دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) سپاس از آن خداوندى است كه ما را به سپاسش رهنمون شد، و از اهل سپاس قرارمان داد، تا براى احسانش از شكرگزارترين باشيم، كه بر آن به پاداش نيكوكاران جزامان دهد.

(2) و سپاس از آن خداوندى است كه دين خود عنايتمان كرد، و به آئين خود اختصاصمان داد، و در راههاى احسانش را همان برد، باشد كه به نعمت او به سمت رضوانش آن راهها بپيمائيم، حمد و سپاسى كه آنرا از ما بپذيرد، و به آن از ما شاد شود.

(3) و سپاس تنها خداوندى راست كه ماه خويش ماه رمضان را يكى از آن راهها قرار داد، كه ماه روزه، و ماه اسلام، و ماه پاكيزگى، و ماه پاك شدن، و ماه قيام است، آن ماهى كه قرآن را در آن نازل فرمود، براى هدايت مردم و نشانه‌هاى روشن راهنمايى و تميز بين حق و باطل.

(4) پس برتريش را بر ديگر ماهها، به آنچه از احترامهاى بسيار و فضيلت‌هاى آشكار كه برايش قرار داد هويدا كرد، پس آنچه براى بزرگداشتش در ماههاى ديگر حلال بود در آن حرام كرد، و براى گرامى داشتنش از خوردنى‌ها و آشاميدنى‌ها در آن منع كرد، و براى آن زمان آشكارى گذاشت كه خداى بزرگ و توانا اجازه نمى‌دهد از آن پيش آيد و نمى‌پذيرد كه از آن دير افتد.

(5) آنگاه برترى داد يك شب از شبهاى آن را بر شبهاى هزار ماه، و آنرا شب قدر ناميد، كه فرشتگان و روح در آن شب به فرمان پروردگارشان براى هر امرى فرومى‌آيند، شب سلامت، كه بركت تا طلوع فجر پيوسته و دائم بر هر يك از بندگانش كه بخواهد به آنچه از قضايش حكم فرموده فرو بارد.

(6) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و شناخت برترى و بزرگداشت حرمت اين ماه و خوددارى از آنچه در آن بازداشته‌اى الهاممان كن، و بر روزه‌اش به نگهدارى اعضاء از نافرمانيت، و بكارگيرى آنان در آن به آنچه خشنودت سازد يارى‌مان كن، تا جايى كه با گوشهامان سخن بيهوده نشنويم، و با ديده‌هامان به تماشاى بيهوده و لهو نشتابيم.

(7) و تا جايى كه دست به حرام نبريم، و با گامهامان به سوى ممنوع شده نرويم، و تا آنجا كه شكمهاى ما جز آنچه تو حلال كرده‌اى در خود نپيچد، و زبانهامان غير آنچه بيان فرموده‌اى نگويد، و جز به آنچه ثوابت نزديك مى‌كند تلاش نكنيم، و جز آنچه كيفرت دور مى‌كند بجا نياوريم، آنگاه تمام اينها از خودنمايى رياكاران، و شهرت طلبى شهرت خواهان پاك گردان، و در آن ماه هيچكس غير تو را با تو شريك ندانيم، و هيچ مرادى غير تو نجوئيم.

(8) بارالها درود فرست بر محمد و آلش، و آگاهمان ساز در آن ماه به اوقات نمازهاى پنجگانه با حدودش كه خود تعيين نموده‌اى، و واجباتش كه خود لازم كرده‌اى، و وظايفش كه خود شرط فرموده‌اى، و اوقاتش كه خود تعيين گردانيده‌اى.

(9) و در نماز ما را در منزلت آنانى كه از مراتب آن برخوردارند جاى ده، و آنانى كه اركان نماز حفظ كنند، و آن را در اوقات خود ادا كنند، بر سنت و روش بنده و فرستاده‌ات كه درود تو بر او و آلش باد، در ركوعش و سجودش و همه‌ى فضيلت‌هايش با تمام‌ترين طهارت و پاكى و كامل‌ترين آن، و آشكارترين فروتنى و رساترين آن.

