سؤال از وفاى به قرآن در روز قيامت

در قبر و قيامت از قرآن مى‏پرسند، وسيله رفتن به بهشت هم قرآن است. « بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِه وَاتَّقَى فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ * إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَـنِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلاً أُوْلَئِكَ لاَ ...

( 25 مهر 1390 ساعت 7:06 بعد از ظهر )

از روزگار پند بگير

« وَ الْعَصْرِ * إِنَّ الاْءِنسَـنَ لَفِى خُسْرٍ * إِلاَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّــلِحَـتِ وَ تَوَاصَوْاْ بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْاْ بِالصَّبْرِ »(1) نكاتى در هجرت پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به مدينه رسول خدا ...

( 25 مهر 1390 ساعت 7:01 بعد از ظهر )

عنايت پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به پيرزن و شفاى چشمان او

پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله وارد شدند، پيرزن سلام كرد، پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله جواب داد، احوالش را پرسيد: مادر! حالت خوب است؟ گفت: آقا جان! از من هيچ چيزى نپرسيد، فقط يك چشم روشنى به من بدهيد. پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هم چيزى از مال ...

( 25 مهر 1390 ساعت 6:59 بعد از ظهر )

1ـ روزگار هدايت

يكى روزگار هدايت است كه عبارت باشد از روزگارِ رسول با كرامت اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه خداوند متعال به دست ايشان مشعل هدايت را كامل و تمام كردند و چنانچه در قرآن اعلام فرمود: تا روز قيامت به اين مشعل هدايت، به عنوان دين حق، كامل و تمام، براى ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:22 بعد از ظهر )

معامله بدون سود

خداوند مى‏فرمايد: كسانى كه به جاى هدايت، گمراهى را برداشتند، منِ خدا از باب محبت و دلسوزى به آنها مى‏گويم: « فَمَا رَبِحَت تِّجَـرَتُهُمْ » اين كاسبى براى آنها سودى ندارد. از زمان حضرت آدم عليه‏السلام هم تا الان، هر انسانى، در هر لباس و شأنى كه ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:21 بعد از ظهر )

خسران معامله مغفرت با عذاب

و اما در آيات بعد، لحن پروردگار نسبت به كسانى كه هدايت را زمين گذاشتند و به جايش گمراهى را انتخاب كردند، تندتر و شديدتر مى‏شود. حالا آن لحن را عنايت كنيد: « أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلَــلَةَ بِالْهُدَى وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:21 بعد از ظهر )

كيفيت عذاب جهنم

مگر مى‏شود يك دانه به اين كوچكى، سنگينى كره زمين را داشته باشد؟ بله، شما از تمام ستاره شناسان بپرسيد، بعضى از ستاره‏ها را مى‏شود اتم‏هايش را فشرده كنند، كه به اندازه يك نارنج درمى‏آيد، اما همان وزن را هم دارد. نمونه‏اش در دنيا زياد است، وزن‏ها ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:19 بعد از ظهر )

گريه شيخ عباس تربتى

مرحوم آقا شيخ عباس تربتى، زمستان‏ها كه منبر مى‏رفت، گريه‏اش شديدتر از تابستان بود.تابستانها منطقه تربت حيدريه خنك بود، شب‏ها كه منبر مى‏رفت، خيلى گريه مى‏كرد، اما با زمستان فرق داشت. در زمستان كه منبر مى‏رفت، دو تا مسأله شرعى براى مردم ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:18 بعد از ظهر )

2ـ روزگار عدالت

يك معنى‏اش هم فرموده‏اند: مراد از « وَ الْعَصْرِ » عصر عدالت است. اين عصر، عصر امام زمان عليه‏السلام است كه تمام آيات قرآن و روايات پياده مى‏شود، كه هر انسانى به طرف عادل شدن حركت نكند « لَفِى خُسْرٍ ». نمى‏گويم: الان عادل باشد، اما الان تصميم ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:18 بعد از ظهر )

نمونه‏هايى از مردان راه هدايت

دعوت به امام جماعتى چهل سال پيش، در تهران، اين محل امام جماعت‏هاى عجيب و غريبى داشت، بيشتر مساجد، مى‏توانستيم بگوييم كه پيش نمازهايش از اولياى خدا بودند.الان ما فقط با كمبود قطعه و آذوقه و بعضى از جنس‏ها مواجه نيستيم، بدترين كمبود ما، كمبود ...

