دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) اى خداوند! سپاس تو را كه مى‌دانى و مى‌پوشى و آگاهى و در مى‌گذرى همه‌ى ما دست به گناهى آلوده‌ايم و تو آشكار نكردى و عمل زشتى مرتكب شده‌ايم رسوا نساختى، تبهكاريها در نهان انجام داده تو آن را به كس ننمودى.

(2) چه بسيار عملى كه تو نهى فرمودى و ما بجا آورديم، يا بدان امر كردى و ما را آگاه گردانيدى و ما تجاوز كرديم. و چه بديها كه كرديم و خطاها كه مرتكب شديم تو از آن آگاه بودى و كسى نديد و بهتر از هر كس مى‌توانستى آن را هويدا سازى اما عافيت تو پيش چشم آنان پرده آويخت و نزديك گوش آنها سدى كشيد.

(3) عيب ما را پوشيدى و راز ما را پنهان داشتى. اين همه ما را پندى بود كه از خوى بد و كار زشت باز دارد و سوى توبه كشاند كه محو گناه كند و به راه پسنديده بدارد.

(4) هنگام آن را نزديك گردان و ما را به غفلت از خود مبتلا مكن چونكه ما روى سوى تو آورده‌ايم و از گناه بازگشته.

(5) خدايا برگزيده خلقت محمد و بر عترت پاك او كه گزيدگان خلايقند درود فرست و ما را چنانكه امر كرده‌اى شنوا و فرمانبردار آنها بگردان‌