به راه ز خيل گناهان كه آيد به پيش مرا پند گويند از كرده بيش پشيمانيم درسها آورد دگر پا ز راهى چنين نگذرد

(3) درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان پشيمانيم را نگر از گناه كه خواهم دگر سازم امروز راه چنان كن كه باشد بهين توبه‌ام كه تو دوست دارى چنين توبه‌ام