عنايات امام عصر(عج)، ص: 28
() «1» هر كس گدا نيست كه بلند شود پيش اهل بيت برود. دارا آن جا چه كار دارد؟ هر كس هم يتيم نيست كه بلند شود پيش اهل بيت برود. هر كس هم اسير نيست كه بلند شود پيش اهل بيت برود؛ چون اهل بيت اين روزها عجيب به گدا می رسند؛ به يتيم می رسند؛ به اسير می رسند؛ چون خودشان اسير شدند، می دانند؛ يتيم شدند، می دانند. امروز ما هم يتيميم؛ برای اين كه پيغمبر (ص) بالای سرمان نيست؛ علی بالای سرمان نيست. () «2» پيش خود گفتم: خدايا! اين چه كسی است كه اين جور دارد قرآن می خواند. او قرآن می خواند و راننده هم از گريه، شانه اش تكان می خورد. جوان برگشت و به عربی به راننده گفت: آيا امسال قصد مشهد داری؟ راننده گفت: بله، آقاجان! من يك عمر است می خواهم بروم
______________________________ (1) 1. انسان: 8.
(2) 2. انسان: 9.
