دعای 42 ( دعا به وقت ختم قران ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) اى خداوند، تو مرا يارى دادى كه كتاب تو را از آغاز تا انجام تلاوت كنم، كتابى كه آن را همانند نورى نازل كرده‌اى و بر هر كتاب كه زين پيش نازل كرده‌اى گواهش ساخته‌اى و بر هر سخن كه گفته‌اى برتريش نهاده‌اى.

(2) فرقانى است كه بدو حلالت را و حرامت را از هم جدا كرده‌اى. قرآنى است كه بدو شرايع و احكام خويش آشكار ساخته‌اى. كتابى است كه در او براى بندگان هر چيز را واضح و روشن بيان كرده‌اى. وحيى است كه بر پيامبرت محمد- صلواتك عليه و آله- نازل كرده‌اى.

(3) بار خدايا، قرآن را نورى قرار داده‌اى كه در پرتو آن از تاريكيهاى گمراهى و نادانى برهيم، و شفايى براى هر كه از سر تصديق بر آن گوش نهد، و ترازوى عدلى كه زبانه‌اش از حق منحرف نشود و چراغ هدايتى كه فروغ برهانش را خاموشى نيست، ورايت نجاتى كه هر كه قدم در پى‌اش نهاد و آيين او پيشه ساخت گمراه نگردد و آن كه چنگ در دست‌آويز عصمتش زد دست هلاكت بدو نرسد.

(4) اى خداوند، همچنان كه ما را به تلاوت قرآن يارى دادى و به عبارات نيكويش خشنونت از زبان ما برگرفتى، اينك ما را از كسانى قرار ده كه در نگهداشت و حراست او آنسان كه در خور اوست سعى مى‌ورزند و با اعتقاد به تسليم در برابر آيات محكماتش، تو را عبادت مى‌كنند و در برابر متشابهات و دلايل واضحاتش از سر تسليم اقرار مى‌نمايند.

(5) بار خدايا، تو اين قرآن را بى‌هيچ شرح و تفسيرى بر پيامبرت محمد صلى الله عليه و آله فرستادى و علم به شگفتيهايش را سراسر به او الهام فرمودى و علم تفسير آن را به ما به ميراث دادى و ما را بر آن كس كه از علم قرآنش بهره‌اى نبود برترى نهادى و ما را به شناخت قرآن توانايى بخشيدى تا بر كسانى كه ياراى حمل آن ندارند شرف و برترى دهى.

(6) بار خدايا، همچنان كه دلهاى ما را حاملان قرآن ساختى و به رحمت خود شرف و فضيلت آن به ما شناساندى بر محمد (ص) كه خطيب قرآن است و خاندان او كه خازنان علم قرآنند، درود بفرست و ما را در زمره‌ى كسانى قرار ده كه از سر صدق معترفند كه قرآن از نزد تو نازل شده، تا هيچ شك و ترديد، با يقين ما معارضه نكند و چون قدم به راه راست قرآن نهاديم هيچ چيز ما را در راه نلغزاند.

(7) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود بفرست و ما را در زمره‌ى كسانى قرار ده كه در ريسمان قرآن چنگ مى‌زنند و چون در شناخت حق از باطل وامانند به دژ استوار او پناه مى‌جويند و در سايه‌ى گسترده‌ى بالهايش مى‌آرامند و در پرتو صبح تابناكش راه خويش مى‌يابند و آن مشعل فروزان را فرا راه خود مى‌دارند و چراغ معرفت خويش از چراغ او مى‌افروزند و جز او از كس هدايت نمى‌آموزند.

(8) اى خداوند، همچنان كه محمد را قرآن دادى و او را چون علمى برافراشتى تا راهنماى خلق به سوى تو باشد و به راهنمايى آل محمد راههاى خشنودى آشكار ساختى، پس بر محمد و خاندان او درود بفرست و قرآن را براى ما وسيله‌اى ساز كه بدان بر شريفترين منازل كرامت فرارويم و نردبانى كه بدان به جايگاه امن و سلامت عروج كنيم، و سببى كه بدان رهايى در عرصه‌ى رستاخيز را پاداش يابيم و دست‌افزارى كه بدان از نعيم دار المقام بهشت تمتع جوييم.

(9) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود بفرست و به يمن قرآن بار سنگينى گناهان از دوش ما بردار و صفات و خصال نيكانمان ارزانى دار و به راه آنان بر كه در همه حال، شب هنگام و بامداد و شامگاه، براى رضاى تو قرآن مى‌خوانند و به كارش مى‌بندند تا به آب رحمتش ما را از هر آلودگى پاكيزه سازى و راه كسانى فراپيشمان گذارى كه از نور قرآن روشنايى جسته‌اند و آرزوها و خواهشهاى نفسانى از كارشان بازنداشت تا به خدعه و فريب تباهشان سازد.

(10) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و قرآن را در تاريكى شب مونس ما گردان و در برابر كششها و گرايشهاى شيطان و خاطرات وسوسه‌انگيز، نگهبان ما قرار ده. و چنان كن كه قرآن پايهاى ما را از سپردن راه معاصى بازدارد و زبان را از گفتن سخن باطل- بى‌هيچ آفتى كه زبان را رسيده باشد- لال گرداند، و اعضا و جوارح ما را از ارتكاب گناهان مانع آيد و طومار عبرتها را كه به دست غفلت پيچيده شده پيش روى ما بگشايد تا عجايب قرآن و مثلها و قصه‌هاى هشداردهنده‌ى آن- كه كوههاى سخت از تحمل آن ناتوانند- به دلهاى ما راه يابد.

