دعای 54 ( درخواست از خدا برای دور کردن غم و اندوه ) ترجمه لطیف راشدی

(1) اى برطرف كننده‌ى اندوه و اى از بين برنده‌ى غم‌ها! اى رحمان اين دنيا و آخرت و اى رحمان هر دو دنيا! بر محمد و آل محمد درود بفرست و غم و اندوه مرا برطرف نما.

(2) اى يگانه! اى يكتا! اى بى‌نياز! اى كه نه فرزند دارى و نه فرزند كسى هستى و كسى همتاى تو نيست! مرا حفظ كن و از گناهان پاكم نما و گرفتاريم را برطرف فرما. (آيةالكرسى، سوره‌ى فلق، سوره‌ى ناس و سوره‌ى توحيد را بخوان و بگو:)

(3) خداوندا! از تو خواهش مى‌كنم، هم چون خواهش كسى كه نيازمنديش شديد و توان و قدرتش ضعيف و گناهانش زياد شده؛ خواهشى همانند آنكه براى نيازمنديش فريادرس و براى ضعفش نيرو دهنده‌اى و براى گناهانش آمرزنده‌اى، غير از تو نمى‌يابد. اى صاحب جلالت و اكرام! از تو خواهش بر انجام عملى دارم كه هر كه انجامش دهد دوستش دارى، و از تو يقينى مى‌خواهم كه هر كه به آن مرتبه از يقين نسبت به نفوذ و اراده‌ى تو برسد، سود مى‌برد.

(4) خداوندا! بر محمد و آل او درود فرست، و جان مرا در حالى كه صادق هستم بگير، و نيازمنديم را از دنيا قطع فرما، و در چيزهايى كه نزد توست ميل و خواهشم را قرار بده كه به ديدارت اشتياق پيدا كنم، و صدق و راستى در توكل به خودت را به من عطا فرما.

(5) از تو بهترين سرنوشت گذشته را خواهانم، و از بدترين سرنوشت گذشته به تو پناه مى‌آورم، ترس عبادت كنندگانت و عبادت خشوع كنندگانت و يقين توكل كنندگان بر تو و توكل آنهايى كه بر تو ايمان دارند را خواهانم.

(6) خداوندا! ميل و رغبتم را به خواسته‌ام همانند ميل اوليائت به خواسته‌شان، و ترس مرا همانند ترس اوليائت قرار ده و مرا در خشنودى و رضاى خود آن چنان به كار گير كه به خاطر ترس از هيچ يك از بندگانت، ذره‌اى از دين تو را ترك نكنم.

(7) خداوندا! حاجت من اين است، پس ميل مرا نسبت به آن زيادتر كن، و در آن عذرم را ظاهر گردان، و دليلم را در آن به من تلقين كن و بدنم را در آن سلامتى ده.

(8) خداوندا! اگر كسى شب را صبح مى‌كند در حالى كه اطمينان و اميدى به غير از تو دارد، پس من در حالى صبح كردم كه در تمام امور اطمينان و اميد من تو هستى، پس عاقبت كارهايم را ختم به خير و خوبى نما و به رحمت خود مرا از فتنه‌هاى گمراه كننده نجات بده، اى مهربانترين مهربانان.

(9) و درود خدا بر آقاى ما محمد رسول برگزيده‌ى خدا و بر آل پاك او باد.