دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه تقدسی نيا

(1) بار خدايا! بر محمد و آل او درود فرست، و لباس عافيت و تندرستى را بر من بپوشان، و با عافيتت مرا فرا گير، و با عافيتت مرا مصون و محفوظ دار، و با عافيتت مرا اكرام كن، و با عافيتت مرا بى‌نياز كن، و با عافيتت بر من تصدق نما، و عافيتت را به من ببخش، و عافيتت را بر من بگستران، و عافيتت را برايم شايسته گردان، و در دنيا و آخرت بين من و عافيت جدايى مينداز.

(2) بار خدايا! بر محمد و آل او درود فرست، و به من تندرستى و عافيتى عنايت فرما كه كفايت كننده، شفا دهنده، بلند مرتبه، زياد شونده باشد، آنچنان عافيتى كه عافيت در بدنم هم در دنيا و هم در آخرت ايجاد كند.

(3) و بر من با اعطاء صحت، امنيت، سلامت در دين و بدن، بصيرت در قلب، پيشرفت در كارهايم، ترس و خشيت در پيشگاهت، خوف از خودت، قدرت و توانايى در انجام طاعتت كه مرا به آن امر فرموده‌اى، و اجتناب و دورى از معصيت كه مرا از آن نهى نموده‌اى منت بگذار.

(4) بار خدايا و همچنين بر من منت بگذار به حج و عمره، و زيارت قبر پيامبرت (صلوات و رحمت و بركات تو بر او و آلش) و زيارت قبر آل پيغمبرت (عليهم‌السلام) هميشه تا زمانى كه مرا زنده دارى در اين سال و در همه‌ى سالها، و آن حج و عمره و زيارت پيامبر و اهل بيتش را مقبول درگاهت و مشكور و مذكور و ذخيره در نزد خويش قرار ده.

(5) زبانم را به حمد و سپاس، و شكر و ذكر و حسن ثناى خودت گويا فرما، و قلبم را براى مقاصد دينت بگشا.

(6) مرا و همه‌ى فرزندانم را از شر شيطان رانده شده، و از شر جانوران مسموم كننده و زهردار كشنده، و از شر همه جانوران و حشرات و از شر چشم زخم و از شر هر شيطان سركشى، و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر انسان ثروتمند مغرور، و از شر هر ضعيف و توانا، و از شر هر انسان شريف و پست، و از شر هر صغير و كبير واز شر هر قريب و بعيد، و از شر هر جن و انسى كه در برابر پيامبر و اهل بيتش به جنگ برخاسته، و از شر هر حيوانى كه زمامش به دست تو است پناه ده، زيرا كه تو بر راه عدل و صراط مستقيمى.

(7) بار خدايا! بر محمد و آل او درود فرست، هر كسى قصد بدى نسبت به من كند او را منصرف ساز، و مكرش را از من دور ساز، و شرش را از من دفع كن، و نيرنگش را به خودش برگردان.

(8) و سدى را در برابرش قرار ده تا چشمش را از ديدن من كور، و گوشش را از شنيدن ذكر من كر نمائى، و قلبش را هنگام ياد من قفل زنى، و زبانش را از سخن گفتن درباره‌ى من لال گردانى، و سرش را بكوبى، و عزتش را به ذلت تبديل نمايى، و بزرگيش را درهم شكنى، و طوق خوارى و ذلت را بر گردنش بياويزى، و كبريائيش را برهم ريزى، و مرا از همه‌ى زيانهايش و شرورش، و طعنه‌اش و عيبجوئى‌اش، و غيبتش، و حسادتش، و دشمنى‌هايش، و دامهايش و كمينگاهايش و از نيروهاى پياده و سواره‌اش ايمن فرما، زيرا تو بر هر كارى غايب و قادرى.