دعای 26 ( دعا برای همسایه ها و دوستان ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود نصيبم كن اى پاك پروردگار كه باشم بر اهل وفا دوستدار عطا كن مرا بينشى آنچنان كه باشم مددكار همسايگان رعايت كنم نيز از دوستان بهر حال باشم مددكارشان كسانى كه بر حق شناسندمان نباشند همراى با دشمنان

(2) بر آنان خدايا تو يارى نما كه دارند آداب و سنت بپا كه باشند غم‌خوار درماندگان مددكار باشند بر ناتوان ز بيمار ديدن كنند از وفا به ارشاد باشند خود رهنما چنين نيز در مشورت نيكخواه نگهدار اسرار و، عارف براه به ديدار هر تازه وارد ز راه شتابند و بر بى‌پناهان پناه به هميارى از راه مهر و وفا كمك كرده در حاجت خانه‌ها رسانيده بر يكدگر نيز سود به هميارى از بخشش لطف و جود بپوشند عيب از كسان راز دار به مظلوم و درمانده باشند يار ببخشند هر چيز باشد ضرور به يكديگر از لطف و، از كبر دور ببخشند با لطف از آن پيشتر كه خواهند از آنان در اين رهگذر

(3) بر ايشان توانم بده با صفا كه بد را فرستم به نيكى جزا ستمكارشان را ز راه كرم به مهر و وفا چشم‌پوشى كنم بر ايشان هميشه بوم نيك بين بهر جا شوم با خوشى همنشين به عفت به بندم بر ايشان نظر به نرمى فروتن شوم مهرور به درماندگانشان شوم مهربان به اخلاص دائم شوم چاره ياب كنم نعمت از بهرشان آرزو هر آن چيز بر خويش دانم نكو به خويشان خود هر چه خواهم همان بخواهم ز يزدان بر آن دوستان

(4) خدايا بجان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود بر اهل و لا هر چه كردم طلب ز لطفت نصيبم كن اى پاك رب از آنان نصيبم كن اى مهربان بهين بهره‌هائى كه بد نزدشان به حقم شوند آن موالى بصير كه باشيم از يكدگر دستگير سعادت بر آنان تو از من رسان وز آنها شوم نيكبخت آنچنان قرين بوده با يكدگر مهرور به آئين دادآفرين دادگر