دعای 48 ( دعا برای روز عید قربان و جمعه ) ترجمه محمد رسولی

(1) بار خدايا! اين روزى است با بركت و خوش يمن، و مسلمانان در همه جاى زمينت در اين روز دور هم گرد مى‌آيند، از آنها، آنان كه درخواست كننده و طالب و خواهنده و نگران و ترسنده است بيرون مى‌آيند و حاضر مى‌شوند، و تو به نيازها و خواسته‌هايشان توجه دارى و ناظر هستى. پس من بخشش و كرم و احسانت را خواستارم، و ساده‌ترين و آسان‌ترين چيزى را كه بر تو سهل و آسان است مى‌خواهم و آن، اين است كه بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرستى.

(2) بار خدايا! اى پروردگار ما! از آنجا كه مالك بودن و فرمانروايى از آن توست و حمد و سپاس مخصوص تو است، خدايى جز تو نيست، خداى بردبار، بخششگر، مهربان، بسيار احسان كننده، داراى شكوه و بزرگوارى، آفريدگار آسمانها و زمين، از تو مى‌خواهم كه هر گاه ميان بندگان با ايمانت خير، يا عافيت و تندرستى، يا بركت و فراوانى، يا هدايت و رستگارى، يا عملكردى را كه در راستاى طاعت و فرمانبردارى تو است، يا نيكى و خيرى را بر آنها احسان كنى كه به سبب آن، آنها را به سوى خودت راهنمايى مى‌كنى يا در پيش خودت رتبه و درجه‌اى را بر ايشان بالا مى‌برى، يا به سبب آن، خيرى از دنيا و آخرت را براى آنها ببخشى و عطا فرمايى، سهم و بهره و نصيب مرا از آن فراوان و زياد گردانى.

(3) بار خدايا! و به لحاظ اين كه صاحب اختيار بودن و حكمرانى، و سپاس و ستايش، از آن تو است و جز معبود ديگرى نيست، از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد بنده، فرستاده، دوست، برگزيده، و از ميان آفريدگانت اختيار شده‌ى تو، و بر آل محمد كه نيكان، نيكوكاران، پاكان و خوبانند درود بفرست، درودى كه جز تو كسى برشمردن آن توانا نباشد. و اين كه ما را در ميان بندگان شايسته و با ايمانت كه در اين روز تو را مى‌خوانند قرار ده و با آنها شريكمان گردان، اى پروردگار عالميان! و اين كه ما و ايشان را بيامرزى كه تو بر هر چيز توانايى.

(4) بار خدايا! حاجت و نيازم را به سوى تو آورده و در خواسته‌ى خودم تو را قصد كردم. و امروز نيازمندى، بى چيزى و ندارى خود را به پيشگاه تو فرود آوردم، در حالى كه تكيه و اعتماد من به آمرزش و رحمتت بيشتر از تكيه بر عمل و كردارم است. و آمرزش و مهربانيت از گناهانم بيشتر و دامنه‌دارتر است. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و روا ساختن هر نيازم را كه انجام دادن آن در تحت قدرت و توانايى تو و آسان بودن آن بر تو است و همراه با نيازمندى من به تو و بى نيازى تو از من است، تو خود به دست بگير و عهده‌دار باش؛ زيرا من هرگز به خير و نيكى نرسيدم جز از جانب تو. و هرگز كسى بدى و گرفتارى را از من دور نكرده جز تو. و در مورد كار دنيا و آخرتم جز تو را اميد ندارم.

(5) بار خدايا! اگر كسى براى گرفتن صله و عطا و به اميد بخشش و احسان كسى، خود را مهيا ساخته و به سوى مخلوقى از مخلوقاتت مى‌رود، پس اينك من در اين روز، اى آقاى من! خود را آماده و مهيا ساخته‌ام كه به سوى تو آيم به اميد عفو و بخشش و در طلب عطا و جايزه‌ى تو.

(6) بار خدايا! پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست و در اين روز مرا از اميدواريم نوميد مگردان. اى آن كه درخواست كننده‌اى او را به تنگ نمى‌آورد و خسته و رنجور نمى‌سازد. و عطا و احسان كردنش چيزى را از او كم نمى‌كند. پس به طور يقين من سوى تو نيامده‌ام بخاطر تكيه داشتن و اعتماد به كردار شايسته‌اى كه آن را از پيش فرستاده‌ام و نه به اميد ميانجيگرى و شفاعت مخلوقى از مخلوقاتت جز شفاعت محمد و خاندان آن حضرت كه بر او و بر ايشان درود تو باد.

