دعای 20 ( دعا در مکارم اخلاق و اعمال پسندیده ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ايمان مرا به كمال مطلوب رسان، و يقين مرا برترين يقين گردان، و سرانجام نيت مرا سرانجام بهترين نيت‌ها قرار ده و سرانجام كار مرا سرانجام نيكوترين كارها.

(2) خدايا، به لطف خود نيت مرا برترى بخش و آن را خالص گردان، و به آنچه نزد توست، يقين مرا استوارى ده، و به قدرت خود، كارهاى تباه مرا به سامان كن.

(3) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و بى‌نيازم كن از هر كار كه پرداختن به آن مرا از تو باز مى‌دارد مرا به كار وادار كه فردا از آن خواهى پرسيد، و چنان كن كه روزهاى عمرم در انجام دادن كارى سپرى شود كه مرا براى آن آفريده‌اى. بى‌نيازم گردان و روزى‌ام را فراوان ساز. مرا با نگريستن به دارايى مردم، به فتنه مينداز. عزيزم گردان و به خودپسندى دچارم مكن. مرا به بندگى و خاكسارى درگاهت توفيق ده و چنان مكن كه عبادت خويش را بزرگ پندارم و آن را تباه كنم. دست مرا وسيله‌اى كن كه با آن به مردم نيكى رسد، و مخواه كه با كدورت منت نهادن آميخته گردد. مرا از كردار شايسته بهره‌مندى ده و از خود نازيدن بركنار دار.

(4) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چندان كه مرا در چشم مردم بزرگ مى‌دارى، به همان اندازه پيش خودم خوار گردان، و چندان كه مرا عزت آشكار مى‌بخشى، به همان مقدار پيش خودم ذلت نفس عنايت كن.

(5) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از روشى پسنديده برخوردار نما كه هرگز از آن كناره نجويم، و به راهى راست رهنمون گردان كه از آن روى نگردانم، و مرا نيتى درست ارزانى كن كه در آن شك نكنم، و تا آن زمان زنده‌ام بدار كه به طاعت تو مشغولم، و چون روزگارم چراگاه شيطان شود، جانم را بگير، پيش از آن كه بيزارى تو بر من بتازد و خشمت مرا به خاك اندازد.

(6) خدايا، هر خوى ناپسند مرا پسنديده، و هر عيب مرا كه موجب سرزنش من است نيكو گردان، و هر فضيلت كامل‌نگشته‌ى مرا به كمال رسان.

(7) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و كينه‌ى دشمنان مرا به مهر مبدل كن، و رشك ستمكاران را به محبت، و بدگمانى بندگان شايسته را در حق من به اطمينان، و دشمنى نزديكان را به دوستى، و پيوند گسستن خويشان را به پيوستن و روى برتافتن نزديكان را به ياريگرى، و دوستى دوستان دروغين را به عشق خالصانه، و ناسازگارى رفيقان را به معاشرت نيك، و تلخى ترس از ستمگران را به شيرينى ايمن ماندن از ستم ايشان.

(8) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا در برابر آن كس كه بر من ستم مى‌كند، توانايى ده، و در مقابل آن كس كه با من به ستيز برخاسته، زبان گويا بخش، و بر آن كه با من دشمنى مى‌ورزد، پيروزى ده، ودر برابر آن كس كه مرا مى فريبد، چاره‌سازى عنايت كن، و در برابر آن كس كه مرا زبون خود مى‌خواهد، نيرومند گردان. توانم ده كه دروغ آن كس را كه بر من عيب مى‌گيرد، آشكار كنم، و از دست آن كس كه در پى آزار من است، رهايى يابم، و توفيقم ده تا از كسى فرمانبرى كنم كه مرا به راه راست مى‌برد، و در پى كسى روم كه مرا به جاده‌ى خير و صلاح مى‌كشد.

(9) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا بر آن دار كه خيرخواه كسى باشم كه بدخواه من است، و به آن كس كه از من كناره مى‌گيرد، پاسخ نيك دهم، و به كسى كه مرا محروم مى‌كند، بخشش نمايم، و كار كسى را كه از من مى‌برد، با آشتى تلافى كنم، و كسى را كه درباره‌ى من غيبت مى‌كند، به نيكى ياد آورم، و خوبى را سپاس گويم، و از بدى چشم برگيرم.

