دعای 21 ( دعای برای زمان هجوم غم و اندوه و نگرانی از گناه ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا اى كارگزار تنهايان اى دادرس بينوايان اى فرياد رس ضعفا و ناتوانان و اى نگاهدارنده بندگان از امور بيمناك و مخوف، خطايا و لغزشها مرا تنها گذاشته و مصاحب و معاونى ندارم از غضب تو ضعيف و رنجور شده‌ام و براى من پشتيبانى نيست اكنون با ترس بسيار بر ملاقات تو مشرف و نزديك شدم چيزى نيست كه مرا از ترس آرام دارد تا كه ايمن شوم‌

(2) خداوندا تو ترساننده‌اى مرا. جز تو كيست كه مرا يارى و حمايت نمايد تو تنها گردانيده‌اى مرا و جز تو كيست كه بتواند مرا قوت دهد تو مرا ضعيف ساخته‌اى و جز تو كسى نيست كه مرا پناه دهد.

(3) بارالها تو پروردگارى هستى كه مخلوق خود را پرورش مى‌دهى، هيچ غالبى بر مغلوب و هيچ طالبى بر مطلوب نمى‌تواند دست يابد و ايمن باشد جز به حمايت تو،

(4) همه‌ى موجودات سبب وسايل تو مى‌باشد و ملجا و پناه هر كسى به سوى تو است، پناهگاه و گريزگاهى جز دربار تو نيست پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص)، الهى مرا پناه ده و مطلب مرا روا كن،

(5) خدايا اگر از بنده‌ات روى كريم خود بگردانى و يا از من فضل عميم خود را باز دارى يا رزق وسيع خود را از من بازدارى يا سبب وسايل خود را قطع كنى ديگر راهى به سوى تو ندارم و آرزوى خود را جز به تو نمى‌توانم بگويم، بارالها من بنده تو هستم و جان در قبضه قدرت تو مى‌باشد تن من در دست تو است،

(6) مرا غير از فرمان تو امرى نيست و نيروئى براى خروج از حدود سلطنت تو موجود نيست استطاعت تجاوز از حيطه قدرت تو را ندارم و من قدرت را نيز ندارم كه محبت تو را به سوى خود جلب كنم و نمى‌توانم رضاى تو را دريابم. نمى‌توانم به آنچه نزد تو است نايل شوم، مگر به طاعت تو، مگر به فضل و رحمت تو.

(7) خداوندا من صبح و شام كردم در حاليكه بنده ذليل تو هستم و مالك نفس خود نيستم نفع و ضرر من عاجز در اراده قدرت تو است، الهى من گواهى مى‌دهم به اين معنى كه بر ضعف نفس خود و به سستى قوت و كمى نيرو و فكر اعتراف مى‌كنم، مرا به آنچه وعده كرده‌اى كه به من عطا كنى چاره كن. خداوندا من بنده مسكين و فروتن و ضعيف و بدحال و خوار و بى‌اعتبار تو هستم منم فقير و مضطرب كه براى امان به دربار تو آمده‌ام.

(8) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص). الهى مرا از ذكر خود غافل مگردان تا از آنچه به من عطا كرده‌اى غفلت نكنم احسان تو را در عطايا از نظر محو نكنم و از دربار تو نااميد نگردم مرا محروم از اجابت حوائج مفرما اگر چه به درنگ و زنهار باشد اگر درخوشى يا ناخوشى باشم، در سختى يا آسانى، در عافيت يا بلا، در تنگى معيشت با فراخى معيشت يا در وسعت يا سختى، در فقر يا ثروت دعوت اين بنده را اجابت فرما.

(9) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) خدايا ثنا، ستودن و سپاس و حمد مرا نسبت به خود در هر حال بپذير و مرا به خود وامگذار كه به آنچه عطا كرده‌اى خوشحال نشوم و به آنچه منع فرموده‌اى محزون نگردم. دل مرا به پرهيزگارى خود بپوشان و بدنم را به پذيرائى خود به كار خير بدار، مرا به طاعت خود مشغول ساز و آنچه بر من وارد مى‌شود كه دوست ندارم و رضاى تو در آن است و آنچه كه خشنود مى‌شوم و سخط تو در آن است، از من بازدار.

(10) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص)، خدايا دل مرا براى محبت خود از هر مكروهى خالى گردان و آن را به ياد خودت مشغول ساز و آن را به سبب ترس از خود بلند مرتبه ارجمند گردان و براى رغبت به سوى خود قوت ده به طاعت خود مايل گردان و آن را در راهى قرار بده كه رضاى تو در آن است و به سبب رغبت در آنچه نزد تو است رام گردان‌

(11) در تمام عمر تا زنده هستم و براى آخرت دل مرا پرهيزكار قرار ده. با رحمت تو مى‌توانم تقوى را ذخيره سفر آخرت كنم. خدايا مرا در خشنودى خود داخل كن و در بهشت خود جاى ده و از نيروى خود به من قوتى بخش كه رضاى تو را جلب كنم. الهى گريز مرا به سوى خود قرار ده و رغبت مرا به سوى خود متوجه ساز و دل مرا لباسى بپوشان كه از رميدن مصون باشد و از شرار خلق محفوظ گردد، از آرامى و انس خود به دوستان نصيب من فرما و از عواطفى كه در حق اهل طاعت مى‌فرمائى از من دريغ مدار.

(12) خدايا منت بدكاران و كفار را بر دوش من قرار مده و نه نعمتى از من نزد آنها مگذار و حاجت مرا به آنها نيانداز بلكه آرامش قلب مرا در نياز به خود و كفايت امر مرا به اراده خود قرار ده و به اخيار و نيكان بندگانت محول كن.

(13) پروردگارا رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص)، خدايا مرا همنشين و ياور محمت و آل محمد قرار ده منت گذار بر من به شوق لقاى خود، به عمل محبت‌انگيز خويش و به آنچه رضاى تو در آن است. كه تو به هر چيز قادر و توانايى و هر كار مهم در دست تو آسان است. اى غنى از وصف و تعريف و ثنا بى‌نياز از آفرين و حمد ما استعانت از تو مى‌جوئيم و بس حمد و توحيد تو مى‌گوئيم و بس بگشاى درى كه در گشاينده توئى بنماى رهى كه ره نماينده توئى من دست به هيچ دستگيرى ندهم كه ايشان همه فانى‌اند و پاينده توئى خواجه عبدالله انصارى‌‌