( 24 مهر 1390 ساعت 8:17 بعد از ظهر )

وسائل هدايت - جلسه پنجم (3) - (متن کامل + عناوین)

اسلام آوردن يهودى به خاطر عدالت على عليه‏السلام يهودى بيرون آمد، گفت: على جان! دارى مى‏روى؟ فرمود: بله. محاكمه تمام شد و قاضى حق را به شما داد و ما هم بايد برويم. گفت: من نمى‏گذارم بروى. فرمود: ما كارى ديگر با هم نداريم، شما برو دكانت را باز كن، زن ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:49 بعد از ظهر )

اسلام آوردن يهودى به خاطر عدالت على عليه‏السلام

يهودى بيرون آمد، گفت: على جان! دارى مى‏روى؟ فرمود: بله. محاكمه تمام شد و قاضى حق را به شما داد و ما هم بايد برويم. گفت: من نمى‏گذارم بروى. فرمود: ما كارى ديگر با هم نداريم، شما برو دكانت را باز كن، زن و بچه‏ات منتظر گوشت و نان هستند، ما هم سراغ كشوردارى ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:48 بعد از ظهر )

مصاديقى از ظلم در زندگى اجتماعى

من كه نمى‏دانم شما شغلتان چيست، اما اگر شغل دولتى داريد، با پيكان مى‏توانيد رفت و آمد كنيد، و حقتان هم همان مقدار است، اگر در ماشين بالاتر بنشينيد، خودتان تقاضا و زمينه چينى كنيد كه به شما بدهند، شما ظالم هستيد. اگر حق اين است كه هشت ساعت براى ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:47 بعد از ظهر )

روزگار نعمت ابدى، مصداق ديگر «والعصر»

و اما مصداق سوم «والعصر»؛ قسم به روزگارِ نعمت ابدى، كه روزگار مردم مؤمن در قيامت است.(1) قسم به روزگار؛ « جَنَّـتٌ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الاْءَنْهَـرُ خَــلِدِينَ فِيهَا » كه هر كس در روزگار اين دنيا آن روزگار دائم ابدى را از دست بدهد « لَفِى ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:47 بعد از ظهر )

احتجاج خدا با اهل جهنم

قرآن مى‏فرمايد: آنهايى را كه داخل جهنم مى‏ريزند، فرياد مى‏كشند كه: الهى! ما را به دنيا برگردان، تا برويم و از هدايت و عدالت بهره‏مند بشويم. خودم با آنها حرف مى‏زنم، مى‏گويم: « أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ » من براى شما هادى نفرستادم؟ من براى شما ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:45 بعد از ظهر )

شكرگزارى در مقابل اعمال ناقص

خدايا! خيلى خوبى‏ها به ما دادى، شكر؛ ايمان، آشنايى با پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ، توفيق اين دو ركعت نماز را كه هر طورى هست بخوانيم، با اين كه لياقت تو را ندارد، اما به قول آن شخص وقتى كه مى‏آمد نماز بخواند، دستش را كه بلند مى‏كرد، مى‏گفت: الهى! ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:44 بعد از ظهر )

صد بار اگر توبه شكستى باز آى

يك كسى خيلى گناه كرده بود، توبه كرد، خوب شد، اما دوباره دچار هواى نفس شد و دوباره به گناه افتاد، باز هم توبه كرد و آدم خوبى شد، دوباره گرفتار شهوات سركش شد، دوباره توبه‏اش را شكست، تا سه چهار بار. دو سه تا بلاى بزرگ سرش آمد، فهميد چوب گناهانش را دارد ...

( 23 مهر 1390 ساعت 5:43 بعد از ظهر )

خسران بى عدالتى

« إِنَّ الاْءِنسَـنَ لَفِى خُسْرٍ » قسم به آن روزگار هر كس در مدت عمرش عادل نباشد، خسران كرده است. عادل به چه كسى مى‏گويند؟ به كسى كه شرايط تقليد در او جمع باشد. كسى كه جلو بايستد، و با اطمينان بشود به او نماز را اقتدا كرد. كسى كه بشود صيغه طلاق را با ...

( 21 مهر 1390 ساعت 8:22 بعد از ظهر )

حرف و اخلاق عادل در معاشرت با مردم

قسم به روزگار عدالت. عادل به كسى مى‏گويند كه در حرف زدن افراط و تفريط ندارد؛ « إِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ » در تعريف كردن، نه مبالغه مى‏كند و نه كم مى‏گذارد. عادل غيبت نمى‏كند، تهمت نمى‏زند، حتى در باطنِ خودش به كسى سوء ظن نمى‏برد. خيلى‏ها پيش ...

( 21 مهر 1390 ساعت 8:20 بعد از ظهر )

حكايت اميرالمؤمنين عليه‏السلام و زره گم شده

اميرالمؤمنين عليه‏السلام زره خود را گم كرده بود، و آن را در مغازه يك يهودى ديد. وارد مغازه شد، آن وقت حاكم كشور بود. با امام حسن عليه‏السلام بودند، فرمود: حسن جان! اين زره من است، كه مى‏خواهد بفروشد. على عادل در مغازه آمد، فرمود: آقا! اين زره مال من ...

( 21 مهر 1390 ساعت 8:19 بعد از ظهر )