(10) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به زيور شايستگان بياراى و به جامه‌ى پرهيزگاران بپوشان: در گستردن عدل و داد، و فرو خوردن خشم، و ميراندن آتش دشمنى، و به هم پيوستن دل‌هاى پراكنده، و به سامان كردن كار بندگان، و بر ملا كردن پسنديده‌ها، و پوشاندن كارهاى ناپسند، و نرمخويى و فروتنى و خوش‌رفتارى و بردبارى و خوش‌رويى، و پيشى‌جستن در فضيلت‌ها، و گرويدن به شيوه‌ى احسان، و سرزنش نكردن ديگران، و بخشش نكردن به كسى كه سزاوار بخشش نيست، و گفتن سخن حق، اگر چه دشوار باشد، و اندك شمردن كردار و گفتار نيك خود، اگر چه بسيار باشد، و بسيار شمردن كردار و گفتار بد خويش، اگر چه اندك باشد. (اى معبود من) اين صفات را در من به كمال رسان، به وسيله‌ى طاعت پيوسته و همراهى با جماعت مؤمنان و دورى گزيدن از بدعتگزاران و پيروان انديشه‌هاى ساختگى.

(11) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و هنگام پيرى فراخ‌ترين روزى‌ات را به من ارزانى كن، و چون درمانده شوم، نيرومندترين نيروى خود را به من ده، و مرا در عبادت خود به كسالت دچار مكن، و مپسند كه راه تو را ناديده انگارم و برخلاف دوستى‌ات گام بردارم و با آنان كه از تو بريده‌اند، پيوند خورم، و از آنان كه به تو پيوسته‌اند، پيوند برم.

(12) خدايا، چنان كه هنگام ضرورت با نيروى تو به انتقام برخيزم، و هنگام نياز، نيازخواه تو باشم، و هنگام تنگدستى، پيش تو زارى كنم، و مرا به فتنه مينداز كه هنگام ناچارى از كسى جز تو يارى خواهم، و هنگام درويشى پيش ديگران به خواهش فروتن گردم و هنگام ترس در پيشگاه غير تو به زارى افتم، تا آنجا كه سزاوار گردم مرا به حال خود واگذارى و احسان خويش را از من دريغ كنى و روى از من بگردانى. اى مهربانترين مهربانان.

(13) خدايا، هر آرزو و گمان و رشك كه شيطان در دلم مى‌افكند، تو آن را ياد كرد بزرگى خود و انديشه در قدرت خود و تدبير بر ضد دشمنت قرار ده، و چنان كن كه هر ناسزا و ياوه و دشنام ناموسى، يا گواهى ناحق، يا غيبت مؤمنى كه حضور ندارد، و يا ناسزا به شخص حاضر و مانند آن كه بر زبانم جارى مى‌شود، سخنى در ستايش تو و افزونى در مدح تو و بزرگداشت همواره‌ى تو و سپاس نعمت‌هاى تو و اعتراف به احسان تو و شمارش بخشش‌هاى تو باشد.

(14) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان كن كه بر من ستم نرود، زيرا تو مى‌توانى آن ستم را از من بازدارى؛ و من بر كسى ستم نكنم، زيرا تو مى‌توانى مرا از ستمگرى نگاه دارى ؛ و هرگز به گمراهى نيفتم، زيرا تو مى‌توانى مرا به راه هدايت اندازى؛ و هرگز فقير نشوم، زيرا گشايش كارم از توست، و هرگز گردن‌كشى نكنم، كه هرچه دارم از توست.

(15) خدايا، بر آستان آمرزشت قدم نهادم و آهنگ بخشايش تو كردم و به گذشت تو مشتاقانه روى آوردم و به احسان تو مطمئن گشتم، حال آن كه هيچ ندارم تا سبب آمرزش تو شود، و در كردارم چيزى نيست كه در خور بخشش تو باشد. و چون بدين گونه خويشتن را محكوم كرده‌ام، ديگر جز احسان تو هيچ نخواهم داشت. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و بر من تفضل فرما.

(16) خدايا، زبانم را به هدايت گويا كن، و پرهيزگارى را به من الهام فرما، و مرا به هر كارى كه پاكيزه‌تر است موفق بدار، و به هر چه پسنديده‌تر است برگمار.

(17) خدايا، مرا به والاترين راه رهنمون باش و چنان كن كه بر دين تو بميرم و بر دين تو زنده شوم.

(18) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از ميانه‌روى بهره‌مند فرما، و در زمره‌ى شايستگان درآور، و از راهنمايان راه هدايت و پايدارى قرار ده، و در شمار بندگان نيكوكار خود وارد ساز. رستگارى روز قيامت را روزى من كن و از كمينگاه دوزخ به سلامت عبورم ده.

