دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه سید كاظم ارفع

(1) خداوندا از تو معذرت مى‌خواهم از ظلمى كه در برابر من بر مظلومى واقع شده و من ستمديده را يارى نكرده‌ام و از نيكى و محبتى كه به من شده و قدردانى و سپاسگزارى ننموده‌ام و از خطاكارى كه از من عذر خواسته ولى عذرش را نپذيرفته‌ام و از گرفتار و بينوايى كه از من كمك خواسته و من ترتيب اثرى به خواسته‌اش نداده‌ام و از حق صاحب حق با ايمانى كه بر من لازم بوده و آن را نداده‌ام و از عيب مومنى كه برايم آشكار شده و من سرپوشى نكرده‌ام و بالاخره از هر گناهى كه برايم پيش آمده و از آن اجتناب ننموده‌ام.

(2) از تو معذرت مى‌خواهم اى خداى من از اينهايى كه برشمردم و نظاير اينها معذرتى از روى پشيمانى كه اگر مانند آنها براى من اتفاق افتاد واعظ و پنددهنده باشد.

(3) پس بر محمد و آل او درود فرست و پشيمانى‌ام را نسبت به گناهانى كه مرتكب شدم و تصميم مرا بر ترك گناهانى كه به من رو مى‌آورد توبه‌اى قرار ده كه براى من سبب دوستى تو گردد اى دوستدار توبه‌كنندگان.