دعای 54 ( درخواست از خدا برای دور کردن غم و اندوه ) ترجمه محمود صلواتی

(1) اى برگيرنده‌ى مكروه و اى زداينده‌ى اندوه، اى در دنيا و آخرت بخشاينده و در هر دو سراى مهر ورزنده، بر محمد و خاندانش درود فرست و غمم دور دار و اندوهم بردار.

(2) اى خداى يگانه، اى يكتا، اى بى نياز، اى آن كه نه زاييده، نه زاده شده و نه كس همتايش بوده، مرا از پيش آمد ناگوار نگهدار، پاكم كن و از بلايا بدور دار. در اينجا آية الكرسى، معوذتين و قل هوالله را بخوان و بگو:

(3) بار خدايا، از تو مى‌خواهم، درخواست كسى كه نيازمندى‌ش به نهايت رسيده، توانش به سستى گراييده، و گناهانش افزون شده، درخواست كسى كه براى نيازمنديش فرياد رسى، براى ناتوانى‌اش نيرو بخشى، براى گناهانش آمرزگارى جز تو نمى‌يابد، از تو مى‌خواهم- اى داراى شكوه و بزرگوارى- كه مرا به كارى وادارى كه هر كه انجام دهد محبوب تو گردد، و يقينى بخشى كه باورمندان بدان، در اجراى فرمانت به حق اليقين رسند.

(4) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا با صدق و راستى از دنيا ببر، و نيازم را از دنيا ببر، از آنچه نزد توست شوق ديدارت را نصيبم ساز، و روزيم كن كه تنها تو را دانم چاره ساز.

(5) بار خدايا، آن سرنوشت نيك را كه برايم نگاشته شده از تو مى‌خواهم، و از سرنوشت بد كه برايم مقدر گشته پناه به تو مى‌برم، از تو مى‌خواهم ترس پرستشگران، پرستش فروتنان، باور متوكلان و توكل مؤمنان درگاهت را ارزانيم دارى.

(6) بار خدايا، چنان كن كه خواسته‌ام را از درگاهت آن گونه بخواهم كه دوستانت خواسته‌هاشان را از تو مى‌خواهند، و از تو چنان ترسم كه دوستانت از تو مى‌ترسند، و در راه خشنودى‌ت به كارى گمارم كه چيزى از احكام دينت را از بيم هيچ يك از بندگانت رها نكنم.

(7) بار خدايا، اين خواسته‌ى من است، پس رغبتم را براى دستيابى بدان افزا، و عذرم را در آن برطرف فرما، حجتم را در آن بر زبانم نه، و تنم را بدان عافيت ده.

(8) بار خدايا، هر كه به پگاه پاى نهد، و اميد و اعتماد جز به تواش باشد، من به پگاه در آمدم و در همه‌ى كارها اميد و اعتمادم به تو مى‌باشد، پس آنچه پايانى بهتر دارد برايم مقدر كن، و مرا از فتنه‌هاى گمراه‌گر وارهان، به رحمتت اى مهربانترين مهر گستران.

(9) و درود خدا بر سرور ما محمد، پيامبر برگزيده‌ى خدا و بر خاندان پاكش باد.