دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و ايمان مرا به كاملترين درجات ايمان و يقين مرا به برترين مراتب يقين و نيت مرا به نيكوترين نيتها و عمل مرا به بهترين اعمال فرا بر.

(2) اى خداوند، به لطف خود نيت مرا از هر شائبه مصون دار و به رحمت خود يقين مرا استوار گردان و به قدرت خود فساد مرا به صلاح بدل نماى.

(3) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از هر كار كه پرداختن به آن از پرداختنم به تو باز مى‌دارد، بى‌نياز گردان و به كارى برگمار كه در روز باز پسين از من خواهى و روزهاى عمر مرا در كارى كه مرا براى آن آفريده‌اى مصروف دار و مرا بى‌نياز فرماى و در روزى بر من بگشاى و به نگريستن به حسرت در مال و جاه كسان گرفتار مساز و عزيزم دار و به خودپسندى دچارم مكن. مرا به بندگى خود گير و عبادتم را به عجب و غرور تباه مكن. و بر دست من، در حق مردم كارهاى خير جارى كن و كارهاى خير من به شائبه منت نهادن بر خلق خداى مياميز و از اخلاق متعالى بهره‌ورم دار و از نازش بر خويش در امان.

(4) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و هرگاه مرا در نظر مردم به درجتى فرامى‌برى به همان قدر در نفس خود خوارم گردان و هرگاه مرا به عزتى آشكار مى‌نوازى به همان قدر در نفس خود ذليل گردان.

(5) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا به راه شايسته‌ى هدايت راه بنماى و چنان كن كه راه ديگرگون نكنم، و طريق حق پيش پاى من بگشاى و چنان كن كه به راه باطل نگرايم، و نيتى صوابم ده و چنان كن كه در آن ترديد روا ندارم، و عمر مرا دراز نماى و چنان كن كه در طاعت تو به سر شود و چون مرتع عمر من چراگاه اهريمن گردد، پيش از آنكه خصومت تو بر من تازد يا خشم تو مرا به سر دراندازد، جان من بستان.

(6) اى خداوند، هر خصلت بد كه در من است به صلاح آور و هر زشتى كه با من است و موجب نكوهش من، به زيبايى بدل نماى و هر كرامت كمال نايافته كه در من است كامل فرماى.

(7) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و بدل بفرماى كينه‌توزى دشمنان مرا به محبت و حسد حسودان مرا به مودت و بدگمانى صالحان را در حق من به اعتماد و دشمنى نزديكان را به دوستى و كژتابى خويشاوندان را به نيكخواهى و فروگذاشتن اقرباى مرا به ياريگرى و دوستى ناپايدار مجامله‌گران را به دوستى پايدار و ناسازگارى معاشران را به معاشرتى كريمانه و تلخى بيم از ستمكاران را به شيرينى ايمنى از تجاوز ايشان.

(8) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا در برابر آن كه بر من ستم مى‌كند، تنى توانا ده و در برابر آن كه با من به بحث و جدال برخاسته، زبانى گويا ده و در برابر كسى كه با من دشمنى مى‌ورزد، پيروزى ده و در برابر كسى كه بر من حيله مى‌كند، مكر ارزانى دار و در برابر كسى كه مرا مقهور خود خواهد، قدرت عطا فرماى و دروغ كسى را كه مرا دشنام مى‌دهد آشكار ساز و از آن كه تهديدم مى‌كند مرا به سلامت دار و توفيقم ده كه فرمانبردار كسى باشم كه مرا به راه راست برد و تابع آن كه مرا به طريق رشاد مى‌كشد.

(9) بار خدايا درود بفرست بر محمد و خاندانش و رستگارى بخش مرا تا كسى را كه با من ناراستى كند به اخلاص پاسخ دهم و كسى را كه از من دورى گزيند به نيكويى جزا دهم و كسى را كه مرا محروم مى‌دارد به بذل و احسان به نوازم و با آن كس كه رشته مودت بريده است به پيوندم و كسى را كه از من به بدى ياد كرده به نيكى ياد كنم و خوبى را سپاس گويم و از بدى چشم فروبندم.