(10) و ما را در اين ماه به نيكى به خويشاوندانمان و پيوند با آنان توفيق ده، و به احسان و عطا با همسايگان تا پيمان استوار كنيم، و اموالمان را از مظالم پاك كنيم، و آن را با دادن زكات‌ها پاكيزه گردانيم، و با كسى كه از ما دورى كرده پيوند كنيم، و با آنكه به ما ستم كرده به انصاف و عدل برخورد كنيم، و با كسى كه به ما دشمنى ورزيده آشتى كنيم، نه با آنكه در دين تو و براى تو دشمنى ورزيده، زيرا او دشمنى است كه دوستى در حق او روا نداريم و از گروهى است كه با او يك رنگ نشويم.

(11) و به تو نزديكى طلبيم در اين ماه با اعمال پاك كننده‌اى كه به آن از گناهانمان پاك نمايى، و در اين ماه از اينكه گناهان را از سر گيريم بازمان دارى، تا هيچيك از فرشتگانت بر تو حضور نيابند جز در مرتبه‌اى پائين‌تر از ما كه از درهاى طاعتت و به انواع تقرب به سويت بر تو حضور يابيم.

(12) بارخدايا من از تو مى‌خواهم به حق اين ماه، و به حق آنكه در آن از ابتداء تا انتهايش بندگى تو مى‌كند: از فرشته‌اى كه نزديك خود داشته‌اى، يا پيامبرى كه فرستاده‌اى، يا بنده‌ى شايسته‌اى كه برگزيده‌اى، كه بر محمد و آلش درود فرستى، و ما را در اين ماه به آنچه به دوستانت از بزرگوارى خود وعده داده‌اى شايسته ساز، و بر ما آنچه براى اهل تلاش در طاعتت لازم داشته‌اى لازم دار، و ما را در صف آنان كه سزاوارى بالاترين و برترين زحمتت دارند وادار.

(13) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و در توحيدت از انحرافمان بازدار، و در بزرگداشت از كوتاهى، و در دينت از ترديد، و در راهت از نابينايى، و براى واجباتت از سهل انگارى، و براى دشمنت شيطان رانده شده از فريب خوردن.

(14) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و هر زمان كه تو را در هر شب از شبهاى اين ماهمان بندگانى است كه گذشت تو آزادشان مى‌كند، يا چشم پوشيت او را مى‌بخشد، پس بندگى ما از اينگونه بندگى قرار ده، و ما را براى اين ماهمان از بهترين شايستگان و ياران قرار ده.

(15) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش و گناهانمان با به زوال رفتن هلال ماهش زوال ده، و گرفتاريهامان با به پايان رفتن روزهايش پايان ده، تا اين ماه از ما بگذرد و در آن از آلودگى خطاها صفايمان داده باشى، و در آن از گناهان آراسته‌مان كرده باشى.

(16) بارخدايا درود فرست بر محمد و آلش، و اگر در اين ماه انحراف داشته‌ايم پس بازگردانمان، و اگر در آن كج رفته‌ايم پس به راه سلامت آرمان، و اگر دشمنت شيطان بر ما احاطه داشت پس رهايى‌مان ده.

(17) بارالها اين ماه را از عبادتمان كه تنها براى تو باشد سرشار كن، و اوقاتش به طاعتمان كه براى تو باشد زينت بخش، و در روزش بر روزه‌ى آن يارى‌مان ده، و در شبش بر نماز و زارى بدرگاهت و فروتنى برايت، و خوارى در برابرت، تا روزش به غفلت ما گواهى ندهد، و نه شبش به كوتاهى ما.

(18) بارالها و ما را در ديگر ماهها و روزها تا عمرمان مى‌دهى چنين دار، و ما را از بندگان صالح خود قرار ده آنانكه فردوس برين به ارث مى‌برند و در آن جاودانند، و آنانكه آنچه مى‌يابند مى‌دهند در حالى كه دلهاشان ترسان آنست كه به سوى پروردگارشان بازمى گردند، و از آنانكه به نيكى‌ها شتاب مى‌كنند و در آن پيشى مى‌گيرند.

(19) بارالها درود فرست محمد و آلش، در هر لحظه و هر زمان، و بر هر حال به شمار آن درودى كه تاكنون بر هر كسى درود فرستاده‌اى، و چندان برابر تمامش به چند برابر، كه غير تو توانايى شمارش آن نداشته باشد، به راستى تو آنچه را اراده كنى به انجام برسانى.