(19) خدايا، چنان كن كه نفس من از آنچه رستگارى‌اش در آن است دل برندارد، و به آنچه سامان كارش در آن است نيز مشغول باشد؛ زيرا نفس من، اگر تو از گناه بازش ندارى، حريص و آزمند است.

(20) خدايا، چون غمگين شوم، تو همه چيز منى، و چون محروم گردم، اميد و آرزويم تويى، و چون مصيبتى به من رو كند، به درگاه تو زارى كنم، و هر چه از دست من رود، پيش تو باقى است، و هر چه تباه شود، به صلاح آوردن آن با توست، و هرچه ناپسند تو باشد، آن را دگرگون مى‌سازى. پس بر من منت گذار و پيش از رسيدن بلا، تندرستى‌ام ده، و پيش از آن كه نياز خواهم، توانگرم فرما، و پيش از آن كه گمراه شوم، راه راستم بنما. رنج آزار بندگان را از من بردار، و آسايش روز رستاخيز را به من ببخش، ونيكى هدايت را به من ارزانى كن.

(21) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به لطف خود، آسيب حوادث را از من به دور دار، و با نعمت‌هاى خود مرا بپروران، و به كرم خويش اصلاحم فرما و دردم را چاره ساز، و در سايه‌ى امن خود پناهم ده، و جامه‌ى خشنودى خود بر من بپوشان، و چون كارها بر من پوشيده و مشكل شود، توفيقم ده درست‌ترينشان را انجام دهم، و چون امور به يكديگر درهم آميزند، پاكيزه‌ترين آنها را به من بنما، و چون مذاهب و ملل به ناسازگارى در افتند، مرا به آن مذهب كه بيشتر مايه‌ى خشنودى توست، راهنمايى كن.

(22) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و بر سرم تاج بى‌نيازى بگذار و بر آنم دار كه كارها را به نيكوترين شكل انجام دهم و بر هدايت تو راست و پا برجا باشم. مرا به روزى بسيار و زندگى راحت ميازماى، و گذران زندگى‌ام را بر من سخت و بغرنج مساز. دعايم را اجابت نشده به من برمگردان، كه من براى تو همتايى نمى‌دانم و با وجود تو ديگرى را نمى‌خوانم.

(23) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از اسرافكارى باز دار، و روزى‌ام را از بلاى تباهى ايمن دار، و دارايى‌ام را بركت ده و بر آن بيفزاى، و در كار انفاق راه درست نيكى كردن را به من بنماى.

(24) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و رنج كسب معاش را از من بردار، و از جايى كه گمان نمى‌برم، مرا روزى ده، تا به جاى عبادت تو به جست و جوى روزى نپردازم و از عواقب آن بر دوش خود بارى گران فراهم نسازم.

(25) خدايا، آنچه را خواستارم، به قدرت خود روا گردان، و از آنچه بيمناكم، به عزت خويش در امانم دار.

(26) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و عزت و آبرويم را با توانگرى حفظ فرما، و منزلتم را با تنگدستى به خوارى ميفكن تا از روزى خواهانت روزى بخواهم و دست نياز به سوى مردمان فرومايه پيش آورم، و آنگاه به ستايش كسى كه به من چيزى بخشيده فريب خورم و به نكوهش آن كه چيزى از من دريغ داشته مبتلا گردم، حال آن كه تنها تويى كه مى‌بخشى و نمى‌بخشى.

(27) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا تندرستى ده تا بندگى كنم، و آسودگى بخش تا دل از اين جهان بردام، و دانشى عنايت كن كه با عمل همراه گردد، و پارسايى‌اى ده با ميانه‌روى توأم باشد.

(28) خدايا، عمرم را با بخشايش خود به پايان بر، و آرزويم را در اميد بستن به رحمت خود محقق فرما، و راهم را در رسيدن به خشنودى خود آسان ساز، و كردارم را در همه حال نيكو گردان.

(29) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا هنگام غفلت به ياد خويش انداز، و در روزهاى فرصت، به فرمانبرى خود به كارم گير، و براى رسيدن به محبت خود، راهى آسان پيش پايم گذار، و با آن، خير اين جهان و آن جهان مرا كامل گردان.

(30) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست؛ مانند برترين درودها كه پيش از او بر كسى از آفريدگانت فرستاده‌اى، يا پس از او بر كسى از آفريدگانت خواهى فرستاد، و ما را در دنيا و آخرت نيكى عطا فرما، و به رحمت خود، ما را از عذاب آتش نگاه دار.