دعای 5 ( دعا برای خود و دوستان و نزدیکان ) ترجمه محمد تقی خلجی

(1) اى كسى كه شگفتى‌هاى بزرگى‌اش پايان‌ناپذير است، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را از جدال و انكار در برابر عظمت و شكوهت بازدار!

(2) و اى كسى كه مدت پادشاهى‌اش بى‌منتهاست، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را از عذاب خويش، رها ساز!

(3) و اى كسى كه گنجينه‌هاى رحمتش بى‌زوال است، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را نيز در آن، بهره‌اى بگذار!

(4) و اى كسى كه ديدگان از شهود جمالش فرومانند، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را به جوار قرب خود نزديك كن!

(5) اى كسى كه در پيشگاه عظمت و جلالش همه چيز، خوار و بى‌مقدار است، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را در نزد خود، گرامى دار.

(6) و اى كسى كه نهان اخبار و حوادث برايش آشكار است، بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را در پيشگاه خود رسوا مساز!

(7) بارخدايا! به بركت بخشش و عطايت، ما را از عطاى بخشندگان، بى‌نياز فرما و ما را از ترس و وحشت گسستن ديگران از ما برهان، تا در پرتو عطاى تو به سوى ديگرى نرويم، و با وجود احسانت از هيچ كس نهراسيم!

(8) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و كارها را به سودمان تدبير كن و بر زيان ما جارى مساز، و مكر خويش را درباره‌ى دشمنانمان به كار گير و ما را بر آنان، پيروز گردان و ديگران را بر ما پيروزى مده!

(9) خدايا! بر محمد و دومانش درود فرست و ما را از خشم خود، دور نگاه‌دار، و در پناه خويش، حفظ فرما و به سوى خود رهبرى كن، و از ساحت قرب خود، دور مساز؛ زيرا هر كه را تو نگاه دارى، بى‌گزند ماند، و هر كه را تو هدايت كنى، دانا شود، و هر كه را تو به خود نزديك سازى، غنيمت برد.

(10) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و ما را از تندى و سختى پيشامدهاى روزگار و شر دامهاى شيطان و تلخى و رنج قهر و سيطره‌ى سلطان، حفظ كن!

(11) خدايا! بى‌نيازان، تنها به سبب فضل قدرت تو بى‌نيازند. پس بر محمد و دودمانش درود فرست، و خود ما را كفايت كن. به درستى كه بخشندگان از افزونى بخشش تو مى‌بخشند. پس بر محمد و دودمانش درود فرست و (از نعمتهايت) بر ما ببخش، و ما را بى‌نياز گردان. به درستى كه راه‌يافتگان، جز به نور جمالت راه نيابند. پس بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را به كويت هدايت فرما!

(12) خدايا! هر كه را تو يارى دهى، خوار كردن ديگران، او را زيانى نرساند، و هر كه را تو عطايى كردى، منع ديگران از او نكاهد، و هر كه را تو راه نمودى، گمراهى ديگران از راهش بيرون نبرد.

(13) پس بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را به قدرت خود، از شر بندگانت بازدار و به عطاى خويش از غير خود بى‌نياز گردان، و در پرتو ارشاد و راهنمايى‌ات ما را به راه حق رهسپار ساز!

(14) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و سلامت دلهاى ما را در ياد عظمت و بزرگى‌ات، و آسايش تن ما را در شكر نعمتت، و نيروى زبانمان را در توصيف عطايت قرار ده!

(15) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست و ما را از دعوت‌كنندگانى كه به سوى تو مى‌خوانند و از شمار راهنمايانى كه به سوى تو ره مى‌نمايند، و از خاصانى كه نزد تو اختصاص يافته‌اند، قرار ده، اى مهربان‌ترين مهربانان!