(7) به پيشگاه تو آمدم در حالى كه به گناه و بد كردن به خودم اقرار مى‌كنم. به پيش تو آمدم در حالى كه اميدوارم به آمرزش بزرگت كه با آن گناهكاران را آمرزيدى و ايستادگى طولانى آنان بر گناهان بزرگ تو را جلوگيرى نكرد از اين كه رحمت و مهربانى و آمرزش و گذشت را بر آنها احسان كنى.

(8) پس اى آن كه رحمت و بخشش و مهربانى او گسترده، و آمرزيدنش بزرگ است! اى بزرگ! اى بزرگ! اى بخشنده! اى بخشنده! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و رحمتت را بر من كرامت نما. و با فضل و احسانت بر من مهربانى كن. و با آمرزشت بر من گشايش ده.

(9) بار خدايا! اين جايگاه و مقام براى جانشينيان، و برگزيده شدگان تو است. و جايگاه درستكاران، امينان و اعتماد شدگان تو را در پايگاه بلند كه آنها را به آن درجه مخصوص كرده و ويژگى بخشيده‌اى، ربودند و به ستم و زور گرفتند. و تويى آن كه قلم تقدير بر آن رانده‌اى؛ در حالى كه امر و فرمان تو مغلوب نمى‌شود و شكست پذير نيست. و از تدبير حتمى و عاقبت بينى قطعى تو هر گونه كه بخواهى و هر وقت كه اراده كنى تجاوز و رد شدن ممكن نيست. و براى چيزى كه تو به آن داناترى پيش آفريدگانت گمان بد برده نمى‌شوى. و براى خواسته و اراده‌ات كه پيرو اين خواسته، برگزيدگان و جانشينيان و نمايندگانت شكست خورده و مغلوب گشتند و حقشان ربوده شد، مورد سوءظن و تهمت قرار نمى‌گيرى. ايشان حكم و فرمان تو را مبدل و برگشته، و كتاب تو را دور گذاشته شده و دستورها و واجبات تو را از راههاى آشكار و روشن تو تحريف شده و تغيير يافته، و راه و رسم پيامبرت را فراموش شده مى‌بينند.

(10) بار خدايا! بر دشمنانشان (اعم) از پيشينيان و آيندگان و بر كسانى كه به كار و كردار آنان راضى و خشنود شوند و بر علاقمندان و پيروانشان لعنت كن، و از رحمتت دورشان دار.

(11) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست كه تو ستوده‌ى بزرگى، درودها و بركتها و رحمتهاى تو بر برگزيدگانت ابراهيم و آل ابراهيم. و در گشايش، آسايش، يارى، اقتدار، توانايى، كمك و تأييد ايشان شتاب كن.

(12) بار خدايا! و مرا از اهل توحيد و يگانه پرستى و از اهل ايمان و گرويدن به تو، و از اهل تصديق و باور كنندگان به پيامبرت و پيشوايانى كه پيروى از آنان را واجب كرده‌اى، قرار ده. از كسانى كه آن خواسته‌ها به وسيله آنها صورت مى‌گيرد و حاصل مى‌شود. دعايم را پذيرا باش و قبول كن اى پروردگار جهانيان!

(13) بار خدايا! خشم تو را جز بردبارى و حلمت، و ناخشنودى تو را جز آمرزش و عفوت برنمى‌گرداند. و از مجازات و كيفر تو چيزى به جز رحمت و مهربانيت امان نمى‌بخشد. و مرا از بازخواست تو جز زارى و تضرع به درگاه تو و در پيشگاه تو رهايى و نجات نمى‌دهد. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و براى ما- اى خداى من!- با آن توانايى و قدرتى كه بندگان مرده‌ات را زنده مى‌كنى و شهرهاى مرده را جان مى‌دهى و زندگى مى‌بخشى از جانب خودت گشايش ببخش.

(14) و مرا- اى خداى من! از غم و اندوه تباه نكن تا دعايم را مستجاب نمايى، و اجابت و روا كردن دعايم را به من بفهمانى و از آن آگاهم كنى. و مزه‌ى عافيت و آسودگى و سلامت را تا پايان عمرم به من بچشان. و دشمنم را به من شاد مگردان. و او را بر من تسلط و توانا مكن.

