دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه حسن ثقفی تهرانی

(1) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و خلعت عافيتت (لباس سلامتى و عارى از بلا) را بر من بپوشان، و مرا به عافيتت، فراگير، و به عافيتت محفوظم دار، و به عافيتت گرامى‌ام ساز، و به عافيتت بى‌نيازم كن، و عافيتت را به من، صدقه ده، و عافيتت را به من، هبه نما، و بستر عافيتت را برايم بگستران، و عافيتت را براى من، شايسته گردان، و ميان من و عافيتت در دنيا و آخرت، جدائى ميفكن.

(2) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و مرا عافيتى بى‌نيازكننده (و) شفا بخش، مرحمت كن كه (از دسترس بيماريها) برتر (و دورتر)، و (در كشاكش عمر) رو به فزونى باشد، عافيتى كه در بدنم توليد عافيت كند، عافيت دنيا و آخرت.

(3) و بر من منت بنه به تندرستى، و امنيت، و سلامت دين و بدنم، و بصيرت در قلبم، و پيشرفت در امورم، و ترس و بيم در برابرت، و هراس از حضرتت، و قدرت بر انجام طاعتت كه به من فرمان داده‌اى، و اجتناب از معصيتت كه نهيم فرموده‌اى.

(4) خدايا! و بر من منت گذار كه به حج و عمره، و زيارت مرقد پيامبرت- صلوات و رحمت و بركاتت بر او و بر آل او- و (زيارت قبور) آل پيامبرت عليهم‌السلام، مادامى كه مرا باقى بدارى، در اين سال و در هر سال، موفق شوم، و آن عبادات را پذيرفته و مايه‌ى پاداش، (و) منظور نظرت، (و) ذخيره‌اى نزدت (براى من) قرار ده،

(5) و زبانم را به حمدت و سپاست و ذكرت و ثناى جميلت گويا ساز، و قلبم را براى پذيرفتن رشد و راهنماييهاى دينت آماده نما،

(6) و من و فرزندانم را از (وسوسه‌ى) شيطان رانده شده، حفظ فرما، و از شر حشرات گزنده، و جانوران زهرناك كشنده، و از غوغاى عوام، و چشم زخم لئام، و از شر هر شيطان سركش جبار، و از شر هر پادشاه ستمكار، و از شر هر خوشگذران مسرف و مغرور، و از شر هر ناتوان و توانا، و از شر هر بلند پايه و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كس از جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل‌بيتش (ع) برخاسته، و از شر هر جنبنده‌اى كه در دست قدرت تو است، پناهم ده، كه تو بر راه راست و عدالت، استوارى.

(7) خدايا! بر محمد و آل او رحمت فرست، و هر كه درباره‌ام انديشه‌ى بد داشته باشد، او را از من، منصرف ساز، و مكرش را از من، دور كن، و شرش را از من، باز دار، و تير نيرنگش را به گلوگاهش بر گردان،

(8) و سدى در برابرش بگذار كه چشمش را از ديدن من، كور گردانى، و كوشش را از شنيدن نام و يادم كر سازى، و بر دلش هنگام خطور ياد من، قفل بر نهى، و زبانش را از گفتگو درباره‌ام لال كنى، و سرش را بكوبى، و عزتش را به ذلت، مبدل نمايى، و عظمتش را در هم شكنى، و طوق خوارى، بر گردنش بياويزى، و رشته‌ى تكبرش را بگسلى، و مرا از تمامى زيان، و شر، و طعن، و غيبت، و عيبجويى، و حسد، و دشمنى، و بندها، و دامها، و پيادگان، و سواران او ايمن فرمائى، زيرا تو صاحب عزت، و بى‌نهايت، قادرى.