خدايا! و چنان  كه از آن رخدادها بدور بوديم و آن وقايع را شهد نبوديم و به آنها درحالیكه نديديم ايمان آورديم، ايمان از روى راستى و درستى، از تو خواستارم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و بر محمّد و خاندان محمّد بركت دهى و

خديا! تو را سپاس به شماره ذرات خاك و ريگ و دانه ها و تو را سپاس به عدد آنچه در ميان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمين است و تو را سپاس به ميزان وزن آبهاى دريا، و تو را سپاس به شماره برگ درختان

خدا بخشاينده بر فرمانرواى هستى چيره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است و هر آنچه بين آن دو و آنچه زير خاك است ،پس من شهادت می دهم كه تنها تويى خدا،

و بر فرمانروايى هستى چيره گشتى، پس خجسته بودى، اى خدا، و بلندى گرفتى، تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست، آفريننده يارى رسانى كه فرمانت چيره و علمت نافذ، و نيرنگت شگفت، و وعده ات راست،

سپس بلندى گرفت پروردگار ما در آسمانهاى بلند، خدا بخشاينده بر فرمانرواى هستى چيره گشت، تنها از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است و هر آنچه بين آن دو و آنچه زير خاك است

خدايا! اى سرور من چه بسيار زشتى مرا پوشاندى و چه بسيار بالاهاى سنگين و بزرگى كه از من برگرداندى و چه بسيار لغزشى كه مرا از آن نگهداشتى و چه بسيار ناپسند كه از من دور كردى و چه بسيار ستايش نيكويى كه شايسته آن نبودم و تو در ميان مردم پخش كردى،

و با آن ماه را پديد آوردى و ماه را نورانى ساختى، و با آن ستارگان را خلق كردى و آنها را اخترانى تابناك و برجها و چراغها و زينت و عامل راندن شياطين قرار دادى 

 چنان كه خود گواهى، داد بر يگانگی ذاتش و هم گواهى دادند فرشتگان و صاحبان دانش از بندگانش بر اينكه معبودى جز او نيست، هم او كه صاحب نعمتها و احسان و كرم و بخشش است

و از تو خواستارم هر خواهشى را كه بندگان مورد خشنوديت از تو خواسته اند، و اجابت خواهش آنها حتم فرمودى، اى خدا، اى خدا، اى خدا، اى بخشنده، اى بخشنده، اى بخشنده، اى مهربان، اى مهربان، اى مهربان، ،

و تو را سپاس اى نهايت سپاس و تو را سپاس اى پديدآورنده سپاس و تو را سپاس اى خريدار سپاس، و تو را سپاس اى صاحب سپاس، و تو را سپاس اى ديرينه سپاس و تو را سپاس اى راست وعده، اى وفادار به عهد اى سپاه توانا

آسمان و زمين را بى ستون آفريد، و از هم گشودشان گشودنى چشم گير، پس آسمانها به فرمان او بر پا شدند، و زمين ها با كوه هايشان بر فراز آب جا گرفت،

 منزّه است آن پاينده بى غفلت، منزّه است آن داناى ناآموخته، منزّه است آن آفريننده ديدني ها و ناديدني ها، منزّه است آن كه ديده ها را دريابد و ديده ها او را در نيابند و اوست لطيف آگاه،

ای آن كه بر قوم لوط واژگون نمود، و بر قوم شعيب عذابى دردناك فرستاد، اى آن كه ابراهيم را دوست خويش ساخت، اى آن كه موسى را همسخن خود ساخت، و محمد (درود خدا بر او و همه خاندانش) را محبوب خويش برگرفت،

اى بزرگوار، اى فرزانه، اى ديرينه، اى والا، اى بزرگ، اى پرمهر، اى عطابخش، اى جزادهنده، اى يارى كننده، اى با جلالت، اى زيبا، اى كارگزار، اى كفايت كننده، اى بخشنده لغزش،

 و بنى اسرائيل را از دريا به خشكی رساندى و وعده نيكويت بر آنان كامل گشت به خاطر آنكه شكيبائى ورزيدند و آنان را وارث مشارق و مغارب زمينى كه در آن جهانيان را بركت دادى نمودى