(15) اى خداى من! اگر تو مرا بالا ببرى و بلند پايه گردانى، پس كيست كه مرا پايين آورد و پست بدارد؟! و اگر تو مرا پايين بياورى و پست نمايى پس چه كسى است كه بلندم گرداند؟! و اگر تو ارزشم دهى و عزيز و گراميم دارى پس چه كسى مى‌تواند خوارم كند؟! و اگر تو مرا خوار و زبون كنى پس كيست كه مرا عزيز و گرامى نمايد؟! و اگر عذاب و شكنجه‌ام كنى پس چه كسى مرا رحم و مهربانى كند؟! و اگر تو مرا تباه كنى و هلاكم سازى پس چه كسى مى‌تواند درباره‌ى بنده‌ات با تو رويارويى و در برابر تو خودنمايى كند و تو را جلوگيرى كند و يا از كار و سرنوشت او از تو جويا شود و پرستش نمايد؟! در حالى كه من مى‌دانم كه در حكم و فرمانت ستمى نيست. و در گرفتار ساختن و انتقام كشيدنت شتابزدگى و عجله‌اى در كار نيست. و همانا كسى شتاب مى‌كند كه از فوت وقت و از دست رفتن فرصت بترسد، و ضعيف و ناتوان به ستم كردن نياز و احتياج دارد، و محققا- اى خداى من- تو از همه‌ى اينها برترى، برترى خيلى بزرگ و بالا.

(16) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا هدف بلا و گرفتارى قرار نده. و نشانه‌ى كيفر و انتقامت منما. و مرا فرصت و مهلت ده. و از دلم غم و اندوه را باز كن و ببر. و لغزش و اشتباهم را نديده گير و درگذر. و مرا به گرفتارى پشت سر گرفتارى مبتلا و گرفتار مكن. پس تو بدون شك ناتوانى و بيچارگى و زاريم را به سوى خودت مى‌بينى.

(17) بار خدايا! امروز از خشم و غضبت به تو پناه مى‌برم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا پناهندگى ده.

(18) و امروز از ناخشنودى تو از تو امان مى‌خواهم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا امان ده.

(19) و از عذاب و شكنجه‌ى تو از تو خواستار ايمنى و آسودگى هستم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا آسوده و ايمنم فرما.

(20) و از تو رستگارى و هدايت مى‌جويم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و رستگاريم ده.

(21) و از تو يارى مى‌خواهم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا يارى كن.

(22) و از تو رحم و مهربانى مى‌طلبم پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و بر من رحم كن.

(23) و از تو خواستار كفايت و بسندگى هستم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا كفايت نما.

(24) و از تو روزى مى‌خواهم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا روزى ده.

(25) و از تو كمك مى‌جويم پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا كمك كن.

(26) و به جهت گناهان گذشته‌ام از تو طلب آمرزش مى‌كنم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا ببخش و بيامرز.

(27) و از تو طلب بازداشتن و عصمت مى‌نمايم، پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا بازدار. همانا اگر تو بخواهى من هرگز به چيزى كه تو آن را از من نمى‌پسندى برنمى‌گردم.

(28) اى پروردگار من! اى پروردگارمن! اى بسيار مهربان! اى بسيار احسان كننده! اى داراى شكوه و جلال و شأن و مقام! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و همه‌ى آنچه را كه از تو درخواست كردم و به طلبش به سوى تو آمدم و درباره‌ى آن به سوى تو رو كردم و ميل نمودم برايم روا ساز و مستجاب فرما. و آن را اراده كن و منظور دار. و مقدر كن و حكم و دستور نما. و امضا كن و بگذران. و در آنچه كه از آن برايم حكم كنى به من خير ده. و در آن، بركت و نيكى به من ببخش. و با آن، بر من تفضل و احسان بنما. و به سبب آنچه كه از آن به من عطا مى‌كنى مرا نيكبخت و سعادتمند ساز. و از فضل و احسان خود و فراخى و وسعت آنچه كه در پيش تو است براى من زياد كن و بيفزاى؛ همانا تو توانگر و بخشنده‌اى. و آن را به خير و نيكى آخرت و نعمت و بركت آن پيوند ده، اى مهربان‌ترين مهربانان. (سپس هر چه بخواهى و آنچه در دلت آيد بطلب و بخوان؛ و بر محمد و آل محمد هزار بار درود و رحمت مى‌فرستى. امام اين طور عمل مى‌فرمود).