دعای 33 ( دعا در استخاره و درخواست خیر و نیکی ) ترجمه محمد تقی خلجی

(1) خدايا! به آگاهى‌ات (از فرجام كارها) از تو خير و نيكى مى‌طلبم. پس بر محمد و دودمانش درود فرست.

(2) و درباره‌ام بهترين را مقرر فرما، و ما را از حكمت گزينش نيكوتر، آگاه كن، و آن را وسيله‌ى رضا و خشنودى ما از تقدير و تسليم ما در برابر فرمان خود، قرار ده! آن گاه، زنگار ترديد و شبهه و گرد بدگمانى را از جان ما بزداى، و ما را به باور بندگان با اخلاص خود، تأييد فرما.

(3) و داغ ناتوانى شناخت آنچه را كه برگزيده‌اى، بر ما منه؛ و روا مدار كه از شناخت مصلحت خويش بازمانيم، و در نهايت، بزرگى منزلت تو را نشناختيم و تقدير تو را سبك بشماريم، و مورد رضاى تو را ناخوش داريم، و به كارى كه از فرجام نيك دورتر، و به نكبت و شقاوت نزديكتر است، روى آوريم.

(4) (خدايا) از حكم و قضاى تو آنچه را كه ناخوش مى‌داريم، محبوب ما گردان؛ و از فرمان تو، آنچه را سخت و دشوار مى‌بينيم، بر ما آسان گردان.

(5) و تسليم شدن و گردن نهادن به آنچه كه بر وفق مراد توست، بر ما الهام كن، تا تأخير آنچه را كه شتاب آن را اراده كرده‌اى، و شتاب آنچه را كه تأخير آن را خواسته‌اى دوست نداريم و آنچه را مى‌پسندى، ناپسند نشماريم، و آنچه را كه ناپسند مى‌دارى، برنگزينيم.

(6) (خدايا) كار ما را به فرجامى كه پسنديده‌تر، و بازگشتى كه گرامى‌تر است، پايان ده؛ چرا كه تو عطاهاى نفيس و نعمت‌هاى بزرگ و ارجمند مى‌بخشى؛ و آنچه را بخواهى، انجام مى‌دهى، و بر هر كارى توانايى.