(10) اى خداوند، مرا سيماى صالحان ده و جامه‌ى پرهيزگاران: در گستردن عدل و فروخوردن خشم و خاموش كردن آتش دشمنى و به هم پيوستن تفرقه‌جويان و آشتى دادن خصمان و فاش كردن نيكى و پوشيدن عيبها و نرمخويى و فروتنى و نيك سيرتى و بيرون راندن باد غرور از سر و خوشخويى و سبقت در فضيلت و ايثار در بخشش و دم فروبستن از عيب ديگران و ترك افضال در حق كسى كه در خور افضال نباشد و گفتن سخن حق، هر چند دشوار بود و اندك شمردن نيكيهاى خود در كردار و گفتار هر چند بسيار بود و بسيار شمردن بديهاى خود در كردار و گفتار هر چند اندك بود. اى خداوند، اين صفات را در من به كمال رسان به دوام طاعت خود و همسويى با جماعت مقبول و دورى از بدعت جويان و پيروان باورهاى مجعول.

(11) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و فراخ‌ترين روزى‌ات را به هنگام پيرى به من ارزانى دار و نيرومندترين نيرويت را به هنگام درماندگى. در عبادت دچار كاهليم مگردان و چنان مكن كه ديدگانم از ديدن راه تو نابينا بود، يا به خلاف محبت تو گام بردارم، يا به آنان كه از تو بريده‌اند پيوندم، يا از آنان كه به تو پيوسته‌اند بريده شوم.

(12) اى خداوند، چنان كن كه به هنگام ضرورت به نيروى تو بتازم و به هنگام نياز از تو يارى خواهم و به هنگام مسكنت به درگاه تو تضرع كنم. و مرا ميازماى كه به هنگام اضطرار از جز تويى يارى جويم و به هنگام بينوايى به پيشگاه جز تويى خاضع شوم و به هنگام ترس در برابر جز تويى تضرع كنم، تا آنگاه مستحق خذلان و منع و اعراض تو گردم. اى مهربانترين مهربانان.

(13) اى خداوند، هر آرزو و گمان و حسد كه اهريمن در دل من افكند تو آن را به ذكر عظمتت و تفكر در قدرتت و تدبير بر ضد دشمنت بدل نماى. هر ناسزا و لغو و دشنام در آبرو، يا شهادت باطل، يا غيبت مومن غايب يا ناسزا به حاضر و از اينگونه كه اهريمن بر زبان من مى‌افكند تو آن را به حمد و سپاس خود و افزونى در ثناى خود و بيان مجد و عظمت خود و سپاس نعمت خود و اعتراف به احسان خود و شمارش نعم خود بدل فرماى.

(14) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش. كس بر من ستم روا ندارد، زيرا تو را توان دفع ستم از من هست و من بر كس ستم نكنم، زيرا تو قادرى كه مرا از ستمگرى بازدارى. هرگز گمراه نخواهم شد، زيرا تو مى‌توانى مرا به راه هدايت اندازى. هرگز فقير نشوم، زيرا كه توانگرى‌ام از توست و هرگز گردنكشى نكنم كه قدرت و توان من از توست.

(15) اى خداوند، بر آستان مغفرت تو فرود آمده‌ام و به اميد عفو تو آهنگ كرده‌ام و به بخشايش تو دل بسته‌ام و به فضل و احسان تو اعتماد كرده‌ام و مرا آنچه سبب آمرزش تو شود، در دست نيست و كارى نكرده‌ام كه به پاداش آن شايسته عفو تو باشم و چون بدين سان خويشتن را محكوم كرده‌ام ديگر جز فضل و احسان تو پناهى ندارم. پس درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا به فضل خويش بنواز.

(16) اى خداوند، زبانم به هدايت بگشاى و پرهيزگارى را به من الهام كن و مرا به هر كارى كه پاكيزه‌تر است توفيق ده و به هر چه خشنودى تو در آن است برگمار.

(17) اى خداوند، مرا به طريقت اعلى رهبرى كن و چنان كن كه بر دين تو بميرم و بر دين تو زنده شوم.

(18) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از ميانه‌روى بهره‌مند ساز و در زمره اهل صواب درآور. مرا از راهنمايان طريق حق قرار ده و در شمار بندگان صالح. در قيامت رستگارى را نصيب من فرماى و از آتش دوزخم در امان دار.

