در عظمت خلقت زبان، كتاب «كالبدشناسى توصيفى» عجايب و آثار قابل توجه و مسائل مهمّى به توضيح زير نشان مى دهد:
زبان، عضوى است متحرك و مخروطى شكل از بالا به پايين مسطح و قاعده آن در عقب و نسبتاً غير متحرك مى باشد و رأس آن در جلو و كاملًا متحرك است.
اين عضو داراى دو سطح فوقانى و تحتانى و دو كنار جانبى و يك رأس و يك قاعده است و روى هم رفته مى توان براى آن دو قسمت قائل شد: يكى قسمت قدامى يا قسمت دهانى كه به طور افقى قرار گرفته است و ديگرى قسمت خلفى يا حلقى كه به طور عمودى در عقب قسمت اولى واقع است.
منبع : پایگاه عرفان
