دعای 44 ( دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) سپاس خداى را كه ما را راه نمود تا سپاسگوى او باشيم و شايسته آن كرد تا از شكرگزاران احسان او گرديم، تا از اين باب پاداش نيكوكاران به ما عنايت فرمايد

(2) و سپاس خداى را كه ما را به تشريف دين پوشاند و به آيين خود اختصاص داد و در راه نيكوكارى روان ساخت، تا در آنها به لطف و احسان او به سوى رضوان وى ره پيماييم. سپاس او راست، سپاسى كه از ما بپذيرد و به آن از ما خرسند گردد

(3) سپاس مر خداى را كه ماه خويش، ماه رمضان، ماه روزه را چنين راهى قرار داد كه پوينده‌ى آن گرديم و به رضاى او دست يابيم و اين ماه، ماه اسلام و ماه طهارت و ماه آمرزش و ماه شب زنده‌دارى است كه قرآن كه راهنماى مردم و نشانه‌هاى راهنمايى و تفاوت گذار ميان حق و باطل است، در اين ماه نازل گرديد

(4) پس خداى تعالى فضيلت اين ماه را بر ديگر ماهها از طريق عنايت عظمت فراوان و حرمت بسيار و برتريهاى آشكار روشن ساخت و براى بزرگ داشتن آن چيزهايى را حرام كرد كه در ديگر ماهها حلال بود و خوردن و آشاميدن را از نظر گراميداشت اين ماه منع فرمود و براى آن وقتى معين معلوم كرد. مشيت خداى عز و جل چنان است كه اجراى آن امور از آن وقت مقرر نه پيشى گيرد نه واپس افتد

(5) سپس چنين اراده فرمود كه يك شب از شبهاى اين ماه بر شبهاى هزار ماه برترى يابد و آن را ليله القدر ناميد. «در آن شب فرشتگان و روح به اذن پروردگار خود براى همه‌ى امور فرود مى‌آيند. آن شب سلامت كه بركت آن تا سپيده‌دمان دائم است»، با هر سرنوشتى كه رقم زده است، بر هر بنده كه او بخواهد فرود مى‌آيد

(6) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و شناسايى فضيلت و بزرگداشت حرمت او و خوددارى از امورى را كه در اين ماه بر ما حرام كرده‌اى به ما الهام كن و ما را يارى ده تا از راه روزه گرفتن در اين ماه خود را از نافرمانى تو باز داريم و توفيق آن ده تا اعضاى بدن را به كارهايى گماريم كه تو را خشنود گرداند، آن‌سان كه حتى به سخنان بيهوده گوش نسپاريم و بيدرنگ به بازيچه‌هاى هوس چشم ندوزيم‌

(7) چندان كه نه دست به سوى كار ناشايسته فرابريم و نه پاى به سوى امر نابايسته بگذاريم، تا در شكم ما جز چيزى كه حلال كرده باشى نگنجد و زبان ما جز به آنچه تو گفته باشى نگردد و جز در كارى كه به ثواب نزديك باشد رنجى نبريم و جز به كارى كه از عقاب تو ما را بپايد نپردازيم. آنگاه اين همه را از خودنمايى رياكاران و از شهرت‌اندوزى جاه‌طلبان پاك فرماى، آنگونه هيچ كس را جز تو در آن كارها شركت ندهيم و جز تو در آنها مرادى نداشته باشيم‌

(8) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را در اين ماه به اوقات نمازهاى پنجگانه، با احكام و شرايطى كه نمازها را به آن محدود كرده‌اى و به واجبات آن كه مقرر داشته‌اى و وظايفى كه به آن موظف فرموده‌اى و به اوقات و مواضع آن كه قرار داده‌اى، بياگاهان‌

(9) و ما را در نماز به منزلت و مقام كسانى برسان كه تو را دريافته‌اند و اركان آن را نگاه مى‌دارند و در اوقات معلوم آن را ادا مى‌كنند، هم آنسان كه بنده و فرستاده‌ى تو- كه درود تو نثار او و خاندان او باد- تشريع فرمود، كه در ركوع و سجود و همه‌ى آداب و درجات عالى فضيلت با طهارتى هر چه تمامتر، چنانكه واجب شده است، با كمال احتياط و درست مطابق سنت و با خشوعى هر چه آشكارتر و رساتر در اوقات مقرر آن را بجاى آوريم‌

