دعای 18 ( دعا برای دفع بلا و طلب عافیت ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی

(1) پروردگارا، شكر و سپاس تو را به خاطر تقدير نيكوى تو، و به خاطر بلايى كه از من دور كردى، پس بهره‌ى مرا از رحمت بى منتهاى خويش تنها عافيتى كه هم اكنون بهره‌مندم ساختى قرار نده كه اين وضع دلخواه من مايه‌ى شقاوتم گردد و ديگران به خاطر آنچه مورد پسند من نيست خوشبخت شوند.

(2) و اگر اين عافيت كه اكنون نصيبم گرديده و در آن روز را به شب يا شب را به روز برده‌ام به عافيت اخروى من زيان رساند و مرا به بلايى جاويد و رنجى پايدار گرفتار سازد پس آنچه برايم به واپس انداختى پيش آور و آنچه را پيش انداخته‌اى، موخر كن.

(3) آنچه فنا پذيرد هرچه بسيار باشد باز هم اندك است ولى آنچه جاويدان بماند هر قدر كم و ناچيز باشد همچنان بسيار است و صل على محمد و آله.