دعای 6 ( دعا برای صبح و شب ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) سپاس مر خداى را كه شب و روز را به نيروى خود بيافريد

(2) و ميان آن دو به توانايى خويش تفاوت گذاشت‌

(3) و براى هر يك مرزى معين و زمانى مشخص قرار داد

(4) و آن دو را درون هم فروبرد و برون آورد از يكى بكاهد و بر آن ديگرى بيفزايد و با آن مايه‌ى خورش و پرورش بندگان فراهم سازد

(5) شب را براى بندگان بيافريد تا در آن از رفت و آمدهاى رنج‌آور و جنبشهاى آزارنده بياسايند و آن را پوششى گردانيد تا مردمان را وسيله‌ى آسايش و خواب شود و راحت و توان آورد و به لذت دل آورد دست يابند

(6) روز را بينايى بخش بشر آفريد تا، در آن هنگام پى‌جوى فضل الهى باشند و راه روزى جويند و در زمين او در پى سودگذارى اين جهانى و نفع دير پاى آن جهانى تكاپو كنند

(7) تا با اين امور، حال بندگان را سامان بخشد و آنان را بيازمايد و بنگرد كه به هنگام طاعت و اوقات بجاى آوردن واجبات و مواقع احكام او چون‌اند، تا نابكاران را همسنگ عمل زشتشان كيفر دهد و نيكوكرداران را پاداش بهتر و بيشتر از عمل بخشد

(8) بار خدايا، پس تو را سپاس كه بامدادان را بر ما شكوفاندى و ما را به آن از روشنايى روز بهره‌ور ساختى و در جستجوى روزى بينا كردى و در آن مدت ما را از آفتهاى رويدادها پاييدى

(9) ما صبحگاهان را دريافتيم، آفريده‌هاى تو كه همه از آن تواند پاى به اقليم روز نهادند: آسمان و زمين و آنچه در اين دو پراكنده‌اى، ساكن يا جنبنده، ايستاده يا رونده و هر چه در هوا بالا رفته و آنچه در زمين پنهان است‌

(10) همه در سراپنجه‌ى قدرت تو صبحگاه را دريافتيم، در حالى كه پادشاهى و چيرگى تو ما را فراگرفته است و مشيت تو ما را فراهم مى‌آورد و به فرمان تو در كارها تصرف مى‌كنيم و به تدبير تو دگرگون شويم‌

(11) جز آنچه تو فرمايى كارى نتوانيم و جز آنچه تو بخشى خيرى به ما نرسد

(12) امروز روزى است تازه و نو برآمده و گواهى است به كردار ما بينا كه اگر نيكى كنيم ما را ستايشگويان ترك كند و اگر بدى كنيم نكوهش كنان بدرود گويد

(13) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و حسن مصاحبت و همنفسى با اين روز را روزى ما كن و مخواه كه به سبب سرپيچى ما از فرمانهاى تو، يا ارتكاب گناهى خرد يا بزرگ ناخرسند از ما جدا گردد

(14) و در اين روز بر حسنات ما بيفزاى و ما را از ناشايستگيها تهى گردان و براى ما اين روز را از آغاز تا انجام از سپاس و شكرگزارى و مزد و اندوخته و فضل و احسان سرشار ساز

(15) بار خدايا، رنجى كه از نوشتن نامه‌ى اعمال ما بر عهده‌ى «كرام الكاتبين» است بكاه و دفتر اعمال ما را از حسنات مشحون فرماى و ما را به سبب زشتى كردارمان نزد فرشتگانى كه نامه‌ى اعمال ما را مى‌نويسند رسوا مساز

(16) بار خدايا، در هر ساعت از ساعتهاى اين روز حظى از پرستش خود و بهره‌اى از شكرگزارى ما به درگاهت نصيبمان كن و گواهى صادق از فرشتگانت بر ما بگمار

(17) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود نثار فرماى و ما را از روياروى و از پشت سر و از سوى راست و سوى چپ و از هر سوى ديگر آنگونه بپاى كه ما را از نافرمانى تو باز دارد و به پيروى تو راه نمايد و مهر تو در دل ما بيفزايد

(18) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود نثار فرماى، و امروز و امشب و همه روزه ما را توفيق عنايت كن تا به كارهاى نيكو پردازيم و از هر بدى دورى گزينيم و به شكر نعمتهاى تو و به پيروى از سنتهاى پيمبرت و خوددارى از بدعتها و فرمان دادن به كارهاى شايسته و باز داشتن از امور نكوهيده و پاسدارى اسلام و كاستن باطل و خوار داشتن آن و يارى كردن حق و گرامى داشتن آن و راه نمودن گمراه و يارى كردن ناتوان و پناه دادن به ستم رسيده توفيق يابيم‌

(19) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و امروز را فرخنده‌ترين روزى قرار ده كه تاكنون دريافته‌ايم و كاملترين همدمى كه با او يار شده‌ايم و بهترين وقتى كه در آن به سر برده‌ايم‌

(20) و ما را خرسندترين كس از جمله‌ى آفريدگان خود كه شب و روز بر آنان سپرى گرديده است، قرار ده و سپاسگزارنده‌ترين كس كه به او نعمت عطا فرموده‌اى و از استوارترين آنان در آيينهايى كه بر پاى داشته‌اى و از خويشتندارترين ايشان كه از نافرمانى بيم داده‌اى‌

(21) بار خدايا، تو را به گواه مى‌گيرم و گواهى تو ما را بس، هم آسمان و زمينت را و نيز فرشتگان و ديگر آفريدگانت را كه در آنجا مسكن داده‌اى، گواه مى‌گيرم كه در اين روز و اين ساعت و اين جايگاه كه من در آن قرار دارم، شهادت مى‌دهم كه همانا تويى خدايى كه جز تو خدايى نيست، بر پاى دارنده‌ى عدالت، دادگستر و دادرس مطلق و بر بندگان بسى مهربان، داراى سراسر جهان هستى و مهربان بر آفريدگان‌

(22) و گواهى مى‌دهم كه محمد بنده‌ى توست و فرستاده‌ى تو و برگزيده‌ى تو در ميان بندگانت. رسالت خود برعهده‌ى او گذاشتى و او آن را به انجام رسانيد و به او فرمان دادى كه «امت» خود را ارشاد كند و «اندرز» گويد، چنان كرد و آنان را خيرخواهى بود اندرزگوى

(23) بار خدايا، پس بر محمد و خاندان او، زان بيش كه بر هر يك از ديگر آفريدگان خود درود مى‌فرستى، درود فرست و از جانب ما برترين عطيه‌اى را كه به هر يك از بندگانت عطا كرده‌اى به او عطا فرماى و برترين و گراميترين چيزى كه به هر يك از پيمبرانت از جانب امت او بخشيده‌اى از جانب ما او را ببخش‌

(24) كه همانا تويى نعمت بخش بزرگ و آمرزنده‌ى گناهان سنگين و از هر مهربانى مهربانتر. پس بر محمد و خاندان او درود فرست كه پاكان و پاكيزگان و برگزيدگان و گرامى‌تر خلق‌اند.