(11) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود بفرست و به قرآن آراستگى ظاهر ما را دوام بخش و تطاول خاطره‌هاى وسوسه‌انگيز از صفاى ضماير ما دور بدار و آلودگى از دلهاى ما بزداى و پيوند دل ما از گناهان بگسل و پريشانيهاى ما به سامان آور و چون در گرماى طاقت سوز قيامت بازخواست را به پيشگاه تو مى‌ايستيم، تشنگى ما تسكين ده و در روز رستاخيز- روز وحشت بزرگ- بر پيكر ما جامه‌ى ايمنى بپوش.

(12) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و به يمن قرآن بينوايى ما را به بى‌نيازى جبران نماى و زندگى خوش و فراوانى نعمت و وسعت رزق به ما عطا كن و ما را از صفات ناپسند و خصال نكوهيده دور دار و از فروغلتيدن به گودال كفر و آنچه موجب نفاق است در امان دار تا در قيامت رهنماى ما به سوى خشنودى و بهشت تو باشد و ما را در دنيا از سخط تو و تجاوز از حدود تو حفظ كند و احكام حلال و حرام تو را گواه باشد.

(13) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و چون مرگ فرارسد به مدد قرآن بر ما آسان كن اندوه جان كندن را و رنج ناليدن را و به تنگنا افتادن نفسها را به هنگامى كه جان به گلوگاه مى‌رسد و در آن حال يكى گويد: آيا افسون‌كننده‌اى نيست؟ در اين حال فرشته‌ى مرگ براى گرفتن جان، از درون پرده‌هاى غيب آشكار شود و از كمان مرگ تيرهاى وحشت فراق به سوى او بگشايد و برايش جامى از زهر قتال مرگ بياميزد و زمان رحيل و رخت بربستن به سراى آخرت نزديك شود و اعمال چونان قلاده‌هايى بر گردنها افتد و از آن پس تا روز رستاخيز گورها ماواى ما شود.

(14) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ورود ما را به آن سراى كهنه و درنگ دراز ما را ميان طبقات خاك سرد بر ما مبارك گردان. پس از بيرون شدن ما از دنيا گورهاى ما را بهترين منازل ما گردان و به فضل و رحمت خويش گورهاى تنگ ما فراخ ساز و ما را در ميان انبوه مردم كه در عرصات گرد مى‌آيند به كيفر گناهان تباه‌كننده‌مان رسوا مساز.

(15) اى خداوند، در آن هنگام كه در پيشگاه تو به صف ايستاده‌ايم به بركت قرآن بر خوارى و بيچارگى ما رحمت آور و به هنگام گذشتن از پل لرزان جهنم ما را به قرآن ثبات بخش كه پاهايمان نلغزد. اى خداوند زان پيش كه از گورمان برانگيزى، ظلمت گورهاى ما به قرآن روشنى بخش و از اندوه روز حساب و لحظات هول‌انگيز قيامت رهايى ده.

(16) اى خداوند، در آن روز حسرت و ندامت كه ستمكاران سياه رويند، ما را سپيدروى گردان و دوستى ما در دلهاى مومنان انداز و زندگى ما بر ما دشوار مگردان.

(17) بار خدايا، درود بفرست بر محمد بنده‌ى خود و پيامبر خود به پاس آنكه پيام تو به مردم رسانيد و فرمان تو به آواز بلند در گوش خلق كشيد و بندگانت را اندرزهاى نيكو داد.

(18) اى خداوند، چنان كن كه نشستنگه پيامبر ما صلوات الله عليه و على آله، در روز حشر از همه‌ى پيامبران نزديكتر به تو باشد و شفاعتش از همه پذيرفته‌تر و منزلتش در نزد تو از همه فراتر و جاه و حشمتش از همه افزون‌تر باشد.

(19) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و بناى دين او از همه‌ى دينها افراشته‌تر دار و برهان او عظيم‌تر گردان و ترازوى حسنات او سنگين‌تر نماى و شفاعتش بپذير و مقرب خود گردان و روسپيدش فرماى و نورش به كمال رسان و درجتش فرا بر

(20) و ما را بر سنت او زنده بدار و بر دين او بميران و در راه او سير ده و بر طريقه‌ى او روانه دار و فرمانبردار او گردان و به گروه او درآور و بر سر حوض او بر و از جام او سيراب نماى.

(21) درود بفرست اى خداى من بر محمد و خاندان او، درودى كه به بركت آن او را به برترين مايه از خير و فضل و كرامت كه اميد مى‌دارد برسانى كه عرصه‌ى رحمت تو بس پهناور است و تويى آن خداى بخشنده‌ى كريم.

(22) بار خدايا، محمد را به پاداش رسانيدن پيامهاى تو و عرضه‌ى آيات تو و اندرز دادنش به بندگان تو و جهاد در راه تو جزاى خير ده، جزايى برتر از هر جزايى كه ملائكه‌ى مقرب و پيامبران مرسل و برگزيده‌ى خود را داده‌اى. و السلام عليه و على آله الطيبين الطاهرين و رحمه الله و بركاته.