دعای 33 ( دعا در استخاره و درخواست خیر و نیکی ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) بار خدايا، از تو كه به سبب علم خود بر همه چيز آگاهى، طلب خير مى‌كنم، پس بر محمد و خاندان او درود فرست و كار مرا به خير پايان ده‌

(2) و در دل ما انداز كه وجه حكمت و مصلحت آن را بدانيم تا به قضا رضا دهيم تا اين امر در آنچه به سرنوشت ما رقم زده‌اى مايه خرسندى ما گردد و به آنچه بر سر ما مى‌رانى گردن نهيم. پس زنگار شك از دل ما بزداى و ما را به يقين دل آگاهان مخلص نيرو ده‌

(3) و داغ ناشناختى مصلحتهايى كه بر ما پسنديده‌اى چندان بر دل ما مگذار كه سرنوشتى را كه مقدر داشته‌اى ناچيز شماريم و آنچه را كه تو مى‌پسندى ناخوش داريم و به چيزى كه از پايان خجسته دور و به پايان ناخجسته نزديك است روى آوريم‌

(4) آنچه از قضاى استوارت كه ناخوشايند ماست محبوب ما گردان و آن حكم را كه به فرمان توست و ما آن را دشوار مى‌انگاريم بر ما آسان ساز

(5) بر دل ما افكن كه به هر چه از اراده‌ى تو بر سر ما مى‌رود چنان گردن نهيم كه اگر مشيت تو بر آن است كه زود برآيد، درنگ آن را دوست نداشته باشيم و اگر خواست تو آن است كه دير پايد، به آن شتاب نكنيم و چيزى را كه تو دوست مى‌دارى ناخوش نداشته باشيم و آنچه را كه تو ناخوش مى‌دارى نپسنديم‌

(6) و كار ما را به پسنديده‌ترين فرجام پايان ده. همانا كه تو نعمتهاى بزرگ مى‌بخشى و عطاهاى نفيس و گران انعام مى‌كنى و هر چه خواهى كنى و تو بر همه كار توانايى.