دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)

(1) بار خدايا من به درگاه تو عذر مى‌خواهم از ستم كشيده‌اى كه در برابر من به او ستم رسيده و من او را يارى نكرده‌ام، و از احسان و نيكى كه به من شده و سپاس آن را بجا نياورده‌ام، و از بدكردارى كه از من عذر خواسته و من عذرش را نپذيرفته‌ام، و از نيازمندى كه از من درخواست نموده و من ايثار نكرده‌ام و از حق صاحب حق مومنى كه بر من لازم است و آن را نداده‌ام، و از عيب و نقص مومنى كه براى من آشكار گشته و آن را نپوشانده‌ام، و از هر گناهى كه براى من پيش آمده و از آن دورى نكرده‌ام،

(2) عذر مى‌خواهم از تو اى خداى من از آنها (گناهان) و مانند آنها عذر خواستن از روى پشيمانى كه براى مانند آنها كه مرا پيش آيد واعظ و پند دهنده باشد

(3) پس بر محمد و آل او درود فرست و پشيمانيم را از لغزشهائى كه به آن گرفتار شدم، و قصدم را بر بجا نياوردن گناهانيكه به من رو مى‌آورد توبه‌اى قرار ده كه براى من موجب دوستى تو شود اى دوستدار توبه‌كنندگان