(19) اى خداوند، هر خصلتى را كه خلاص نفس من در آن نيست، از من بستان و هر خصلتى را كه اصلاح نفس مرا سبب است براى من باقى گذار. زيرا نفس اگر تواش در امان خود ندارى هلاك شونده است.

(20) اى خداوند، چون محزون شوم تويى ساز و برگ من و چون محرومم دارند طلب روزى را به سوى تو آيم. هرگاه مصيبتى به من رسد به درگاه تو استغاثه كنم و هر چه از دست رود تواش جبران كنى و هر چه تباه شود تواش به صلاح مى‌آورى و هر چه تو را ناپسند افتد تواش دگرگون توانى كرد. پس اى خداوند، پيش از در رسيدن بلا، نعمت عافيتم ده و پيش از آنكه دست طلب فراكنم، توانگريم بخش و پيش از آنكه كارم به گمراهى كشد، راه هدايتم بنماى. رنج عيبجويى مردم از من دور بدار و ايمنى روز رستاخيز نصيب من فرماى و ارشاد نيك ديگران را به من ببخش.

(21) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و به لطف خود آسيب حوادث از من دور دار و به نعمت خود مرا بپروران و به كرم خود اصلاح فرماى و درد من دوا نماى و مرا در سايه امن خود جاى ده و پيكر من به جامه خشنودى خود بياراى و چون كارها بر من آشوبد به گزاردن درستترين آنها توفيقم ده و چون امور به يكديگر مشتبه شوند به پاكيزه‌ترين آنها راه نماى و چون ميان عقايد خلاف برخيزد، تو مرا به آن مذهب رهبرى كن كه بيشتر مورد رضاى توست.

(22) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و تاج بى‌نيازى بر سر من نه و برآنم دار كه هر كار كه مى‌كنم نيكو به انجامش رسانم و هدايت صادقم آموز و مفتون مال و جاهم مساز و آسودگيم عنايت كن و زندگى من به رنج مياميز و دعاى من اجابت ناكرده بر سر من مزن كه من تو را همتايى نشناسم و با وجود تو از ديگرى چيزى نخواهم.

(23) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از اسرافكارى باز دار و روزى من از تلف و تباهى برهان و بر دارايى من به بركت بيفزاى و چون انفاق مى‌كنم راه درست را به من بنماى.

(24) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از رنج تحصيل معاش بى‌نيازى ده و بى‌حساب روزى‌ام ده، تا از عبادت تو به طلب روزى نپردازم و بار گران عواقب كسب و كار بر دوش نگيرم.

(25) اى خداوند، آنچه را از تو طلب مى‌كنم به قدرت خود رواگردان و از هر چه بيمناكم به عزت خويش پناه ده.

(26) بار خدايا درود بفرست بر محمد و خاندانش و آبرويم به توانگرى مصون دار و جاه و منزلتم را به بينوايى مكاه، آنسان كه از ديگر روزى خوارانت روزى بطلبم و دست پيش بندگان شرير تو دراز كنم، آنگاه به ستايش كسى كه به من بخشيده است فريفته شوم و به نكوهش كسى كه دست منع فرا روى من داشته مبتلى گردم، و حال آنكه كسى كه توان بخشيدن و منعش هست تنها تويى و بس.

(27) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا تندرستى ده كه تو را پرستش كنم و آسايش عطا كن تا دامن از جهان درچينم و علم مرا با عمل همراه فرماى و پرهيزگاريم را با ميانه‌روى قرين نماى.

(28) اى خداوند، عمر من با عفو خود به پايان بر و آرزويم را با اميد به رحمت خويش مقرون دار و راه مرا در رسيدن به خشنوديت آسان گردان و در هر حال كه هستم كار من نيكو كن.

(29) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و در اوقات غفلتم به ياد خود آگاهى ده و در ايام فرصتم به طاعت خود برگمار و براى وصول به آستان محبت خود راهى هموار پيش پاى من گشاى و در آن راه خير دنيا و آخرت را به تمامى ارزانيم دار.

(30) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش، بهترين درودهايى كه پيش از او به يكى از آفريدگانت فرستاده‌اى، يا بعد از او به يكى از آفريدگانت خواهى فرستاد. و ما را در اين جهان و هم در آن جهان نيكى عطا كن و به رحمت خويش مرا از عذاب آتش نگه دار.