دعای 6 ( دعا برای صبح و شب ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) ستايش براى خداست كه به نيروى خود شب و روز را پديد آورد،

(2) و به نيروى خود ميان آن دو تفاوت نهاد،

(3) و براى هر يك اندازه و زمانى حساب شده قرار داد.

(4) از هر يك از آن دو مى‌كاهد و بر ديگرى مى‌افزايد، و آنگاه آنچه را كاسته، باز مى‌گرداند تا روزى بندگان و مايه‌ى پرورش ايشان كه مقدر شده، فراهم آيد.

(5) پس شب را براى آنان بيافريد تا در آن از رنج و كوشش بياسايند، و آن را همچون پوششى گردانيد تا در آن به خواب راحت روند و با آن به آسايش و نيرو رسند و از لذت شبانگاهى برخوردار شوند.

(6) و روز را براى آنان پديد آورد تا در روشنايى‌اش فضل و بخشش او را جست‌وجو و وسيله‌ى روزى جستن را فراهم نمايند و در زمين خدا به تكاپو درآيند تا از نعمت‌هاى اين جهان بهره‌مند شوند و سعادت آن جهان را دريابند.

(7) و خداوند بدين وسيله، كارشان را سامان مى‌دهد و از كردارشان باخبر مى‌شود و مى‌نگرد كه در هنگامه‌هاى فرمانبردارى از او و به جا آوردن واجبات و فرمان‌هايش چگونه‌اند، تا بدكاران را كيفر بد رساند و نيكان را پاداش نيك دهد.

(8) خدايا، ستايش براى توست كه پرده‌ى تاريك شب را به روشنايى صبحگاهان شكافتى و ما را از فروغ روز برخوردار كردى و جاهاى جستن روزى را نشانمان دادى و از آسيب پيشامدهاى ناگوار در امان داشتى.

(9) ما و همه‌ى چيزها، جملگى، چون به خود آمديم، خويشتن را از آن تو ديديم: آسمان و زمين و آنچه در آن دو پراكنده ساختى، آرميده و جنبنده، ايستاده و رونده، و هر چه در هواست، و هر چه در زمين است.

(10) خود را در پنجه‌ى قدرت تو يافتيم، همه از آن تو و در قلمرو فرمانروايى توايم. خواست و اراده تو ما را در بر گرفته، و هر چه مى‌كنيم، به فرمان تو و در سايه‌ى تدبير توست.

(11) ما را هيچ كارى نيست جز آنچه تو فرموده‌اى، و هيچ بهره‌ى نيكى نداريم جز آنچه تو بخشيده‌اى.

(12) اين روز، روزى نو و بر ما گواهى آماده است. اگر نيكى كنيم، ما را با ستايش بدرود گويد، و اگر بدى كنيم، با نكوهش از ما جدا گردد.

(13) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و روزى‌مان كن كه به شايستگى با چنين روزى همراه گرديم، و مگذار از آن جدا شويم در حالى كه گناهى كوچك يا بزرگ از ما سر زده باشد.

(14) و در اين روز، نيكى‌هاى فراوان به ما عطا فرما و ما را از گناهان به دور دار. بامداد و شامگاهش را براى ما از سپاس و ستايش و پاداش و ذخيره‌ى آن جهان و بخشش و نيكى آكنده ساز.

(15) خدايا، رنج نوشتن كارهاى بد را از فرشتگان بزرگوارى كه كارهاى ما را مى نويسند، بردار، و كارنامه‌هاى ما را از نيكى‌ها پر ساز، و زشتكارى‌هايمان را وسيله‌ى بى‌آبرويى نزد فرشتگان قرار مده.

(16) خدايا، در همه‌ى ساعات اين روز، از سوى بندگانت براى ما بهره‌اى نيك، و از سپاسگزارى نصيبى عنايت فرما، و از جمله‌ى فرشتگانت گواهى راستين بر ما بگمار.

(17) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما از پيش رو و پشت سر، و از راست و چپ، و از همه سو، نگهبان باش، آن گونه كه از گناه در امان مانيم و به فرمانبردارى تو راه يابيم و اين همه، در راه محبت تو باشد.

(18) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را در اين روز و شب و در همه روز، موفق گردان كه نيكى كنيم و از بدى بپرهيزيم و نعمت را سپاس گوييم، و پيرو سنت‌ها باشيم و بدعت‌ها را كنار نهيم، و به كارهاى پسنديده فرمان دهيم، و از ناپسندى‌ها باز داريم، و اسلام را پاسدارى كنيم، و در نكوهش باطل سخن گوييم و آن را كوچك شماريم، و حق را يارى دهيم و آن را گواهى بداريم، و گمراه را به راه آوريم، و ناتوان را مدد رسانيم، و ستم‌ديده را فريادرس باشيم.

(19) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و اين روز را فرخنده‌ترين روزى قرار ده كه تا حال ديده‌ايم، و نيكوترين همدمى كه با وى بوده‌ايم، و بهترين وقتى كه در آن به سر برده‌ايم.

(20) و ما را از پسنديده‌ترين بندگانى قرار ده كه شب و روز بر آنان گذشته است، و از سپاسگزارترينشان در برابر نعمت هايى كه عطا كرده‌اى، و از پايدارترين ايشان در عمل به آيين تو، و از خوددارترين آنان در برابر آنچه از آن دورشان داشته‌اى.

(21) خدايا، تو را گواه مى‌گيرم، و گواهى تو ما را بس است. و آسمان و زمين تو را و فرشتگانت را كه در آن دو مسكن داده‌اى و همه‌ى آفريدگانت را در اين روز و اين ساعت و اين جايگاه گواه مى‌گيرم كه من شهادت مى‌دهم تو آن خدايى هستى كه جز او خدايى نيست، به پا دارنده‌ى عدالت، در داورى دادگر، بر بندگان مهربان، فرمانرواى جهان و دلسوز همه‌ى آفريدگار هستى.

(22) شهادت مى‌دهم كه محمد بنده‌ى تو و فرستاده‌ى تو و برگزيده‌ى آفريدگان توست. رسالت خويش بدو سپردى و او به خوبى از عهده‌ى آن برآمد، و فرمانش دادى كه خيرخواهى امت كند، و او همان كرد.

(23) خدايا، اينك بر محمد و خاندانش درود فرست، بيش از آنچه بر يكى از آفريدگان خود فرستاده‌اى، و از سوى ما بهترين چيزى را كه به يكى از بندگانت داده‌اى، به او عطا فرما، و برترين پاداشى را كه به پيامبران خود از سوى مردمشان ارزانى داشته‌اى، به او ارزانى كن.

(24) بى‌گمان، اين تويى كه نعمت‌هاى سترگ مى‌بخشى و گناهان بزرگ را مى‌آمرزى، و تو از هر مهربانى مهربان‌ترى. پس بر محمد و خاندانش كه پاكان و پاكيزگان و نيكان برگزيده‌اند، درود فرست.