دعای 30 ( دعا برای پرداخت قرض و دین و وام ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان خدايا رهاييم از دام ده بدين آرزويم بهين كام ده مبادا كه ريزد مرا آبرو چه آبى كه ديگر نيايد به جو پريشان كند هوش و انديشه‌ام همه رنج بردن كند پيشه‌ام شود چاره‌ى كار من دير دير به ذلت در افتم بمانم اسير

(2) خداوندگارا پناهم تويى ز قرض و غمش تكيه‌گاهم تويى ز بى‌خوابى و كار جانكاه آن بود رهزن رنج در راه آن خدايا پناه و خدايا امان پس از مرگ از آن مرا وارهان درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان ببخشاى روزى به قدر نياز كه دستم نباشد به سويى دراز

(3) خدايا ز اسراف رويم بتاب به بخشش بنه در طريق صواب به لطفت ز اسراف بازم بدار ز رزق حلالم ببخشا قرار به راه نكودار انفاق من كه تا خرج گردد به وجه حسن چو طغيان ز سيم و زر آيد پديد از اين سيم و زر بايدم دل بريد

(4) مرا صحبت بى‌نوا و فقير چنان كن كه باشد بسى دلپذير بدين همنشينى شكيبم بده وز آن خوان نعمت نصيبم بده

(5) ز من آنچه بگرفتى از مال من بيندوز كايد به دنبال من

(6) مرا آنچه بخشيدى از سيم و زر چنان كن كه چون عمرم آيد به سر در آن دم كه آيم تو را در جوار مرا مركب راه جنت بدار خداوندگارا تو بخشنده‌اى چه خواهد جز احسان تو بنده‌اى