دعای 14 ( دعا برای ستم و ستمدیده و مظلوم ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) تو دارى خبر از ستمديدگان گواهى تو بر صدق گفتارشان

(2) نباشد دگر بر گواهان نياز كه باشى كفايتگر اى چاره ساز

(3) ستمديدگان را كنى ياورى چو ذاتت بود از ستمگر برى

(4) ستمديدگان را كنى ياورى چو ذاتت بود از ستمگر برى

(5) خدايا تو دانى فلان بن فلان چه كردست نسبت بمن بى‌گمان چه كردست با هتك حرمت بمن تو آگاهى اى ايزد ذوالمنن به كفران نعمت شد از شكر دور بجان غوطه‌ور شد بموج غرور

(6) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بمن كرده ظلم و ستم ناروا بگيرش تو با قدرتت در جفا گرفتار خويشش كن اى دادگر بدينسان بگردان از اين بنده شر

(7) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به كامش رسان طعم تلخ جفا بر اين بنده‌ات نيك يارى نما مرا نيز خود باز دار از جفا كه چون او ندانم ستم را روا

(8) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به پيروزيم زود يارى نما كه يابد دل دردمندم شفا ز جانم شود دور گرد ستم نباشم از اين پس گرفتار غم

(9) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود به پاداش ظلمى كه ديدم بجان بيامرز اين بنده اى مهربان بدى كرد بر من عدو بيشمار تو جبران كن اى پاك پروردگار اگر ناخوشايند باشد كلان به خشم تو هرگز نسنجند آن هر اندازه مكروه باشد جفا قرين نيست با انزجار خدا

(10) چو بر من نديدى ستم را روا خدايا مرا دور ساز از جفا

(11) خدايا نخواهم به غير از تو يار نخواهم جز از تو كسى غمگسار خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود خدايا اجابت بفرما دعا در اين شكوه حالم دگرگون نما

(12) از اين دادخواهى مكن نااميد به بينم، كه ظالم به كيفر رسيد مخواه آنكه ظالم شود استوار به حقم تجاوز كند آشكار خدايا ستمگر به كيفر رسان چو خود وعده كردى به درماندگان

(13) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود موفق بدار آنكه گردم رضا به سود و زيانى كه دادى مرا هدايت بفرما شوم استوار به آئين و دينم تو مشغول دار

(14) صلاحم اگر هست كان انتقام به تاخير افتد از آن بد مرام بماند سزايش به روز جزا شكيبائيم خود عنايت نما خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود

(15) ز زشتى و بى‌صبرى اهل آز پناهم ده اى ايزد چاره ساز مجسم بفرما مرا آن ثواب كه منظور كردى به روز حساب عقابى كه كردى به خصمم نصيب به چشمم مجسم شود با شكيب سبب گردد اين امر باشم رضا بدانسان كه كردى مقدر مرا

(16) خدايا بود بخششت بى نظير و انت على كل شى‌ء قدير