(10) و در اين ماه به ما توفيق آن ده تا به خويشاوندان خود با نيكى گسترده و پاداش بپيونديم و با همسايگان از راه بخشش و دهش پيمان بنديم و اموال خود را از پيامدهايى كه از حقوق مردم كه در اموال ماست بپيراييم و زكات مال را از آن به در كنيم و به سوى كسانى كه رشته‌ى دوستى از ما بريده‌اند بازگرديم و با كسانى كه بر ما ستم كرده‌اند انصاف دهيم و با آنان كه دشمن مايند آشتى كنيم، مگر با كسى كه در راه تو و براى خرسندى تو با او دشمن باشيم، زيرا چنين كس دشمنى است كه با او دوستى نتوان ورزيد و از حزبى است كه با آن پاكدل نتوان بود

(11) و به ما توفيق ده كه در اين ماه چندان عمل پاكيزه به درگاه تو عرضه كنيم كه ما را به سبب آن از گناهان پاك كنى و در پناه خود نگاهدارى تا مبادرت به عيبها را از سر نگيريم و مسئلت آن داريم اين توفيقات چنان باشد كه طاعت همه‌ى فرشتگان تو كمتر از طاعتهاى گوناگون ما و انواع سببهاى نزديكى به آستان تو باشد

(12) بار خدايا، تو را به حق عظمت اين ماه و به حق هر كس كه از آغاز تا پايان آن بندگى تو كرده باشد، خواه فرشته‌اى كه او را به خود نزديك گردانده باشى يا پيمبرى كه (او را به رهنمايى بشر) فرستاده، يا بنده‌اى صالح كه او را برگزيده باشى،

(13) سوگند كه بر محمد و خاندان او درود فرست و ما را شايسته‌ى آن مقام گردان كه دوستان خود را به كرامت خود به آن نويد داده‌اى و ما را در اين ماه از نعمتى برخوردار فرما كه كوشندگان در راه اطاعت خود را از آن برخوردار مى‌فرمايى و ما را در شمار كسانى درآور كه به رحمت و مهر تو شايسته‌ى مقامى بس ارجمند شده باشند

(14) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست، و ما را چنان كن كه از الحاد در توحيد تو و از كوتاهى در بزرگداشت تو و از رشك در دين تو و از سرگشتگى در راه تو و از بيخبرى در تعظيم تو و از فريب خوردن از دشمن تو، شيطان رانده شده، بر كنار مانيم‌

(15) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و چون در همه شبهاى اين ماه جمعى را از سر بخشندگى و بنده‌نوازى از بند عذاب مى‌رهانى و مى‌آمرزى، پس ما را نيز در زمره‌ى رستگان درآور و از بهترين اهل و اصحاب اين ماه قرار ده‌

(16) بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود فرست و هنگامى كه ماه نو را از نظر ناپديد مى‌كنى گناهان ما را با سرآمدن آن بستر و وقتى روزهاى اين ماه را سپرى مى‌كنى جامه‌ى آلودگيها را از تن ما به درآور چندان كه ميان گناه و ما جدايى افتد و ما را در اين ماه از آلودگى به گناهان كوچك بپاى و از چنگ گناهان بزرگ برهان بار خدايا، بر محمد و تبار او درود فرست و اگر در اين ماه بر آن باشيم كه از ميانه‌روى در امور سرپيچيم ما را به راه ميانه آور و اگر از راه راست بگرديم ما را به راه آور و اگر دشمن تو، شيطان، بر ما چيرگى يابد ما را از چنگ او رهايى بخش‌

(17) بار خدايا، اين ماه را از عبادت ما مشحون فرماى و اوقات آن را با طاعتى كه در آستان تو بجاى آوريم زيور بخش و عنايت فرماى تا روز آن را روزه بداريم و شب آن را با نماز و نياز و زارى به درگاهت و خشوع در آستانت و خاكسارى در پيشگاهت سپرى كنيم و اخلاق و افعال ظاهر و باطن ما آن‌سان شايسته و پسنديده باشد كه هيچ يك از روزهاى آن بر غفلت ما و هيچ شب آن بر ارتكاب تقصير ما گواهى ندهد

(18) بار خدايا و در ديگر ماهها و روزها نيز تا وقتى به ما زندگى مى‌بخشى آن كن كه چنين باشيم و ما را از بندگان صالح خود قرار ده كه وارث فردوس برين‌اند و مقيم جاودانى آن. «آنان كه هر چه دارند در راه خدا مى‌بخشند، حالى كه دلهاشان (از مقبول نيفتادن آن) لرزان است، چه، آنان به سوى پروردگار خود باز مى‌گردند، كسانى كه در كارهاى خوب مى‌شتابند و در آن كار بر ديگران پيشى مى‌جويند

(19) بار خدايا، در همه وقت و هر زمان و در هر حال، بر محمد و آل او درود فرست، به شمار درودهايى كه بر هر كس نثار فرموده‌اى و چندين برابر آن به چندين برابر كه هيچ كس جز تو شمار آن نداند. كه تو هر چه خواهى كنى.