دعای 18 ( دعا برای دفع بلا و طلب عافیت ) ترجمه سید علیرضا جعفری

(1) خدايا! تو را حمد و سپاس بر حسن قضا و خوبى سرنوشتى كه مقدر فرموده‌اى و بر بلايى كه از من دور كردى، پس بهره‌ى مرا از رحمت خويش تنها عافيتى كه اكنون بر من ارزانى داشتى قرار نده و به اين منحصر مفرما، تا به سبب آنچه دوست دارم نگون‌بخت گردم و ديگران به خاطر آنچه نزد من ناپسند است به خوشبختى راه يابند.

(2) و اگر آن عافيت كه روز را در آن به شب رسانده يا شب را در آن به روز آورده‌ام به عافيت اخرويم ضرر رساند، و به بلايى هميشگى و رنجى جاويدان گرفتار سازد، پس آنچه را برايم به تأخير انداخته‌اى پيش آور و آنچه را كه پيش انداخته‌اى به تأخير انداز.

(3) زيرا آنچه عاقبتش فنا و نيستى است بسيار نيست، و آنچه جاويدان خواهد بود هر قدر هم كه كم باشد بسيار خواهد بود، و بر محمد و آلش درود فرست.