دعای 5 ( دعا برای خود و دوستان و نزدیکان ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) اى آن كه شگفتى‌هاى بزرگى تو را پايانى نيست، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از گمراهى در شناخت عظمت خود باز دار.

(2) اى آن كه مدت فرمانروايى تو بى‌نهايت است، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از بند انتقام خود رهايى بخش.

(3) اى آن كه گنجينه‌هاى رحمتت به آخر نرسد، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از رحمت خود بهره‌اى عطا فرما.

(4) اى آن كه ديده همه از ديدنت فرو مانند، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به آستان قرب خود نزديك نما.

(5) اى آن كه در برابر بزرگى تو هر چيز بزرگ ديگرى ناچيز ايست، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را نزد خود گرامى دارد.

(6) اى آن كه خبرهاى پنهان پيش تو آشكار است، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را نزد خود رسوا مكن.

(7) خدايا، ما را به لطف بخشش خود، از بخشش بخشندگان بى‌نياز گردان، و با پيوند خويش ما را از هراس پيوند گسستن ديگران دور ساز، تا با وجود بخشش تو، از ديگران چشم بخشش نداشته باشيم، و با وجود احسان تو، از تنگ چشمى ايشان به هراس نياييم.

(8) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و كارها را چنان تدبير كن كه به سود ما باشد، نه به زيان ما، و چنان مكر و ترفند نما كه به سود ما باشد، نه به زيان ما. ما را به پيروزى رسان و آن را از ما باز مستان.

(9) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از خشم خود نگاه دار و در پناه خود بدار و به سوى خود راه نماى و از خود دور مفرماى؛ زيرا هر كس كه تو او را در پناه خود آرى، به سلامت ماند، و هر كس كه تو او را راه بنمايى، دانا شود، و هر كس كه تو را به خويش نزديك كنى، بهره‌مند گردد.

(10) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از ناگوارى‌هاى سخت روزگار و گزند دام‌هاى شيطان و خشمناكى سلطان كفايت كن.

(11) خدايا، توانگران از نيروى تو توانگرى دارند، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و خود ما را توانگر ساز. بخشندگان از فراوانى بخشش تو مى‌بخشند، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و خود به ما بخشش كن. هدايت‌يافتگان در پرتو نور تو هدايت مى‌يابند، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و خود ما را هدايت فرما.

(12) خدايا، هر كس كه تو ياورش باشى، يارى نكردن ديگران زيانش ندهد، و هر كس كه تو عطايش بخشى، تنگ چشمى ديگران از او نكاهد، و هر كس كه هدايتش به دست تو باشد، فريب گمراهان پاى او را نلغزاند.

(13) پس بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را به عزت خويش از گزند بندگانت در امان دار، و با بخشش خود، از غير خودت بى‌نياز گردان، و در پرتو هدايت خويش، ما را به راه حق انداز.

(14) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و سلامت دل‌هاى ما را در يادكرد بزرگى خود قرار ده، و آسايش بدن‌هاى ما را در سپاسگزارى نعمت خويش، و گويايى زبان‌هاى ما را در وصف آنچه به ما داده‌اى.

(15) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه (مردم را) به سوى تو فرا مى‌خوانند، و آنان را به راه تو رهبرى مى‌كنند، و ما را از ويژه‌ترين بندگان ويژه‌ى درگاه خود گردان، اى مهربان‌ترين مهربانان.