دعای 5 ( دعا برای خود و دوستان و نزدیکان ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) اى كه شگفتيهاى عظمتت را پايانى نيست، رحمت خود را نثار محمد و خاندان وى گردان و ما را مهل تا در ادراك عظمت تو دچار لغزش شويم‌

(2) و اى آنكه روزگار پادشاهى تو را پايانى نيست، درود تو نثار محمد و خاندان او باد و گردن ما از بند باز خواست تو به عنايت تو آزاد

(3) و اى آنكه گنجينه‌هاى رحمتت را فنا نيست، درود خويش را بر محمد و آل او نثار فرما و ما را از رحمت خود نصيبى بخش‌

(4) و اى كه چشم از ديدنت باز مى‌ماند، درود خويش را بر محمد و خاندانش نثار فرما و ما را به قرب درگاه خود رخصت بار ده‌

(5) و اى آنكه منزلتها در برابر منزلت تو ناچيز است، درود خويش را بر محمد و آل او نثار كن و ما را گرامى دار

(6) و اى آنكه نهانيها نزد تو آشكار است، درود خود نثار محمد (ص) و خاندانش فرما و پرده از زشتكارى ما برمگير و ما را رسوا مساز

(7) بار خدايا، ما را به بخشش خويش از بخشش بخشندگان بى‌نياز كن و هراس گسستن ديگران از ما را با پيوستن ما به درگاهت كفايت فرماى، چندان كه با بخشش تو به هيچ كس روى نياوريم و با احسان تو از هيچ كس نهراسيم‌

(8) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود نثار فرماى و در هر كار جانب ما گير و ما را فرومگذار و تدبير خود به زيان دشمن و به سود ما مقرر فرماى و ما را بر ديگران چيره كن و ديگران را بر ما دست مده‌

(9) بار خدايا، بر محمد و آل او درود نثار فرماى، و ما را از ناخشنودى خود نگاه دار و به عنايت خويش حفظ فرماى و به سوى خود راه نماى و از درگاه خود دور مكن، همانا آن را كه تو نگاهدارى به سلامت رهد و آن را كه تو راه‌نمايى دانا گردد و آن را كه تو به خود نزديك كنى غنيمت برد

(10) بار خدايا، درود خود را نثار محمد و خاندان او فرما و ما را از برايى تيغ مصيبتها در امان دار و از شر دامهاى ديو پاس دار و از تلخى قهر سلطان بپاى‌

(11) بار خدايا، همانا كه كارگزاران به عنايت نيروى تو عهده‌دار امورند، پس بر محمد و خاندان وى درود فرست و كار ما را بر آور. همانا كه عطاكنندگان از افزونى داده‌هاى تو عطا كنند، پس درود خويش را نثار محمد و خاندان او فرما و ما را مشمول عطاى خود گردان. همانا كه راه يافتگان جز به نور ذات تو راه به جايى نبرند، پس درود خويش نثار محمد و خاندان او فرما و ما را راه نماى‌

(12) بار خدايا، همانا هر كس را كه تو يار باشى، هيچ خواركننده‌اى او را خوار نتواند كرد، آن كس را كه تو عطا كنى هيچ بازدارنده‌اى عطاى تو را نتواند كاست و هر كس را تو راه‌نمايى هيچ گمراه‌كننده‌اى او را نتواند راه زد

(13) پس بر محمد و خاندان او درود فرست و به عزت خويش ما را از بندگانت حفظ فرماى و به عطاى خود از غير خود بى‌نيازى ده و به راهنمايى خود رهرو طريق حق ساز

(14) بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و سلامت دلهاى ما را در ياد كردن بزرگى خود قرار ده و چنان كن كه آسايش كالبد ما در شكرگزارى نعمت تو باشد و روانى و نيروى زبان ما در وصف منتها و نعمتهاى تو

(15) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را در زمره‌ى آنان درآور كه مردم را زى تو فرامى‌خوانند و از راهنمايانى كه به سوى تو دلالت مى‌كنند و در حلقه‌ى خاصان خود كه در درگاه تو از برگزيدگان‌اند. اى مهربانترين مهربان.