دعای 23 ( دعا برای عافیت و شکر بر آن ) ترجمه لطیف راشدی

(1) خدايا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و لباس عافيت بر من بپوشان تا سلامتى مرا فراگيرد و مرا حفظ كن و گرامى‌ام دار و مرا به عافيت بى‌نيازم كن و عافيت خود را به من صدقه بده و عافيت خود را به من عطا كن و بستر عافيت را برايم بگستر و عافيت را برايم اصلاح كن و بين من و عافيت، در دنيا و آخرت جدايى ميفكن.

(2) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و مرا عافيتى ده، عافيتى كافى، شفا دهنده، عالى و روزافزون، عافيتى كه در بدنم عافيتى به وجود آورد، عافيت دنيا و آخرت.

(3) و بر من منت بگذار با تندرستى و امنيت و سلامتى در دين و بدنم و بصيرت در قلبم و پيشرفت در امورم و هراس و ترس از تو و توانايى بر انجام طاعتى كه مرا به آن دستور دادى و دورى كردن از معصيت و از آنچه كه از آن نهى كرده‌اى.

(4) پروردگارا! مرا موفق گردان به حج و عمره و زيارت قبر رسولت- كه درود و رحمت و بركاتت بر او و خاندانش باد- و بر زيارت خاندان رسولت- كه درود بر همه‌ى آنان باد- هميشه و تا وقتى كه مرا در دنيا زنده مى‌دارى؛ امسال و در همه‌ى سال‌ها منت بگذار و آن عبادت را قبول و مايه‌ى پاداش و منظور نظر خود و ذخيره‌اى برايم نزد خودت قرار بده.

(5) و زبانم را به ستايشت و شكرت و يادت و ثناى زيبايت گويا ساز و قلبم را براى قبول هدايت‌هاى دين خود گشايش بخش.

(6) و من و فرزندانم را از شيطان رانده شده و از شر جانوران زهردار (غيركشنده) و زهردار كشنده و ساير جانوران و چشم زخم و از شر هر شيطان سركش و از شر هر شيطان ستم پيشه و از شر هر خوشگذران سركش و از شر هر ضعيف و نيرومند و از شر هر صاحب مقام و فرومايه و از شر هر كوچك و بزرگ و از شر هر نزديك و دور و از شر هر جن و انسى كه با پيامبرت و اهل‌بيت او جنگ كردند و از شر هر جنبنده‌اى كه تمام امورش به دست توست، پناه ده؛ زيرا كه تو بر راه راست و حق هستى.

(7) خداوندا! بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و هر كسى كه انديشه‌اى بد در مورد من دارد، او را منصرف كن و مكر و نيرنگش را از من دور كن و شر او را از من دور نما و مكرش را به گلويش بپيچان.

(8) و سرى در برابرش قرار ده تا چشمش نسبت به من كور و گوشش از شنيدن ياد من كر و دلش هنگام ياد من قفل و زبانش از سخن گفتن درباره‌ى من لال شود و سرش را به پتك ذلت بكوبى و عزتش را به ذلت تبديل كنى و بزرگى و جبروتش را بشكنى و گردنش را به خوارى به زيرآوى و كبريايى‌اش را از بين ببرى و من را از همه‌ى ضررها و شرها و طعن‌ها و غيبت‌ها و عيبجويى‌ها و حسدها و دشمنى‌ها و بندها و دام‌ها و پياده‌ها و سواره‌هاى او امنيت بخشى، زيرا كه تو بر همه چيره و بر هر كارى توانايى.