دعای 38 ( دعا در پوزش از کوتاهی در حقوق بندگان و طلب آزادی از آتش ) ترجمه جواد فاضل

(1) چنان مى‌افتاد اى پروردگار من كه مظلومى در برابر من شكنجه همى دهد و من دست دفاع به خاطر وى برنداشته‌ام و به ياريش برنخاستم. اكنون از اين تقصير پوزش همى طلبم و از تو همى خواهم كه مرا به يارى مظلومان برانگيزى و در دفاع از حقوق آنان كمك فرمائى. الهى چنان افتاد كه نيكوكارى در حق من نيكى كرده و من از اداى شكر لب فرو بسته بودم و ناستوده كارى درباره‌ى من ناشايست آورده و بيدرنگ از كار زشت خويش پوزش خواسته اما من عذرش نپذيرفته‌ام و به پوزشش عنايت نكرده‌ام. چنان افتاد كه تهى‌دستى دست حاجت به سوى من دراز كرده و من نوميدش بازگردانيده‌ام چنان افتاد كه مسلمانى بر گردن من حقى گذاشته ولى من در ايفاى حقش سستى ورزيده‌ام و آنچنانكه شايسته‌ى حق بود احقاق نكرده‌ام. چنان افتاد كه عيبى را در معيوبى شناخته‌ام اما همچون جوانمردان عيبش را از ديدار ديگران نپوشيده‌ام. چنان افتاد كه به گناه گنهكارى پى برده‌ام ولى از وى دورى نگزيده‌ام.

(2) اكنون اى پروردگار من از اين غفلتها و لغزشها و خودخواهيها به درگاه تو پوزش همى آورم. اعتذر اليك يا الهى منهن و من نظائرهن اعتذار ندامه يكون و اعظا لما بين يدى و من اشباههن. اكنون اى خداوند متعال از آنچه كرده‌ام و از آنچه نكرده‌ام و به درگاه تو معذرت مى‌جويم. آنچنان معذرت كه با پشيمانى توام باشد و آنچنان پشيمانى كه همواره مرا از تكرار غفلتها و لغزشهاى گذشته‌ام باز بدارد و هميشه مانند واعظى سخن سنج و سخنور اندرزم بگويد تا بار ديگر دامنم به معاصى و منكرات آلوده نگردد.

(3) اى پروردگار من! به روح محمود و مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و پشيمانى مرا از گناهان من توبه‌اى شكست ناپذير بشمار و تصميم مرا به ترك معصيتها و لغزشها تثبيت فرماى. چنان كن كه توبه‌ى من و تصميم من محبت تو را به سوى من معطوف بدارد و رضاى تو را بهره‌ى من سازد. اى آنكس كه توبه‌كنندگان را دوست همى دارى! نام مرا در جريده‌ى توابين بنگار تا نعمت دوستى تو نصيب من باشد.