دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه عباس عزيزی

(1) بارالها، ستايش مخصوص توست كه بر گناهان واقفى، اما آن را مى‌پوشانى و ستايش از آن توست كه از نهان ما آگاهى و عافيتمان مى‌دهى. هر يك از ما مرتكب عيب و بدى شده و تو او را شهره‌ى بازار نساخته‌اى، و دست به كارهاى زشت زده، اما تو او را رسوا نفرموده‌اى، در خفا بدى‌ها كرده‌ايم و تو كسى را از راز ما آگاه نكرده‌اى.

(2) چه بسيار گناهانى كه تو از آنها نهى نمودى و آنها را انجام داديم، چه اوامرى كه ما را به آن آشنا ساختى، ولى آنها را ناديده گرفته، به انجام آن اقدام نموديم و چه گناهانى كه در كسب آن كوشيده‌ايم و خطاها كه مرتكب شده‌ايم، در حالى كه تنها تو بر عمق و سر همه‌ى آنها مطلع بودى. نه ناظران و شاهدان و بيش از همه‌ى قدرتمندان تو قادر به اعلان و افشان آن بودى در همه‌ى اين موارد، عافيت تو براى ما حجابى در برابر چشمان ديگران و سدى در برابر گوش‌هايشان شده بود.

(3) بارالها، اين پرده‌پوشى عيوب و مخفى سازى بدى‌ها براى ما واعظ و پند دهنده‌اى و بازدارنده‌اى از بدى اخلاق، و ارتكاب گناه به توبه‌اى كه محو كننده‌ى گناهان است هدايت كند و راهى كه مى‌پسندى برساند گردان.

(4) خدايا، وقت آن (توبه) را نزديك ساز و ما را گرفتار غفلت نگردان كه ما به تو مايليم و از گناهان خود توبه مى‌كنيم.

(5) بار خدايا، درود فرست به برگزيده‌ات از ميان خلق، يعنى محمد و عترت، آن پاكان برگزيده، و ما را- همانگونه كه امر فرموده‌اى- از كسانى قرار ده كه در برابر فرمانشان شنوا و مطيع باشيم.