دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) بار الها، من در پيشگاه تو عذر مى‌خواهم از مظلومى كه در حضور من به او ستم رسيده و من او را يارى نكرده باشم و از احسانى كه درباره‌ى من انجام گرفته و شكر آن را به جا نياورده باشم و از بدكردارى كه از من عذر خواسته، و من عذرش را نپذيرفته باشم- و از فقيرى كه از من خواهشى كرده و من او را ترجيح نداده باشم و از حق حقدار مومنى كه بر ذمه‌ام مانده و آن را نپرداخته باشم و از عيب مومنى كه بر من پديد شده و آن را نپوشانده باشم و از هر گناهى كه برايم پيش آمده و از آن دورى نكرده باشم.

(2) بار الها، از همه‌ى آنها و نظائر آنها از تو عذر مى‌خواهم، عذر ندامتى كه مرا در برابر پيش‌آمدها نظير آن، واعظى باشد.

(3) پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و پشيمانيم را، از لغزشهائى كه به آن دچار شده‌ام و تصميم را بر ترك گناهانى كه برايم پيش آيد توبه‌اى قرار ده، كه براى من موجب محبت تو گردد، اى دوستدار توابان.